สวัสดีค่ะ เราก็ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่ายังไง ปัญหาของเราตอนนี้ยังแก้ไขไม่ได้เลย
เราคบกับสามีมา 20 ปีแล้วค่ะ ปัจจุบันอายุ 36 ปี แต่งงานกันมา 6 ปี ยังไม่มีลูกด้วยกัน และไม่ได้จดทะเบียนสมรส
(เพราะเรารู้สึกว่าหากเรารัก มันก็ไม่สำคัญ จิงๆก็อยากจด แต่ไม่ได้ไปซะที)
เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่ปลายปีสามีความเปลี่ยนไป คือไม่เหมือนเดิม คุยกันน้อยลง มีอะไรกันน้อยลง นอนหันหลังให้กัน
รู้สึกแบบนี้มาหลายเดือน จนทนไม่ไหว เพราะทำงานที่เดียวกัน เคยไปทำงานพร้อมกัน นอนด้วยกัน ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด
จนมีอยู่ 2ครั้งที่เค้าจะต้องไปทำงาน ต่างจังหวัด แล้วเรารู้สึกว่าเค้าไม่ได้ไปคนเดียว โทรหาเค้า ไลน์หาเค้า ก็จะไม่ค่อยสะดวกล่ะ
จนเมื่อธันวาคมเค้าไปทำงานที่เชียงรายกับที่บริษัท แต่เค้าก็ซื้อตั๋วเครื่องบินให้คนใหม่บินตามไปเที่ยวด้วย
ดูแลทุกอย่าง ที่พัก ตั๋วเครื่องบิน ที่กินที่เที่ยว แต่กับเราที่ผ่านมาไม่เคยมีเลย มีแต่เราที่เป็นฝ่ายดูแลสามีมาตลอด
เราทำเพราะเรารักเค้า เราดูแลเค้าทุกอย่าง ไม่เคยคิดอย่างอื่นใด
ลืมบอกไปคนใหม่เค้าเป็นเด็กนักศึกษา ปี 1 อายุประมาณ 20-21ปีเอง เพิ่งเลิกกับแฟนแล้วก็มาคบกับแฟนเรา
เรากับแฟนคบกันมานานๆมาก ตั้งแต่ม.4 แป๊ปๆผ่านไป 20 ปีแล้ว มันคงถึงจุดเปลี่ยนที่เค้าเบื่ออ่ะ
เราก็ไม่เคยคิดว่าจะมาถึงจุดนี้ คิดอย่างเดียวว่าเรากับแฟนคงต้องจากการด้วยการ ตายเท่านั้นไม่ได้จากเป็นแบบนี้
มั่นใจในตัวเค้ามาก รักในตัวเค้ามาก และไว้ใจเค้ามาก ว่าเค้าจะดูแลเราจนแก่เฒ่าไปด้วยกัน
หลังกลับจากเชียงราย สักอาทิตย์เค้าก็ยิ่งเปลี่ยนไป ห่างเหินมากขึ้น กลับบ้านดึกมากขึ้น ไม่รับสายเป็น20ครั้ง
โดยมีข้ออ้างต่างๆนาๆ เราตามเพราะเริ่มรู้สึกแปลกๆ จากเป็นห่วงว่าเค้าจะเกิดอันตราย กลายเป็นความไม่ไว้ใจว่าเค้านอกใจ
จนถึงจุดๆหนึ่งที่เรา จริงจัง ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เค้าก็รับสารภาพว่าเค้ามีคนอื่นแล้วจริงๆ เค้าต้องการเลิกกับเรา
เพื่อชัดเจนกับอีกฝ่าย ตอนนั้นทำได้อย่างเดียวคือ เจ็บ จุก เสียใจ ร้องไห้ ไม่ได้นอนทั้งคืน คิดว่าเราทำอะไรผิด ทำไมเค้า
