คือเราเป็นคนที่ข้อนข้างคิดมากในระดับที่ว่ามากจริงๆ คิดเล็กคิดน้อยมีอะไรนิดหน่อยก็จะคิดมากจนซึม ไม่ค่อยพอใจกับอะไรที่มันขัดใจตัวเองค่ะ เหมือนจะหงุดหงิดง่ายมากๆด้วย ทุกครั้งเวลามีเรื่องอะไรให้คิดมากก็จะมีความคิดว่าไม่อยากอยู่ มันเหนื่อยแบบบอกไม่ถูกเก็บมาร้องไห้คนเดียว เพราะปรึกษาหรือระบายกับใครไม่ได้เลยเรามักจะเก็บละมาร้องไห้ไม่ให้ใครรู้ เหมือนรอบข้างมีเเต่เรื่องที่ทำให้คิดมากค่ะ แต่ที่มันช่วยได้จนทุกวันนี้คือเราติ่งเกาหลีค่ะมันเลยเหมือนทำให้หายเครียดได้บ้างเราจะชั่งมันตลอดเลยแล้วหาอะไรทำหาอะไรดูแต่บางทีมันเครียดมากจนไม่ไหวจริงๆนะคะ อ๋อแต่ขอบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ประมาณ2ปีที่แล้วได้เรามีเเฟนคนนึงคือเค้าทำเราเสียใจมากเราร้องไห้ทุกวันติดกันหลายเดือน(แบบทุกวันจริงๆเวลาเดิมๆทุกวัน!!) เราอดทนกับเค้ามากเราเก็บทุกเรื่องเลย จนเราทำร้ายตัวเองเคยกรีดเเขนตัวเองแต่ก็แอบกลัวนะ เคยกินยาให้หลับๆไปคือกินเยอะมากจนอ้วกช่วงนั้นคือเห็นยาไม่ได้เลยแค่เห็นก็จะมีอาการอยากจะอ้วกตลอด  จนเลิกกันแล้วเรามาติ่งเกาหลีเราก็แทบจะไม่มีเรื่องคิดมากเลยค่ะ จนตอนนี้มันมีเรื่องของครอบครัวเรื่องญาติเรื่องเพื่อนทำให้เราคิดมากแล้วเราเหมือนไม่มีความอดทนอีกแล้ว คือถ้าเวลาปกติไม่มีเรื่องอะไรเราก็ร่าเริงปกตินะคะ แต่จะมีเรื่องเครียดซะส่วนใหญ่ เรากลัวว่าถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆกลัวจะทนไม่ไหวอ่ะค่ะ
อาการแบบนี้คือยังไงคะคือเราปกติแค่เครียดปกติหรือเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าคะ