: เราลืมเค้าไม่ได้:
เราก็เคยเเอบชอบเพื่อนคนนึง คุยกันมา4ปีเเล้วค่ะ ปีเเรกเนี่ยเค้าเริ่มทักเรามาก่อนค่ะเราก็คุยๆกันไปเรื่อยๆคุยกันทุกวันค่ะ ไม่เค้าทักก็เราทัก พอปิดเทอมเราก็คุยกับเค้าตลอดเลย พอเลื่อนชั้นมาอีกปี ก็ยังคุยกันเหมือนเดิมค่ะ เเต่ที่โรงเรียนไม่ค่อยคุยกันเลย ส่วนมากจะคุยเเต่ในเเชท ต่อหน้าคุยกันน้อยยยยมากๆ เป็นเเบบนี้จนมาอีกปีคือ 3 ปีเเล้วที่คุยกันมา(ในเเชท) เเต่มีตอนนึงเค้าเคยบอกว่าปีเเรกเค้าชอบเรา เราเเบบดีใจมากกกก อยากจะกรี๊ดดดดลั่นบ้าน เขินหน้าเเดงทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ พอคุยมาเรื่อยๆ เค้าบอกว่าเค้าจะย้ายไปกรุงเทพเเล้ว เราเเบบเศร้าเลย เเต่เราไม่คิดว่าเค้าจะย้ายไปจริงๆหรอกค่ะ เเล้วหลายวันต่อมา ช่วงนั้นโรงเรียนจัดกิจกรรมพอดีค่ะ เเล้วก็ใกล้สอบเเล้วปิดเทอมเเล้วด้วย เเต่เค้าไม่มาโรงเรียน เราพยายามมองหาเเล้วนะ เเต่ก็ไม่เจอพอครูเช็คว่าใครไม่มาเรียนบ้าง ก็มีชื่อเค้าอยู่ในนั้น เย็นวันนั้นเราเลยทักไปหาเค้าค่ะ (ที่ต้องทักไปตอนเย็นเพราะโรงเรียนเราไม่ให้เอาโทรศัพท์ไปค่ะ) เราทักไปถามว่าทำไมไม่มาโรงเรียนเค้าเลยบอกว่าจะย้ายเเล้ว เราเลยขอให้เค้ามาอีกสักวัน วันต่อมาก็เป็นกิจกรรมอีกนะค่ะ เเล้วงานยังไม่เริ่มเพราะยังเช้าอยู่ เราเลยเดินมาดูบอดร์งานที่โรงเรียนติดไว้กับเพื่อน ระหว่างนั่นเราก็มองกาเค้าตลอดเลยค่ะว่าเค้าจะมามั้ยนะ เรามองๆไปเรื่อยๆ ก็เห็นเค้ากำลังเดินมา เรารีบหันหลังให้เลยเพราะเขินมากๆ ในใจคิดว่าเค้ามาเพราะเราขอจริงๆรึป่าว ถ้าเป็นเเบบนั้นก็ดี เเล้วก็สอบปิดเทอม เค้าก็คุยกับเราค่ะ จนเปิดเทอมปีสุดท้าย เค้าไม่มาตั้งเเต่วันเเรกเลย เราเริ่มคิดว่าหรือเค้าจะย้ายไปจริงๆ ลางเริ่มไม่ดี เเต่วันเเรกทุกคนในห้องก็คิดว่าเค้าไม่มาวันเดียวไม่มีอะไรหรอก รวมถึงเราด้วย ในใบรายชื่อยังมีชื่อเค้าอยู่ค่ะเพราะเอามาจากปีที่เเล้ว วันต่อมา ต่อมา ต่อมา เค้าก็ไม่มาเเล้วค่ะ ครูก็มาบอกว่ามีเพื่อนย้ายออกไปคนนึง เรารู้ทันทีว่าใครเพราะมีเค้าเเค่คนเดียว พอครูบอกชื่อปุ๊บ เราเเทบจะร้องไห้ๆๆๆๆ เสียใจ ไม่มีกระจิตกระใจเรียนเเล้ว กลับบ้านปุ๊บเรารีบทักไปหาเค้าเลย เค้าก็บอกว่าย้ายมาเเล้วเข้าโรงเรียนใหม่เเล้ว (#สาเหตุที่เค้าต้องย้ายเพราะพ่อเค้าเป็นตำรวจค่ะเลยย้ายไปที่โน้นเเทน) เราเริ่มเศร้ามาหลายวัน เเต่ทุกๆวันคุยกับเหมือนเดิม เหมือน3ปีที่คุยกันมา เป็นเเบบนี้ทุกวัน จนกระทั่ง......