เกริ่นก่อนครับเเฟนผมเป็นโรคซึมเศร้าเเต่เลิกกินยาไปพักนึ่งเเล้วตอนนี้เขากำลังคิดอยู่ว่าจะกลับมาทาน ผมกับเเฟนพึ่งคบกันมาได้ไม่นาน เเต่เจอกันบ่อยครั้งเราเเลกเปลี่ยนข้อมูลกันจนคิดว่าน่าจะรู้เรื่องของทั้งคู่มากพอเเล้ว ผมเปลี่ยนหลายๆอย่างเพื่อเขาเเละยังพร้อมจะเปลี่ยนอีกหลายๆอย่าง เวลาอยู่กับเเฟนหรือเวลาไปหาเพื่อนเขา เขาจะชอบพูดถึงเรื่องคนเก่าอยู่ตลอด บางทีชอบเอาสตอรี่เก่าๆให้ดู ซึ่งผมไม่โอเคกับมัน เเต่ก็พยายามทำเป็นโอเคเเละชิน บางทีก็เเซวคนอื่นจนผมเริ่มหัวเสีย เเต่เเฟนผมเป็นคนขี้หงุดหงิดเเละขี้รำคาญมาก ทำให้เวลาผมหัวเสียเขาก็จะบอกไม่ชอบหรือบอกอย่างี่เง่า ตั้งเเต่เราคบกันมาเขาไม่เคยง้อผมสักครั้งเเต่ผมโอเคกับมัน(บางทีก็แอบน้อยใจ)เเล้วเขาก็ชอบเอาสตอรี่ที่เเต่ก่อนเขาเพ้อถึงคนเก่าให้ผมดูผมก็แอบน้อยใจว่ากับเราเขาไม่เคยคิดเเม้จะง้อเลย ผมเคยหงุดหงิดมากๆครั้งนึ่ง จนผมหัวเสียเดินเสียงดังรีบกลับบ้าน ทุกวันนี้เเฟนผมบอกถ้ามีอีกก็คือพอ คือผมรักเเฟนมากๆจนอยู่ในจุดทีไม่กล้าทำไรมาก ถึงเเม้ตัวเองจะหงุดหงิดหรือน้อยใจมากๆ เพราะรู้ว่าสุดท้ายผมก็เป็นคนที่ต้องตามเขาอยู่ดี วันนี้ตอนคุยกับเขาตรงๆเรื่องที่เขาชอบทำให้ผมหงุดหงิด ผมกลับรู้สึกว่าผมทำร้ายความรู้สึกเขา ทั้งๆที่คนรอบข้างบอกว่าผมไม่ผิด คือผมควรทำไงเพื่อรักษาความสัมพันธ์​นี้ไว้ครับ จริงๆผมยอมทำหลายๆอย่างเพื่อเขาเลยครับ ช่วยเเนะนำทีผมควรไปต่อยังไง