เรื่องมีอยู่ว่าเรารุ้จักกับแฟนของน้องไปเที่ยวก็ยังเคยไปด้วยกัน 3คน มีเรามีน้องและแฟนน้อง แต่ทีนี้คนที่เราคุยด้วยมาจะปีหนึ่งละ เขาก็เคยรุ้จัก แฟนน้องเรานะแต่ไม่ได้สนิทขนาดนั้น แต่คราวนี้ น้องเราไปอยุ่ที่อื่นแต่เรากับแฟนน้องทำงานในเครือเดียวกัน คือจะบอกว่าวันนั้นมีธุระสำคัญ แฟนน้องมาที่ห้องเรา แล้วน้องเราก็รุ้เรื่องและเปนคนให้มาด้วยแถมเขาก็คอลกันปกติ เราก็ยังคุยคอลกับน้องเลย คือเรากับน้องและแฟนน้องไม่เคยคิดอกุศลเรื่องอะไรแบบนี้เลย แล้วคืนนั้น บังเอิญ คนที่เราคุยด้วยเขาก็โทรมา แล้วเขาก้ถามว่ายุกับใคร เราก็บอกว่าอยูกับแฟนน้อง แล้วเขาก็โมโห พุดแค่ว่างั้นก้อย่าเจอกันอีก แล้วก็ด่าเราตัดสายเรา เขาไม่ฟังในสิ่งที่อธิบายเลย เราอธิบายเขาว่ามันไม่ได้มีอะไรทั้งนั้น ทำไมถึงเข้าใจผิดคิดเอง เขาบอกว่า เขาคิดเองเป็น อย่ามาคิดว่าเขาโง่แล้วก็ไล่เราสารพัด บอกให้เราไปอยุ่กับคนนั้นซะ คือนั่นแฟนน้องมั้ย อีกอย่างคือ เราจะทักไปบอกเขาอยุ่ แต่แฟนน้องมันก็เพิ่งมาถึงห้องไม่ทันได้ทักบอกเขาก็พุดแค่ว่าเราทำลายความเชื่อใจเขาไปหมดแล้ว เราเป็นคนทำพังเอง เรากลายเป็นคนผิด เราคือแบบ เสียใจมากที่อธิบายยังไงก็ไม่ฟัง มาว่าเราว่าไม่ชอบ ผญ แบบนี้ เราคิดมากกับคำพุดอะไรแบบนี้มาก แล้วเขาก็เลิกติดต่อไปเลย ผ่านมา5วัน ทุกวันนี้เราก็นอนคนเดียวไม่ได้มีใคร ถ้า คนคนนั้นไม่ใช่แฟนน้องเรา เราจะไม่เสียใจที่เขาเข้าใจผิดเลย อีกอย่างคือเขาเข้าใจเราแบบนั้นจริงๆเหรอ หรือเขาต้องการจะไปจริงๆเลยไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแล้วเขาจะต้องเข้าใจเราผิดๆแบบนี้ไปตลอดเหรอคะ ถ้าคนมีเหตุผล เขาจะฟังละเข้าเรากว่านี้ไหม เราควรทำไงให้เขาไม่เข้าใจเราไปแบบนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
เราผิดจริงๆเหรอ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้