วันนึงเราทะเลาะกับเค้า ตอนนั่น3ปีที่ผ่านมาเรางี่เง่ามั้งค่ะ งอนเค้าเพราะอยากให้เค้าง้อ งี่เง่าใส่เพราะอยากให้สนใจบ้าง มาง้อบ้าง 3ปีที่ผ่านมา เราคุยกับเค้า เราก็งี่เง่าใส่เค้าตลอดเลย เราชอบบอกจะตัดเพื่อนกับเค้าอยู่บ่อย เค้าก็ยื้อไว้นะ เเถมเค้าก็ยังง้อเราอีก ทะเลาะกันบ่อยเเต่ไม่เราก็เค้าจะขอโทษกันก่อนเสมอ เเต่ครั้งนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปเเล้ว.......เราทะเลาะกับเค้าเเบบเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะเรางี่เง่าใส่เค้าอีกเเล้ว พอทะเลาะกัน เราเลยบอกว่าเรามีเรื่องจะบอก "เรามีเรื่องจะบอก" คำนี้เลยเคยพูดกับเค้าอยู่ตั้งเเต่ปีเเรก เเต่3ปีที่ผ่านมาเราพูดคำนี้กับเค้าทุกครั้ง เเต่เราก็ไม่เคยบอกออกไปจริงๆสักทีว่าเราชอบเค้า พอเราบอกมีเรื่องจะบอก เค้าเลยพิมพ์กลับมาว่า "เองชอบเค้าหรอ" เราสตั๊นไปหลายนาทีเลยยยยยเเหละ ในใจมันยังตีกันอยู่ ว่าจะบอกว่า "ใช่" หรือว่า "ไม่" เราทะเลาะกับตัวเองนั่งคิดทับทวนว่าเราคุยกับเค้ามาหลายปีเเล้วนะ เค้าต้องชอบเราบ้างเเหละ เราเลยตัดสินใจบอกคำว่า....ใช่ ออกไป เเล้วเราก็บอกหมดเลยค่ะว่าชอบมาตั้งเเต่ตอนไหน เเต่เค้ากลับ.....เงียบ เงียบ เเล้วก็เงียบ สักพักเค้ากลับ..บล็อกเราค่ะ เราใจสลายยใจเเตก ลงมากองกับพื้นเลย ทั้งร้องไห้ น้ำหูน้ำตาไหล เศร้าหนักกว่าเดิมเป็นเเบบนี้อยู่พักใหญ่ๆเลย เเละเราเลยพยายามทำใจมาตลอด เเล้วเราเริ่มทำใจได้ค่ะ เราดีขึ้นเยอะ ไม่ร้องไห้ไม่นึกถึงเค้าเเล้วช่วงนั่นมีทั้งกิจกรรมมีเลี้ยงฉลองปิดเทอมพอดีด้วยทำให้เราลืมเค้าไปอย่างง่ายดาย เรายิ้มง่ายขึ้น หัวเราะบ่อยขึ้น เเต่ไม่รู้อะไรดลบันดาลให้เราผ่านไปเจอเฟสเค้า พอเราให้ไปดูเฟสเค้า มันทำให้เรื่องราวเล่านั่นกลับมาในหัวอีกครั้ง ทำให้ช่วงนั่นก็เศร้าไปพักใหญ่ๆเลยเเต่โชคดีที่ปิดเทอมเเล้วเราเลย ไม่ต้องกังวลกับการสอบปลายภาค เราเลยเเอดเค้าไปเค้าก็รีบตอบเลยเราเเอบรู้สึกดีกับเค้าอีกเเล้ว พอคุยกันนิดๆหน่อย เเค่3วันเท่านั้นเเหละ ไม่คุยกันจนปัจจุบันเนื่องจากว่าเรามาสมัครเรียนระดับชั้นใหม่โรงเรียนใหม่ทำให้ช่วงนั้นเราก็ลืมเค้าไปอีกเหมือนกันเเต่พอสอบติด ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนใหม่ ก็ยังเเอบนึกถึงเค้าอยู่ ช่วงนึงมีโรงเรียนอื่นๆมาเเข่งในโรงเรียนเรา หนึ่งในนั่นคือโรงเรียนเก่าเรา เรามีความสุขสุดๆได้เจอครูที่เราปรึกษาเรื่องทุกอย่างด้วยตลอด(#ยกเว้นความรัก) เราสนิทกับครูคนนี้มากๆๆๆๆ เราถ่ายรูปกับครูลงIG ไลค์เเรกคือ.....