วันนี้ 26พ.ย.2562
ในชีวิตคู่ที่อยู่กันมาแบบคำว่าครอบครัวตั้งแต่2549
จนถึงเมื่อวานนี้
เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เราคิดว่า
เราหมดรักเขา และเขาก็หมดรักเรา
เราเริ่มมีพื้นที่เป็นของตัวเอง
ไม่อยากให้เขาเดินเข้ามา
เราเริ่มรู้สึกว่า เขาหงุดหงิดเราทุกๆอย่างที่เราทำ
ถึงขนาดของที่เคยชอบเราซื้อมาให้
เขาก็บ่นเรา
เรารู้สึกอึดอัด อยากกรี๊ดใส่เขาดังๆ อยากร้องไห้ อยากให้เขาหายไป
ทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้
รู้สึกว่า กูทนมาได้ยังไง
กูอยู่ตรงนี้ ทำแบบนี้มาได้ยังไงเป็น13ปี
แต่ถ้านับจริงๆ เราอยู่กันมาจะ19ปี
มันเคยเป็นป๊อปปี้เลิฟที่ใครๆก็อิจฉา
แต่วันนี้ เรากลับรู้สึกว่า
ทำไมกูต้องจมอยู่ตรงนี้ กับคนแบบนี้มาตั้งนานว่ะ
เรารู้สึกว่าเย็นเจอกัน
แค่นั่งใกล้กัน ทั้งเขาและเราต่างอึดอัด
ส่วนตัวเราไม่ได้มีใครใหม่
หรือ ความรักมันมีทางตันจริงๆ
ไม่เคยคิดว่าชีวิต ความคิด จะมีเรื่องแบบนี้มาในสมอง
ระบายกับใครไม่ได้
ระบายได้แค่ในนี้
ที่ที่เหมือนมีตัวตน แต่ไม่มีตัวตนสำหรับใคร
ขอร้อง กับตัวเอง
บอกตัวเองทุกวัน
เราจะไม่ให้ตัวเองคนในความคิด มามีผลต่อเราอีก
โรคซึมเศร้ามันน่ากลัว
เรารักษามันเองได้ เราต้องมั่นใจในตัวเอง
เราทำได้
เราต้องผ่านไปได้
มันคงเป็นแค่ช่วงดาวน์ของชีวิตคู่
ซึ่งคู่อื่นๆ ก็คงเป็น