สวัสดีครับ ผมคบกับเเฟนพึ่งจะมาครบ1ปีได้ไม่นานมานี้ผมเป็นคนนึงที่รักเขามากผมไม่เคยบอกเลิกเขาสักครั้งผมเป็นคนที่ใจร้อนขี้หงุดหงิดเเต่กับเเฟนคนนี้ผมไม่ค่อยจะใจร้อนใส่เขาเพราะผมรักเขาเวลาเขาโกรธผมก็เป็นคนง้อเวลาผมโกรธเขาก็มักจะชอบบอกเลิกเพื่อเเก้ปัญหาผมก็เลยต้องง้อเขาอีกเพราะไม่อยากเสียเขาไปพอเขาโกรธผมโทรก็จะไม่รับทักไม่ตอบเมินเเชตตัดสายผมก็พิมขอโทษบลาๆในเเชตบางครั้งผมลองไม่ทักไปตอบบ้างเขาก็จะพิมมาว่า เลิกกันเถอะเหนื่อยวะ ผมก็คิดนะว่าทำไมเขาถึงเหนื่อยผมทำอะไรให้เขาเหนื่อย(ผมคิดในใจอยู่ว่าผมยังเหนื่อยกว่าเขาอีกเเต่ผมอดทนเพราะผมรัก)หรือว่าบางทีผมทำดีเกินไปจนเขาเบื่อผมเป็นคนที่มึนๆหน่อยๆเเล้วบางครั้งเขาก็บอกว่าไม่ชอบที่ผมชอบมึนเขาเบื่อนิสัยมึนของผมเเต่ผมก็พยายามปรับปรุงตัวเพื่อเขาอยู่เสมอ เขาเป็นคนที่ง้อยากมากๆเอาเเต่ใจตัวเองทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเขาก็งอนเเถมง้อยากสุดๆ บางครั้งผมถอนหายใจนะเเล้วก็บอกตัวเองว่าเราจะทนกับเขาได้อีกนานเเค่ไหนเวลาเขาบอกเลิกผมก็คิดอยู่ว่าเราจะเลิกกันจริงๆดีมั้ยเพราะยังรักอยู่ ผมร้องไห้ทุกครั้งที่ง้อเขาเเต่เขาก็ใจอ่อนทุกครั้งที่เห็นผมร้องให้ พักหลังๆเขาเริ่มจะไม่ใจอ่อนเหมือนก่อนเเล้วผมร้องไห้หนักมากเเต่เขาก็ยังเล่นมือถือไม่สนใจผมเลยผมเหนื่อยนะผมเคยคิดว่าเราไม่น่าไปเจอกันเลยที่รร.(เพราะผมเห็นเขาน่ารักดีตรงสเปคเลยจีบ) พอมาวันนี้เเฟนผมบอกว่าพาเขาไปเอาเงินเขาธนาคารหน่อยผมก็บอกว่าได้ เเล้วผมก็ง่วงเลยบอกว่าขอนอนพักสัก10นาทีนะปลุกด้วย เขาก็ปลุกเเล้วนะเเต่ผมก็เผลอหลับไปอีกจน21:48ผมตื่นมาละเห็นเเชตเขาบอกว่า เห้ออ ปากบอกนอน10นาที ไม่หวังอะไรละเห้ออ ผมก็เห็นเเชตละตกใจ เพราะลืมไปรับเขา ผมเลยรีบออกไปหาเขาที่บ้านเขาก็ไม่รับสายทักไม่ตอบผมก็บอกว่าอยู่หน้าบ้านเขาถึงรับสายละบอกให้กลับไป ผมคิดในใจทำไมผมถึงยอมขนาดนี้กับคนที่ไม่ค่อยจะนึกถึงใจเรา เเต่เวลาดีกันเขาน่ารักมากๆขี้อ้อนชอบคลอเคลีย มันทำให้ผมใจฟูเเต่พอโกรธผมรู้สึกเหนื่อยที่ต้องง้ออยู่บ่อยๆเพราะบางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ไร้สาระมากๆผมก็ต้องง้ออีกเพราะอยากดีกัน ผมควรจะทำยังไงดีครับผมรักเขามากๆ1🥺🥺