เค้า!!!! เค้ามาไลค์รูปของเราาา เราเเอบดีใจอยู่นิดๆ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าติดตามIG เรา หลังจากวันที่เค้าไลค์ เราก็เริ่มลงสตอรี่เเล้วเค้าเข้ามาดู เราก็เริ่มโพสต์เริ่มลงสตอรี่ เค้าไม่ไลค์โพสเราเลยยย เเต่ยังดูสตอรี่อยู่ เราเลยเข้าไปดูIG เค้าบ้าง ตอนนั้นบอกเลยว่าเรากลับมาชอบเค้าอีกครั้ง! เลยตีเนียนทักไปในIGว่า:#&,#€♡●|■》¤< บลาๆๆ
เเล้วก็คุยกันเล็กน้อย เเล้วก็ไม่คุยกันอีก เเต่เราดันชอบเค้าอีกครั้งเเล้ว เลยส่องเฟส,IGเค้าทุกวัน ทำงี้ไปเรื่อยๆ จนฟ้าดลบันดาลเข้าข้างเรา *เข้าข้างเราน้อยเว่อร์ๆ😣 เค้าทักมาว่าวันนี้สถาปนาโรงเรียนหรอ (โรงเรียนเก่าเรารวมถึงเค้าด้วย) เรารีบตอบอย่างไว เเละถามว่าจะมามั้ย เค้าบอกกำลังจะมาจังหวัดเราพอดี (เราขอไม่บอกจังหวัดละกันนะ จังหวัดเราหรือจังหวัดเค้าเหมือนกันนนะ) เราเลยถามว่าจะถึงกี่โมง เค้าบอก อีก2ชั่วโมง ซึ่งงงงงง มันทันเวลาพอดี เพราะงานเปิดดึกๆ เราชวนเค้ามา เค้าเลยบอกว่าไม่เเน่ใจ เราก็พยายามให้เค้ามาให้ได้ เเต่เค้าเงียบหายไป พออีกไม่กี่ชั่วโมงงานจะเริ่ม ทั้งมีเด็กทั้งผู้ปกครอง มากันเต็ม เราเลยชวนเค้ามาอีกรอบ เเต่..เค้าบอกว่าอาจจะไม่ได้ไปเพราะเหมือนจะไม่สบายเเล้วคนก็เยอะด้วย เราใจเเป้วอีกเเล้ว เราส่งรูปงานให้เข้าดูเเละชวนเค้ามา เค้าอ่านเเต่ไม่ตอบอะไรเเต่เรายังรอมองหาว่าเค้าจะมามั้ย สรุปเราอยู่จนงานปิด เค้าก็ไม่มา😔 หลังจากวันนั้นเราก็ยังลืมเค้าไม่ได้ส่องเฟส,IG ทุกวัน เราทำใจไม่ได้จนปีนี้เราเลื่อนชั้นมาอีกปี ก็ทำใจไม่ได้ เเถมยังชอบเค้าอยู่อีกตั้งหาก เเต่ตอนที่เราไม่ได้คุยกับเค้าเเล้วเค้ามีเเฟนไปเเล้วคนนึงด้วยเเหละ เเต่เลิกกันเเล้วเด้ออออ เเอบดีใจอยู่นิดๆเเต่เธอไม่รู้บ้างเลย ตอนนี้เเอบมีหวังเเหละ เเต่หวังนั่นต้องจบลง เพราะ เค้ามีคนที่ชอบเเล้ว น่ารักกว่าเราอีกต่างหาก เเต่เราก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี #ทุกคนที่อ่านจนจบช่วยบอกวิธีเเนะนำหน่อยว่าเราควรทำยังไงดี # เราลืมเค้าไม่ได้😢😭
