คือเรื่องมันเป็นเเบบนี้ค่ะ เราถอยรถออกมาดีๆก็เห็นรถขับมาอยู่เเต่มันไกลอยู่ค่ะ เราก็เลยคิดว่าถอยได้พอดีเเหละกว่าเขาจะถึง เราเลยถอย ป๊าบ!ไปชนหน้ารถเขาเสียงดังมาก เรายังไม่ทันตั้งตัวสติคือไปหมด อายมากๆคนมองเต็มโรงรถ ยิ่งเป็นคนที่โรงเรียนด้วย เราเลยหันไปขอโทษคนที่เราถอยชน ซึ่งเขาเงียบมากละเขาก็ขับตัดเเซงเราไป ในความคิดเราคือคนอื่นคงมองว่าเราผิดเเหละ ยิ่งเราเป็นคนคิดมากอยู่ด้วยกลายเป็นว่าไม่อยากเอารถไปโรงเรียนอีกเลย กลับบ้านมาก็มาร้องไห้คิดถึงเรื่องตอนที่ชน ฟิวนั้นคือเเบบอายจริง ไม่อยากเอารถไปอีกเเล้ว อายคนอื่นเขา กลัวคนอื่นเขานินทาลับหลังหรือมองว่าไอคนนี้ที่ไปชนรถคนอื่นหรืออะไรประมาณนี้ คือรู้นะคะว่ามันไร้สาระเกินไปกับการคิดเเบบนี้  คือเราเเบบตั้งเเต่เกิดมาเนี่ยคิดมาตั้งเเต่เด็กเลย คิดไปทั่วมานั่งร้องไห้คนเดียวบ้าง คิดไปการไกลบ้าง เเต่พยายามไม่คิดเเล้วเเต่มันก็คิดมากอยู่ดี ควรเเก้ไขตัวเองยังไงดีคะ ควรไปพบหมอดีมั้ย เเก้ไม่หายเลยTT ตอนนี้ก็ว่าจะไม่เอารถไปอีกเเล้ว เพราะกลัวคนอื่นมองเราไม่ดี ช่วยด้วยค่ะควรทำยังไงดี