ทริปนี้เป็น EP3 EPสุดท้ายของเราสำหรับการเดินทางในเส้นทาง พิษณุโลก-เพชรบูรณ์-เลย หลังจากที่EP1 เราได้เที่ยวกันที่พิษณุโลกกับเขาค้อกันมาแล้วในกระทู้อันนี้ https://ppantip.com/topic/39364957 สำหรับ EP2 เราก็ได้ท่องเที่ยวกันที่ภูหินร่องกล้าและภูทับเบิก ในกระทู้นี้ https://ppantip.com/topic/39386835 และใน EP3 หลังจากที่เราเดินทางลงจากภูทับเบิกกันมาแล้วเราจะพาทุกคนมุ่งหน้าสู่จังหวัดเลย

ซึ่งปลายทางของเรา คือ “เชียงคาน” พร้อมแล้วตามมาเที่ยวกันได้เลย

.

.

.

เราเดินทางลงจากภูทับเบิกโดยใช้เส้นทางเดิมที่เราขับขึ้นกันมาเมื่อวาน คือ ทางนครไทย (เส้นทางหมายเลข2013) มุ่งหน้าสู่อำเภอด่านซ้าย จ.เลย จุดหมายแรกของเราอยู่ที่ “พระธาตุศรีสองรัก”

พระธาตุศรีสองรัก เป็นโบราณสถานที่สำคัญของจังหวัดเลย และถือเป็นสัญลักษณ์และตราประจำจังหวัด  สร้างขึ้นสมัยกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 2103 และสร้างขึ้นเพื่อเป็นสักขีพยานในการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และร่วมกันต่อสู่กับพม่า ระหว่างกรุงศรีอยุธยา (สมัยพระมหาจักรพรรดิ) และกรุงศรีสัตนาคนหุต (เวียงจันทน์) สมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช ข้อปฏิบัติเกี่ยวกับองค์พระธาตุศรีสองรัก มีดังนี้ ไม่ควรนำสิ่งของหรือดอกไม้สีแดงขึ้นบูชา ไม่ควรแต่งกายด้วยชุดสีแดงขึ้นไปนมัสการ เพราะองค์พระธาตุสร้างขึ้นเพื่อสัจจะและไมตรี สีแดงเป็นสัญลักษณ์ของเลือดและความรุนแรง

ไหว้พระธาตุกันเสร็จแล้ว เราก็ลงมาหาเครื่องดื่มเย็นๆดื่มกันที่ร้าน “อุ้งอิ้งกาแฟสด”

ร้านตั้งอยู่บริเวณลานจอดรถของพระธาตุศรีสองรัก อยู่ริมแม่น้ำ บรรยากาศดี เครื่องดื่มอร่อย

เบอร์โทร : 088 562 0509

ไหว้พระธาตุประจำจังหวัดเพื่อเอาฤกษ์เอาชัยกันแล้ว ไปลุยต่อกันที่ “พิพิธภัณฑ์ผีตาโขน วัดโพนชัย”

พิพิธภัณฑ์ผีตาโขนวัดโพนชัยเป็นสถานที่เก็บ รวบรวมเรื่องราวเกี่ยวกับผีตาโขนไว้ ไม่ว่าจะเป็นที่มาประวัติต่างๆ การทำหน้ากากผีตาโขน วิวัฒนาการของหน้ากากเป็นอย่างไร

ต้นกำเนิดของผีตาโขนกล่าวกันมาว่า การแห่ผีตาโขนเกิดขึ้นเมื่อครั้งที่พระเวสสันดรและนางมัทรีจะเดินทางออกจากป่ากลับสู่เมือง บรรดา ผีป่าหลายตนและสัตว์นานาชนิดอาลัยรักจึงพาแห่แหนแฝงตัวแฝงตน มากับชาวบ้านเพื่อมาส่งทั้งสอง พระองค์ กลับ เมือง "ผีตามคน" หรือ "ผีตาขน" จนกลายมาเป็น "ผีตาโขน" อย่างในปัจจุบัน

ในวันที่เราไปที่นี่ ภายในพิพิธภัณฑ์มีงาน ทำให้เราไม่สามารถเข้าไปภายในตัวพิพิธภัณฑ์ได้ ได้แค่ถ่ายรูปกับหน้ากากผีตาโขนตามมุมต่างๆ

น้องๆที่เตรียมการแสดงผีตาโขนสำหรับงาน

วันนี้ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ให้คนนอกเข้าชมการแสดง

ภายในพิพิธภัณฑ์มีมุมให้นักท่องเที่ยวได้ลองแต่งตัวเป็นผีตาโขนกันด้วยนะ

จากนั้นเราก็ออกเดินทางมุ่งหน้ามากกว่า 100 กิโล สู่จุดหมายต่อไปของเราก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน นั่นก็คือ 

หมู่บ้านเล็กๆ ซึ่งอยู่ห่างจากตัวอำเภอเชียงคานเพียงแค่ 20 กิโลเมตร หมู่บ้านที่ยังสืบสานตำนานและประเพณีวัฒนธรรมไทดำให้คงอยู่สู่รุ่นลูกรุ่นหลานในปัจจุบัน ที่เรียกชื่อว่า ไทดำ เพราะนิยมสวมเสื้อผ้าสีดำ ซึ่งสีดำที่ใช้ย้อมสีเสื้อผ้ามาจากต้นห้อมหรือต้นคราม

การละเล่นของชาวไทดำ คือ ให้อธิษฐานก่อนโยนบอลที่ทำจากผ้าเข้าห่วง ถ้าโยนเข้า คำอธิษฐานจะเป็นจริง