เห็นกระทู้นี้เเล้วเข้ามาฟังเรื่องของเราเเล้วเราขอความเห็นหน่อยค่ะ ขอคำเเนะนำที่ทำให้เราทำใจได้😭
เราก็เคยเเอบชอบเพื่อนคนนึง คุยกันมา4ปีเเล้วค่ะ ปีเเรกเนี่ยเค้าเริ่มทักเรามาก่อนค่ะเราก็คุยๆกันไปเรื่อยๆคุยกันทุกวันค่ะ ไม่เค้าทักก็เราทัก พอปิดเทอมเราก็คุยกับเค้าตลอดเลย พอเลื่อนชั้นมาอีกปี ก็ยังคุยกันเหมือนเดิมค่ะ เเต่ที่โรงเรียนไม่ค่อยคุยกันเลย ส่วนมากจะคุยเเต่ในเเชท ต่อหน้าคุยกันน้อยยยยมากๆ เป็นเเบบนี้จนมาอีกปีคือ 3 ปีเเล้วที่คุยกันมา(ในเเชท) เเต่มีตอนนึงเค้าเคยบอกว่าปีเเรกเค้าชอบเรา เราเเบบดีใจมากกกก อยากจะกรี๊ดดดดลั่นบ้าน เขินหน้าเเดงทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ พอคุยมาเรื่อยๆ เค้าบอกว่าเค้าจะย้ายไปกรุงเทพเเล้ว เราเเบบเศร้าเลย เเต่เราไม่คิดว่าเค้าจะย้ายไปจริงๆหรอกค่ะ เเล้วหลายวันต่อมา ช่วงนั้นโรงเรียนจัดกิจกรรมพอดีค่ะ เเล้วก็ใกล้สอบเเล้วปิดเทอมเเล้วด้วย เเต่เค้าไม่มาโรงเรียน เราพยายามมองหาเเล้วนะ เเต่ก็ไม่เจอพอครูเช็คว่าใครไม่มาเรียนบ้าง ก็มีชื่อเค้าอยู่ในนั้น เย็นวันนั้นเราเลยทักไปหาเค้าค่ะ (ที่ต้องทักไปตอนเย็นเพราะโรงเรียนเราไม่ให้เอาโทรศัพท์ไปค่ะ) เราทักไปถามว่าทำไมไม่มาโรงเรียนเค้าเลยบอกว่าจะย้ายเเล้ว เราเลยขอให้เค้ามาอีกสักวัน วันต่อมาก็เป็นกิจกรรมอีกนะค่ะ เเล้วงานยังไม่เริ่มเพราะยังเช้าอยู่ เราเลยเดินมาดูบอดร์งานที่โรงเรียนติดไว้กับเพื่อน ระหว่างนั่นเราก็มองกาเค้าตลอดเลยค่ะว่าเค้าจะมามั้ยนะ เรามองๆไปเรื่อยๆ ก็เห็นเค้ากำลังเดินมา เรารีบหันหลังให้เลยเพราะเขินมากๆ ในใจคิดว่าเค้ามาเพราะเราขอจริงๆรึป่าว ถ้าเป็นเเบบนั้นก็ดี เเล้วก็สอบปิดเทอม เค้าก็คุยกับเราค่ะ จนเปิดเทอมปีสุดท้าย เค้าไม่มาตั้งเเต่วันเเรกเลย เราเริ่มคิดว่าหรือเค้าจะย้ายไปจริงๆ ลางเริ่มไม่ดี เเต่วันเเรกทุกคนในห้องก็คิดว่าเค้าไม่มาวันเดียวไม่มีอะไรหรอก รวมถึงเราด้วย ในใบรายชื่อยังมีชื่อเค้าอยู่ค่ะเพราะเอามาจากปีที่เเล้ว วันต่อมา ต่อมา ต่อมา เค้าก็ไม่มาเเล้วค่ะ ครูก็มาบอกว่ามีเพื่อนย้ายออกไปคนนึง เรารู้ทันทีว่าใครเพราะมีเค้าเเค่คนเดียว พอครูบอกชื่อปุ๊บ เราเเทบจะร้องไห้ๆๆๆๆ เสียใจ ไม่มีกระจิตกระใจเรียนเเล้ว กลับบ้านปุ๊บเรารีบทักไปหาเค้าเลย เค้าก็บอกว่าย้ายมาเเล้วเข้าโรงเรียนใหม่เเล้ว (#สาเหตุที่เค้าต้องย้ายเพราะพ่อเค้าเป็นตำรวจค่ะเลยย้ายไปที่โน้นเเทน) เราเริ่มเศร้ามาหลายวัน เเต่ทุกๆวันคุยกับเหมือนเดิม เหมือน3ปีที่คุยกันมา เป็นเเบบนี้ทุกวัน จนกระทั่ง......