สวัสดีค่ะ เรามีพี่น้อง 3คน  พี่สาว พี่ชาย และเราคนเล็ก.  พี่สาวทำงานออฟฟิต บ.เอกชน. มีลูก 1 คน เงินเดือนพอประมาณ พี่ชายเราเป็นโรคจิตตั้งแต่กำเนิด (ออทอสติก).  ส่วนเราทำงานออฟฟิต เงินเดือนไม่มาก แต่งงานมีลูกแล้ว ลูกยังเล็ก  
เดิมแต่ก่อน พี่ชายได้เข้ารักษารพ. มานาน ตั้งแต่เด็กๆ ทั้งไปฝึกรร. เฉพาะ พ่อแม่เราคอยรับส่ง ต่อมาพอโตขึ้นอีกหน่อยอาการรุนแรงขึ้น คือ จะมีอาการโมโหร้ายแรงมาก ทำลายข้าวของพังเสียหาย ส่งเสียงดัง พ่อแม่เราเครียดมาก ตอนนั้นเรายังเล็ก แต่ก็ใช้วิธีรักษาตามหมอบอก ตลอด ที่รพ.ศรีธญญา รักษามาเป็นสิบปี ค่ะ เข้าอยูารพ.บ้าง กลับมาบ้านบ้าง พอจะมีปัญญารับส่ง พอดีเบิกได้ค่ะ กินยาของรพ.มาทั้งชีวต. จนกระทั่ง 10หลังพี่ชาย อาหารค่อยๆดีขึ้น เงียบลงกว่าสมัยก่อนเยอะ แต่ยังมีอาการนะคะ บ้าๆบอๆ พูดจาคนเดียวบ้าง ทำอะไรคนเดัยว เค้าชอบเขียนหนังสือ ฟังเพลงดูทีวี ทำได้ค่ะช่วยเหลือตัวเองได้ แต่จะพัฒนสการช้าค่อยๆทำช้าๆเท่านั้นเอง อาการรุนเรงที่เคยเปน ไม่ค่อยมี อาจจะเปนเพราะ แก่แล้วด้วย (อายุเกือบๆ40)  

วันเวลาผ่านไป เรารุ้ค่ะ ว่าเรากับพี่สาว จะต้องดูแลเค้าต่อจากพ่อแม่ ตอยยี้พ่อแม่เราแก่มากแล้ว เราสงสัยแกมาก ต้องอยู่บ้าน กับคนแบบนี้ แล้วพ่อแม่เราก็มีโรคนู้นนี้ตามประสาคนแก่ แลเวพี่ชายเรา ก็เหมือนมีอาการขึ้นมาอีก. ส่วนเรากับพี่สาว ทำงานหาเลี้ยงครอบครัวทั้งคู่  อยูากทม. ส่วนพ่อแม่พี่ชายอยู่ตจว.  มาอาทิตย์ละครั้ง  เรากังวลในอนาคตไม่กี่ปีข้างนี้ เราควรทำยังไงดี เราเองยีงไม่ได้คุยกับพี่สาว เลยค่ะ ว่าอนาคตเราจะมาอยู่บ้านเพื่อดูแลท่านดีมั้ย ดูแลพี่ชายด้วย ส่วนงานจะทำยังไง หนี่สินก็ยังมีอยุ่ ลูกก็ต้องเลี้ยง  

มีใครเจออะไรในชีวิตแบบนี่มั้ยคะ แชร์มาคุยกัน และขอกำลังใจและวิธีอยู่กับความเครียดนี้หน่อยค่ะ