สวัสดีค่ะ
ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ที่มหาลัย เรากำลังประสบปัญหาการเป็นโรคซึมเศร้าอย่างรุนแรงค่ะ เราเจอปัญหาหลายๆอย่างเข้ามาในชีวิต โดยที่เรารู้สึกว่าเราเล่าให้ใครฟังไม่ได้ แล้วทุกอย่างมันก็แย่ไปหมดเลย เราต้องการเซฟโซนของตัวเอง เราใช้ชีวิตโดยรู้สึกว่าเราไม่มีความสบายใจเลย แต่คนรอบข้างเรากลับบอกเราว่า เซฟโซนของเรามันคือความเห็นแก่ตัว บอกว่าการกระทำของเรามันไม่มีความคิด บอกว่าการที่เราเป็นโรคซึมเศร้ามันเป็นเรื่องเล็ก เรารู้สึกแย่ไปหมดเลย มกับตัวเรามีปัญหาในเรื่องหัวใจและความดัน บางครั้งที่เราเศร้ามากๆ เราจะเกิดอาการหายใจไม่ออกและจะอ้วกค่ะ หน้ามืด แน่นหน้าอก ทรมาน ทุกๆวันเราต้องตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกไม่อยากตื่น ไม่อยากทำอะไร ก่อนจะนอนก็ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้หลับไปโดยไม่ต้องตื่นมาอีก
เราไม่ใช่คนที่ไม่เห็นค่าในชีวิตของตัวเองนะคะ เรารู้ว่าชีวิตเรามันมีอะไรมากกว่านั้น ยังมีครอบครัวที่รักและรอเราอยู่ แต่หตุผลที่เราไม่อยากอยู่ เป็นเพราะว่าเรารู้สึกเจ็บปวดมากเกินไป ทุกวินาทีที่เราใช้ชีวิต เรารู้สึกว่าเราทรมาน จนไม่อยากจะใช้ชีวิตต่อไปแล้วค่ะ เราไม่รู้แล้วว่าเราควรจะทำอย่างไรดี