วันนึงเราทะเลาะกับเค้า ตอนนั่น3ปีที่ผ่านมาเรางี่เง่ามั้งค่ะ งอนเค้าเพราะอยากให้เค้าง้อ งี่เง่าใส่เพราะอยากให้สนใจบ้าง มาง้อบ้าง 3ปีที่ผ่านมา เราคุยกับเค้า เราก็งี่เง่าใส่เค้าตลอดเลย เราชอบบอกจะตัดเพื่อนกับเค้าอยู่บ่อย เค้าก็ยื้อไว้นะ เเถมเค้าก็ยังง้อเราอีก ทะเลาะกันบ่อยเเต่ไม่เราก็เค้าจะขอโทษกันก่อนเสมอ เเต่ครั้งนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปเเล้ว.......เราทะเลาะกับเค้าเเบบเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะเรางี่เง่าใส่เค้าอีกเเล้ว พอทะเลาะกัน เราเลยบอกว่าเรามีเรื่องจะบอก "เรามีเรื่องจะบอก" คำนี้เลยเคยพูดกับเค้าอยู่ตั้งเเต่ปีเเรก เเต่3ปีที่ผ่านมาเราพูดคำนี้กับเค้าทุกครั้ง เเต่เราก็ไม่เคยบอกออกไปจริงๆสักทีว่าเราชอบเค้า พอเราบอกมีเรื่องจะบอก เค้าเลยพิมพ์กลับมาว่า "เองชอบเค้าหรอ" เราสตั๊นไปหลายนาทีเลยยยยยเเหละ ในใจมันยังตีกันอยู่ ว่าจะบอกว่า "ใช่" หรือว่า "ไม่" เราทะเลาะกับตัวเองนั่งคิดทับทวนว่าเราคุยกับเค้ามาหลายปีเเล้วนะ เค้าต้องชอบเราบ้างเเหละ เราเลยตัดสินใจบอกคำว่า....ใช่ ออกไป เเล้วเราก็บอกหมดเลยค่ะว่าชอบมาตั้งเเต่ตอนไหน เเต่เค้ากลับ.....เงียบ เงียบ เเล้วก็เงียบ สักพักเค้ากลับ..บล็อกเราค่ะ เราใจสลายยใจเเตก ลงมากองกับพื้นเลย ทั้งร้องไห้ น้ำหูน้ำตาไหล เศร้าหนักกว่าเดิมเป็นเเบบนี้อยู่พักใหญ่ๆเลย เเละเราเลยพยายามทำใจมาตลอด เเล้วเราเริ่มทำใจได้ค่ะ เราดีขึ้นเยอะ ไม่ร้องไห้ไม่นึกถึงเค้าเเล้วช่วงนั่นมีทั้งกิจกรรมมีเลี้ยงฉลองปิดเทอมพอดีด้วยทำให้เราลืมเค้าไปอย่างง่ายดาย เรายิ้มง่ายขึ้น หัวเราะบ่อยขึ้น เเต่ไม่รู้อะไรดลบันดาลให้เราผ่านไปเจอเฟสเค้า พอเราให้ไปดูเฟสเค้า มันทำให้เรื่องราวเล่านั่นกลับมาในหัวอีกครั้ง ทำให้ช่วงนั่นก็เศร้าไปพักใหญ่ๆเลยเเต่โชคดีที่ปิดเทอมเเล้วเราเลย ไม่ต้องกังวลกับการสอบปลายภาค เราเลยเเอดเค้าไปเค้าก็รีบตอบเลยเราเเอบรู้สึกดีกับเค้าอีกเเล้ว พอคุยกันนิดๆหน่อย เเค่3วันเท่านั้นเเหละ ไม่คุยกันจนปัจจุบันเนื่องจากว่าเรามาสมัครเรียนระดับชั้นใหม่โรงเรียนใหม่ทำให้ช่วงนั้นเราก็ลืมเค้าไปอีกเหมือนกันเเต่พอสอบติด ได้เข้ามาเรียนโรงเรียนใหม่ ก็ยังเเอบนึกถึงเค้าอยู่ ช่วงนึงมีโรงเรียนอื่นๆมาเเข่งในโรงเรียนเรา หนึ่งในนั่นคือโรงเรียนเก่าเรา เรามีความสุขสุดๆได้เจอครูที่เราปรึกษาเรื่องทุกอย่างด้วยตลอด(#ยกเว้นความรัก) เราสนิทกับครูคนนี้มากๆๆๆๆ เราถ่ายรูปกับครูลงIG ไลค์เเรกคือ.....