ปัจจุบันรับราชการ ที่กรมหนึ่งสังกัด กระทรวงการคลัง
เมื่อก่อน ปี 2543 ผมเข้ารับราชการใหม่ ๆ เชื่อเลย 70 % กรมนี้คือคนใต้ คุมหมด
เข้าไปใหม่ ๆ ก็รู้สึกแปลก ๆ ทำไมวะ คนใต้มันคุมกรมนี้หมดเลยหรือเนี่ย แล้วจะอยู่ได้ไหมวะ
รู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวประหลาดอะไรสักอย่างในสายตาคนใต้..
นับจากนั้นมาถึงวันนี้  กรมนี้ ปัจจุบัน  แทบจะเรียกได้ว่า คนอิสานเกินครึ่ง...
มีการพูดคุยกันสนุกสนาน  เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน  ช่วยเหลือกันในหลาย ๆ เรื่องเกี่ยวกับงาน
สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นคนอิสานไม่กล้าทำ คือการเข้าไปช่วยเหลือ เพื่อนอิสานด้วยกัน  ที่ทำผิด
หรือแม้แต่ไม่แน่ใจว่าผิด  หรือไม่ ก็เถอะ ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากนิสัยที่รักสงบ  ไม่ก้าวร้าว  ไม่อยากยุ่งกับใคร
สิ่งที่คนอิสานเกลียดที่สุด คือการพูดความเท็จ  ใส่ร้ายป้ายสี หลายเรื่องที่คนอิสานรู้ว่าโกหก  แต่ด้วยความเกรงใจ
จึงไม่กล้าปฏิเสฐ  จนเป็นที่มาของการถูกหลอกลวงมากกว่าภูมิภาคอื่น  และเป็นที่มาของคำว่า คนอิสานโง่  แต่ไม่ใช่ทุก ๆ คน
คนอิสานเขี้ยว ๆ หัวหมอ  ก็มี  เป็นคนไม่ดีก็มี  คือมีทั้งดีและไม่ดีปนกัน  แต่ส่วนมากเชื่อว่า  คนภูมิภาคนี้ ใจดี  เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ชอบทำบุญ
สังเกตุได้จาก  เมื่อเทศกาลต่าง ๆ คนพวกนี้จะพากันกลับบ้าน จัดทำผ้าป่าสามัคคี ไปทอดถวายที่ภูมิลำเนาของตน  ทุก ๆ หมู่บ้าน  บางหมู่บ้านปีหนึ่งหลายครั้ง เป้นอิสานโมเดล เรื่อง กฐิน  ผ้าป่า  ส่วนคนเก่ง คนโง่นั้น ก็มีคละเคล้าปะปนกันไป  เหมือนทุกภูมิภาคนั่นแหละ

จริง ๆ แล้วคนอิสานไม่ได้โง่หรอกครับ  แต่ความเห็นแก่ตัวของเขามีไม่มากเท่าคนอื่น  จึงเป็นที่มาของเหยื่อ จากอิสาน ที่เจอ กันบ่อย หากจะให้เขาเห็นแก่ตัว  เขาก็ทำได้  แต่คนส่วนใหญ่เขาไม่ทำ  ที่ทำก็มี  แต่เป็นคนส่วนน้อยของสังคม  เรื่องการเอาเปรียบคน  นี่รับรองเลยว่า ไม่มี  แรงงานต่าง ๆ ที่คนกรุงชอบคือแรงงานจากอิสาน  แต่สิ่งหนึ่ง  ที่เป็นข้อเสียของคนอิสานคือ  กลับบ้านบ่อย  ทำนา งานบวช  กฐิน ผ้าป่า  งานแต่ง  คนพวกนี้จะขอลาเจ้านายกลับมาช่วย มาเยี่ยมบ้านทุกครั้ง....สังเกตุได้จาก แทบทุกจังหวัด ที่มีรถประจำทางมุ่งสู่ กทม. จะมีจังหวัดละหลายสิบ  หลายร้อยคัน  เนื่องจากคนมิภาคนี้เดินทางบ่อยๆ

ผมยังยืนยันว่า  คนในภูมิภาคนี้ แหละจะนำความศิวิไลย์ ด้านจิตใจ สู่สังคมไทยในอนาคต  เนื่อง จากไม่มีเรื่อง  อิจฉา ริษยา  เท่าภูมิภาคอื่น ๆ