ถึงไม่รักเรา ทำไมเค้าถึงบอกว่า หมดรักเราแล้ว *เค้าบอกว่าเกิดจากปัญหาที่บ้านด้วย
คือเราแต่งงานแล้วเค้าเข้ามาอยู่บ้านเรา ซึ่งมีพ่อและแม่อยู่ด้วย เค้าบอกว่าเค้าอึดอัด ในการที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้
แม่เราป่วย มีอาการทางประสาท ในเรื่องของอารมณ์ จะขึ้โมโห เอาแต่ใจ ชอบตาม ชอบถาม
และเหมือนแม่เราเค้าจะเป็นคนเอาแต่ใจ ต้องการกลับบ้านนะ ห้ามแยกบ้าน ไปไหนจะไปด้วย
เรารู้ว่าสาเหตุนี้อาจทำให้เค้าที่เคยอิสระมาตลอด รู้สึกอึดอัดมาก แต่แต่งงานกันมา 6 ปี
เค้ายอมรับว่าเค้าผิดที่ไม่ได้พูดเรื่องนี้ จริงจัง ว่าเค้าไม่ไหวกับจุดๆนี้นะ ปล่อยจน ถึงจุดระเบิด แล้วเค้าก็มีคนอื่นเข้ามา
เค้าเลยเลือกที่จะเดินออกไป และทิ้งเราไว้
วันที่เค้าบอกเลิก เค้าบอกว่า เค้าคิดว่าเราต้องโวยวาย และตัดสินใจเลิกกับเค้าแน่ๆ
แต่เราไม่พร้อม ไม่อยากจากเค้าไป ไปยื้อเค้าไว้ เค้าก็จะอยู่ต่อ แต่ต้องให้เวลาเค้า
ในการที่มีอีกคนเข้ามา คือ อยู่แบบ เรา 3 คน โดยที่มีเราและมีคนใหม่เข้ามา และแบ่งเวลา
ไปอยู่ ไปนอน ไปเที่ยวกับอีกฝ่าย และก็กลับมาอยู่กับเราบ้าง จัดตาราง ในการไปเที่ยว
ระหว่างเรากับแฟนใหม่ของเค้า จริงๆเราไม่สามารถทำใจได้นะ แต่ด้วยความที่เราไม่อยากเสียเค้าไป
เราจำเป็นต้องยอม อยู่ในสถานะแบบนี้ แม้มันจะเจ็บ และทุกข์ทรมาน มากกกก มีคนบอกให้เรานิ่งๆแล้วมันจะดีขึ้นเอง
แต่ความจริง มีใครบ้างที่สามารถนิ่งได้ สามีเราไปมีคนอื่น ไปมีอะไรกัน ไปเที่ยวกัน ไปมีความสุขกัน
บางวันเราก็ร้องไห้ บางวันเราก็ต้องฝืนที่จะต้องยิ้มและหัวเราะ มันไม่เคยมีความสุขเลย นับจากวันนั้น
เราพยายามปล่อยวาง พยายามจะตัดใจ ผ่านมา 1 เดือนกว่าๆตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้เลย
มันอยู่ที่ใจเราจริงๆแหล่ะว่า เมื่อไหร่ที่หัวใจ เราจะแข็งแรงขึ้น และปล่อยเค้าได้จริงๆ
เราเข้าใจนะว่า ความรักบางครั้ง มันก็ไม่ใช่การครอบครอง รักเค้า เราก็รักได้
แต่อย่าเอาใจเราไปยึดติดกับเค้าไว้ เนื้ยคือสิ่งที่ทำยาก เรารู้ทุกเรื่อง ว่าควรทำยังไง แต่ก็ยังทำไม่ได้
ตอนนี้เรารอแค่เวลา ที่เมื่อไหร่ หัวใจ เราจะแข็งแรง และมีภูมิคุ้มกันให้ตัวเองเท่านั้นค่ะ
.............................
20ปี แพ้6เดือน ขออยู่แบบ 3 คน