เค้า!!!! เค้ามาไลค์รูปของเราาา เราเเอบดีใจอยู่นิดๆ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าติดตามIG เรา หลังจากวันที่เค้าไลค์ เราก็เริ่มลงสตอรี่เเล้วเค้าเข้ามาดู เราก็เริ่มโพสต์เริ่มลงสตอรี่ เค้าไม่ไลค์โพสเราเลยยย เเต่ยังดูสตอรี่อยู่ เราเลยเข้าไปดูIG เค้าบ้าง ตอนนั้นบอกเลยว่าเรากลับมาชอบเค้าอีกครั้ง! เลยตีเนียนทักไปในIGว่า:#&,#€♡●|■》¤< บลาๆๆ
เเล้วก็คุยกันเล็กน้อย เเล้วก็ไม่คุยกันอีก เเต่เราดันชอบเค้าอีกครั้งเเล้ว เลยส่องเฟส,IGเค้าทุกวัน ทำงี้ไปเรื่อยๆ จนฟ้าดลบันดาลเข้าข้างเรา *เข้าข้างเราน้อยเว่อร์ๆ😣 เค้าทักมาว่าวันนี้สถาปนาโรงเรียนหรอ (โรงเรียนเก่าเรารวมถึงเค้าด้วย) เรารีบตอบอย่างไว เเละถามว่าจะมามั้ย เค้าบอกกำลังจะมาจังหวัดเราพอดี (เราขอไม่บอกจังหวัดละกันนะ จังหวัดเราหรือจังหวัดเค้าเหมือนกันนนะ) เราเลยถามว่าจะถึงกี่โมง เค้าบอก อีก2ชั่วโมง ซึ่งงงงงง มันทันเวลาพอดี เพราะงานเปิดดึกๆ เราชวนเค้ามา เค้าเลยบอกว่าไม่เเน่ใจ เราก็พยายามให้เค้ามาให้ได้ เเต่เค้าเงียบหายไป พออีกไม่กี่ชั่วโมงงานจะเริ่ม ทั้งมีเด็กทั้งผู้ปกครอง มากันเต็ม เราเลยชวนเค้ามาอีกรอบ เเต่..เค้าบอกว่าอาจจะไม่ได้ไปเพราะเหมือนจะไม่สบายเเล้วคนก็เยอะด้วย เราใจเเป้วอีกเเล้ว เราส่งรูปงานให้เข้าดูเเละชวนเค้ามา เค้าอ่านเเต่ไม่ตอบอะไรเเต่เรายังรอมองหาว่าเค้าจะมามั้ย สรุปเราอยู่จนงานปิด เค้าก็ไม่มา😔 หลังจากวันนั้นเราก็ยังลืมเค้าไม่ได้ส่องเฟส,IG ทุกวัน เราทำใจไม่ได้จนปีนี้เราเลื่อนชั้นมาอีกปี ก็ทำใจไม่ได้ เเถมยังชอบเค้าอยู่อีกตั้งหาก เเต่ตอนที่เราไม่ได้คุยกับเค้าเเล้วเค้ามีเเฟนไปเเล้วคนนึงด้วยเเหละ เเต่เลิกกันเเล้วเด้ออออ เเอบดีใจอยู่นิดๆเเต่เธอไม่รู้บ้างเลย ตอนนี้เเอบมีหวังเเหละ เเต่หวังนั่นต้องจบลง เพราะ เค้ามีคนที่ชอบเเล้ว น่ารักกว่าเราอีกต่างหาก เเต่เราก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี #ทุกคนที่อ่านจนจบช่วยบอกวิธีเเนะนำหน่อยว่าเราควรทำยังไงดี # เราลืมเค้าไม่ได้😢😭