ส่วนตัวหนูเป็นคนอารมณ์ดีมากๆเลยค่ะ เป็นคนที่ไม่ค่อยซีกับอะไรเท่าไหร่ ทุกคนรอบข้างมองเราเป็นคนอารมณ์ดีค่ะ แต่เอาจริงๆหนูเป็นคนคิดมากๆค่ะ เรื่องเล็กน้อยเก็บมาคิดหมด พอตกกลางคืนเมื่อไหร่ถ้าไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนหรืออยู่คนเดียวจริงๆก็จะนึกเรื่องนั้นเรื่องนี้เรื่องๆเก่าเรื่องที่มันบัณฑรจิตใจตัวเองแล้วก็นั้งร้องไห้คิดเรื่องนั้นวนไปวนมา เรื่องครอบครัวเรื่องแฟนเรื่องความผิดหวังที่ทำให้ครอบครัวไม่ได้ บางทีก็ร้อง ร้องจนลืมตาไม่ขึ้น กรี๊ดอัดหมอน นั่งเหม่อ แรงสุดก็ใช้ไม้แขวนตีขาบ้างตบหน้าตัวเองบ้างเพราะรู้สึกว่าทำไปแล้วเหมือนได้ปล่อยค่ะ ไม่เจ็บ แต่ชีวิตหนูก็มีทุกอย่างดีนะคะ มีเพื่อนที่ดี พ่อแม่ พี่ชาย แต่ไม่รู้ว่าเหตุผลที่หนูเป็นแบบนี้เป็นเพราะคำพูดแรงๆหรือสิ่งที่กระทบจิตใจรึป่าวคะ (หนูเครียดเลยอยากสอบถามพี่ๆที่เป็นคล้ายหนูมีมั้ยคะ)
อาการณ์แบบว่า
คิดมาก อยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องอารมณ์ดีถึงจะไม่คิดเล็กคิดน้อย ต้องมีเพื่อนคุย ถ้าอยู่คนเดียวจะคิดเรื่องเครียดร้องไห้ น้อยใจ แล้วก็ตบหน้าตัวเองกรี๊ดอัดหมอนบ้าง อาการแบบนี้เป็นอะไรคะใครทราบบ้าง