สวัสดีครับ ผมมีเรื่องส่วนตัวผมมาปรึกษา

เริ่มเรื่องเลยนะครับจะไม่เสียเวลา

ผมกับแม่ภรรยา ก่อนที่ผมจะมีหลานให้แก ผมกับแม่ภรรยา แทบจะกอดคอกินกันไปทุกที่สนิทกันมากๆ แต่... ผมมีหลานให้แกแล้วนั้น กลายเป็น แม่ภรรยาไม่ถูกกับผม 

ผมและภรรยา แต่ก่อนเช่าคอนโดอยู่ครับและแม่ภรรยามีห้องของท่านเองอยู่ตึกเดียวกันแต่คนละชั้น แม่ภรรยาจะกลับมาทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ (อาชีพขายของ) กลับบ้านอีกที่แถวเยาวราช ซึ่งวันหยุดผมและภรรยาจะไปที่ห้องแม่ภรรยา พูดคุย กินกัน (แม่ภรรยามีสามีใหม่ที่ไม่ใช่พ่อของภรรยาครับอยู่เยาวราช)  อยู่มาแบบนี้ประมาณ 4-5  ปี ผมและภรรยาเริ่ม ซื้อบ้านและรถแยกออกมาอยู่ข้างนอกครับ

ครอบครัวผม พ่อและแม่ทำเกี่ยวกับการเย็บผ้าส่งประตูน้ำครับ รายได้ไม่เยอะ 7000 บาทต่อเดือน ผมและภรรยาก็เลยให้พ่อแม่ผมย้ายมาอยู่บ้านใหม่ จะได้ไม่เสียค่าเช่าเดือนละ 5500 บาทต่อเดือน

อยู่ด้วยกัน 4 คน พ่อ แม่ผม และภรรยา ไม่เคยมีปัญหากันเลยครับ แม่ผม เก็บบ้าน ซักผ้า ให้ผมและภรรยาตลอดที่ผมและภรรยาต้องไปทำงาน ผมและภรรยา ไม่ต้องทำอะไร แค่ไปทำงานอย่างเดียวครับ พ่อดูแลบ้านทั้งหมด ซ่อม ปลูกต้นไม้พ่อหมด ซึ่งแม่ภรรยาก็มานอนที่บ้านบ้างอาทิตย์ให้วันหยุด มาก็นั่งคุยกัน ปกติ

และเรื่องก็เริ่มขึ้น เมื่อ ผมและภรรยามีลูก 
ฝั่งแม่ภรรยาเป็นคนที่เจ้าระเบียน งดทุกอย่าง ห้ามอุ้มลูกเดิน ห้ามนอนเปล ห้านกิน ห้ามทุกๆอย่างที่ท่านเห็นว่ามันไม่ใช่ แต่ท่านไม่ได้นอนที่บ้าน ท่านไประหว่างคอนโดและเยาวราช 

ผมและภรรยาบ้างครั้งมีธุระที่ต้องไปก็ฝากแม่ผมไว้ และก็เริ่มมีปัญหา ภรรยาและแม่ภรรยา เริ่มไม่ชอบที่แม่ผมดูแลหลาน เช่น ห้ามอุ้ม อุ้มและห้ามเดิน ต้องกินเวลาโน้นเวลานี้ ซึ่งแม่ผมและพ่อทำเย็บผ้า ก็ดูแลตามแบบที่ท่านพอดูแลหลานได้ 

ภรรยาและแม่ภรรยา คุยกันว่าให้เอาลูกผมไปเลี้ยงที่คอนโดแม่ ซึ่งแม่ไม่ได้อยู่ทุกวันกลับแค่วันหยุด ผมเห็นว่าหากแยกกันแบบนี้ เหมือนเอาลูกหนีผม ผมเลยได้คุยกับแม่ภรรยา แม่ภรรยามีทีท่าที่ไม่ยอม บอกภรรยาผมหมดความอดทนที่แม่ของผมเลี้ยงแบบไม่ได้ดั่งใจท่าน แม่ภรรยาเลยตัดปัญหาให้เอาลูกผมและภรรยาไปอยู่ที่คอนโดแทน

เดียวผมมาต่อนะครับ ไปล้างขวดนมให้ลูกก่อนนะครับ