ภายในหมู่บ้านมีของฝากจากชาวไทดำขายด้วยนะ

ตอนเราไปถึงค่อนข้างเย็นแล้ว ตรงหมู่บ้านไทดำวิวสวยมากตอนพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน

ถ่ายเจ้าผีเสื้อทันพอดี

มุมน่ารักๆของที่นี่มีฉากหลังเป็นภูเขาสวยๆด้วยนะ

นกน้อยบินกลับบ้านก่อนท้องฟ้าจะมืดลง

เดินทางกันต่ออีก 20 กิโลสู่จุดหมายปลายทางของเรา คือ อ.เชียงคาน

เมื่อมาถึงเชียงคานเราเข้าที่พักกันก่อนเลย เราพักที่ “Capsule Hostle Chiangkhan”

ที่พักสไตล์โมเดิร์นอยู่ใกล้ถนนคนเดิน หน้าที่พักมี 7-11 ด้วย ที่พักมีทั้งห้องแบบแคปซูลห้องรวมและแยกชายหญิง มีห้องสำหรับครอบครัว และห้องมาตรฐานที่นอนได้ 2 คน ที่พักใหม่และสะอาด เรียกได้ว่าเป็นที่พักที่มีหลากหลายสไตล์จริงๆ นอกจากนี้ยังมีจักรยานให้ผู้ที่เข้าพักได้ปั่นริมน้ำโขงกันฟรีๆด้วยนะ แถมที่พักราคาไม่แรงด้วยนะ

โทรศัพท์ : 087 746 5335

เก็บของกันเสร็จแล้ว เราก็เดินออกจากที่พักประมาณ400เมตร เพื่อไปเดินเล่นหาอะไรทานกันที่ “ถนนคนเดินเชียงคาน”

ถนนคนเดินเชียงคาน จุดหมายยอดฮิตที่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวจำนวนมากเมื่อมาเยือนเชียงคาน ที่ตั้งของถนนคนเดินเชียงคานอยู่ บริเวณถนนสายล่าง ในตัวอำเภอเมืองเชียงคาน ซึ่งเป็นถนนที่เลียบไปกับแม่น้ำโขง หรือที่เรียกว่า "ถนนชายโขง" ถนนเส้นนี้มีเสน่ห์ที่บ้านเรือนไม้ในบรรยากาศเก่าๆที่เป็นเสน่ห์ดึงดูดผู้คนให้มาเยือน

พอเราเดินมาถึงถนนคนเดินปุ๊ปก็ตระเวนหาอะไรทานกันเลย ทั้งข้าวเปียกที่ขึ้นชื่อของเชียงคาน ข้าวจี่ ปูปิ้งกุ้งฝอยย่างของดังของที่นี่ และของกินอีกมากมายตลอดถนนคนเดินทั้งเส้นนี้

ศิลปินตัวน้อยที่สร้างสีสันให้ถนนแห่งนี้

คลาสสิคแบบนี้แน่นอนอยู่แล้วที่จะต้องมีงานอาร์ต ทั้งภาพวาดโดยใช้มีดและการวาดสีน้ำทำเป็นโปสการ์ด

ถนนคนเดินเส้นนี้ยังคงความคลาสสิค ทั้งประเพณีวัฒนธรรมต่างๆ บ้านเรือนที่ยังคงเป็นไม้ริมฝั่งโขง สร้างบรรยากาศอบอุ่นให้ผู้ที่มาเยือนได้อย่างดี

ด้วยความชอบผีตาโขนมาก เลยซื้อหน้ากากซะเลยจากนั้นก็เดินหามุมถ่ายรูปกับหน้ากากชิคๆภายในถนนคนเดิน

ประมาณ 3 ทุ่มนิดๆถนนคนเดินก็เริ่มเงียบร้านค้าบางส่วนเริ่มทยอยปิดกันแล้ว เราก็ขอตัวไปพักเพื่อเตรียมตัวไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ภูทอกกันในวันพรุ่งนี้

เราตื่นกันตั้งแต่ตี 5 ขับรถประมาณ 8 กิโลจากที่พักไปภูทอก ภูทอกไม่สามารถขับรถขึ้นไปเองได้ต้องไปต่อรถของชาวบ้านขึ้นไปในราคาเพียงคนละ 30 บาท

“ภูทอก”

เป็นจุดชมวิวทะเลหมอกชื่อดังของเชียงคาน แต่วันที่เราไปไม่มีหมอกแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะเราเจอหมอกกันมา 2 วันติดแล้วทั้งที่เขาค้อและภูทับเบิก

(ปลอบใจตัวเอง)  แต่ถึงไม่เห็นทะเลหมอกแต่ยังไงเราก็เก็บภาพวิวสวยๆของภูทอกมาฝากทุกคนกัน

วิวด้านบนภูทอกด้านซ้ายมือจะมองเห็นแก่งคุดคู้แม่น้ำโขง และด้านขวามือจะมองเห้นเป็นเทือกเขาทอดยาวสลับกันไปมา ถือเป็นจุดชมวิวที่สวยงามมากๆเลยทีเดียว

พอขึ้นไปถึงภูทอกให้ทุกคนรีบไปจับจองมุมดูพระอาทิตย์กันได้เลยจ้า เพราะคนจะเยอะมากๆ

ถ่ายรูปเล่นรอพระอาทิตย์ขึ้นกันสักแปป

ถ่ายรูปเล่นกันสักแปปพระอาทิตย์ก็เริ่มขึ้นมาจากด้านหลังภูเขาแล้ว