ผมทำอะไรก็ผิดไปหมด พอลงมือทำอะไรก็มาดูถูกว่าไม่มีปัญญาแทำหรอก บางทีตัวเองทำผิดเองก็มาด่าอีก พูดก็หาว่าเถียง เงินให้ไปโรงเรียน60 (ผมอยู่ ปวช.1)
แทบจะไม่พอ ก็เก็บวันละ10บาท เอาไปซื้อหนังสือการ์ตูน พอมีเรื่องกันนิดหน่อยก็อ้างบุญคุณที่ให้เงินอีก บางทีไปช่วยงานลุงก็ได้เงินมาร้อยสองร้อยเก็บมาเรื่อยๆ5-6ปีไปซื้อคอมพิวเตอร์มือสองมาเล่นเกม ก็ยังจะมายึดไปอีก โดยที่ให้เหตุผลว่า เดี๋ยวการเรียนไม่ได้เรื่อง ผมรู้ว่าถ้าผมเถียงยังไงก็แพ้ความxxxอยู่ดี
ถ้าเกิดผมมาแล้วมาทำแบบนี่อย่าเลยดีกว่า เกิดมาแล้วเลี้ยงแบบไม่เต็มใจ เลี้ยงมาแล้วอ้างบุญคุณ ผมเองก็ใช่ว่าจะอยากเกืดเป็นลูกคุณซะที่ไหน เกิดมาพ่อก็ไม่มี  บ้านก็มีฐานะ  แต่กลับเลี้ยงผมเหมือนคนยาจก ขี่เหนียวซะเหลือเกิน
ผมอยากที่จะออกมาใช้ชีวิตตามลำพังครับ อยู่ไปก็เท่านั้น ค่าของเราเขาไม่เห็น กลับโดนเหยียบย่ำด้วยซ้ำ ใช้ความเป็นแม่มาอ้างสิทธิทุกอย่างในชีวิตผม
ถ้าเกิดมาแล้วทำงานได้เลย ไม่ต้องเป็นเด็กก็ดีสิครับ  แค่ออกมาแล้วผมจะหางานได้ไหมนะสิครับ ถ้าให้ผมทำผมทำได้ขอแค่มีกำลังใจแฝ และไม่โดนดูถูกเหยียบย่ำก็พอ