ที่จริงก็มีหลายประเด็นที่อยากพูดถึง แต่ขอประเด็นเดียวนี้ก่อน

มีสมาชิกบางคนไปตีความพระสูตรนี้ว่า สิ่งที่เป็นอนัตตา ต้องอาพาธได้ จากข้อความดังนี้

"...ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้ารูปนี้จักเป็นอัตตาแล้วไซร้ รูปนี้ไม่พึงเป็นไปเพื่ออาพาธ..."

ก่อนอื่น ถามว่า รูปหรือร่างกายเรา สามารถอาพาธหรือเจ็บป่วยได้หรือไม่?

คำตอบคือ ได้

พระพุทธเจ้าจึงตรัสให้เห็นว่า รูป ซึ่งธรรมชาติโดยปกติของมันคืออาพาธได้ หากเราสามารถทำให้มันไม่เป็นไปตามธรรมชาติ คือทำให้มันไม่อาพาธได้ แสดงว่ามันเป็นอัตตา

พระองค์ไม่ได้ต้องการบอกว่า อนัตตา คือสิ่งที่อาพาธได้ คนละเรื่อง

ดังนั้น สมมุติว่าพระองค์จะตรัสถึงนิพพาน ซึ่งปกติแล้ว ธรรมชาติของนิพพานคือไม่อาพาธ พระองค์ก็อาจจะตรัสว่า ถ้านิพพานจักเป็นอัตตาแล้วไซร้ นิพพานต้องอาพาธได้ หมายถึง สามารถบังคับหรือสั่งให้นิพพานไม่เป็นไปตามธรรมชาติของมันได้นั่นเอง

ก็ฝากไว้สำหรับที่ชอบตีความพระสูตรเองนะครับ