หลังจากเพลงโดดดิด่งจบลง โมบายวิ่งลงไปจาก เวที แล้วกลับขึ้นมาใหม่ ผมสังเกตุได้เลยว่า น้องตื่นเต้นมากๆจากสายตา
น้องมองพี่เป้ จากสายตาคือกลัวมากๆ พี่เป้ก็ปลอบให้กำลังใจตลอด อ่านจากสายตา ไม่เป็นไรๆ เอ้งทำได้ สู้ๆๆ
อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าสายสัมพันสองคนนี้มันสุดยอดจริงๆ
ผมนี่ลุ้นสุดๆเลย คือมันเป็นเพลงอิสานด้วยมันยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ช่วงแรกๆอาจจะมีแกว่งๆบ้างแต่ก้ไม่ถึงกับแย่ ท้ายๆมาเริ่มผ่อนคลายดีขึ้นเยอะเลย
ถึงจะไม่ดีมากแต่ก็ไม่ได้แย่เลย จบเพลงผมนี่น้ำตาไหล ปลื้มใจแทนเด็กๆ