เราเป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ เกิดมาไม่เคยทำงานอะไรเลย ไม่เคยเลยสักครั้ง ทุกอย่างพ่อปูทางไว้ให้หมดตั้งแต่เด็กจนถึงทุกวันนี้ 
เราเรียนจบแค่ม.3 ต่อมัธยมปลายแล้วแต่ไม่จบ แล้ววุฒิม.3ฉบับจริงก็หาย เรามีลูกชายคนนึง อายุ3ขวบเข้าเรียนแล้ว แต่เราเลิกกับแฟน จนถึงทุกวันนี้เราก็ยังไม่ได้ทำงาน พ่อจะส่งเงินให้เราใช้ทุกๆเดือน และเราก็จะโอนไปให้ลูกด้วยเพราะอยู่คนละที่กับลูก พ่อไม่เคยขัดใจเราเลย ขออะไรคือพ่อจะให้ทุกอย่าง 

เราเคยขายของออนไลน์ช่วงนึงที่ยังอยู่กับแฟน มันโอเคมากๆ รายได้ถึงว่าดีเลยแต่ก็เป็นแค่ช่วงนึงค่ะ จนทุกวันนี้เราก็อยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ เราใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นที่เหมือนไม่มีสมองคิดว่าพ่อแก่ขึ้นทุกๆวัน ยังต้องหาเลี้ยงเรากับลูกเรา 
เราปล่อยเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าพ่อกับแม่ไม่อยากให้ทำงานนะคะ แต่มันเป็นเพราะตัวเองที่ยังติดสนุก ใช้ชีวิตแบบไร้ค่าไปวันๆ ผลัดวันประกันพรุ่งอยู่แบบนี้ 
จนช่วงนี้มันวิตกแปลกๆ รู้สึกอยากทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอัน อยากทำงาน อยากมีอะไรที่เป็นของตัวเอง อยากมีเงินเก็บให้ลูก มันรู้สึกว่าตัวเองห่วยแตกมากๆ บางทีก็รู้สึกว่าเกิดมาเพื่อผลานพ่อหรอ ชีวิตจะต้องไปต่อยังไง 

ตอนนี้อยากได้แนวทางดีๆ การเริ่มต้นใหม่ดีๆ อยากเป็นคนใหม่ที่ไม่ล้มเหลวเหมือนที่ผ่านมา เพราะตลอดเวลาเราทำให้พ่อผิดหวังมาตลอด ทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้าน ไหนจะมีลูกอีก แล้วยังต้องเป็นภาระพ่อทุกๆเรื่องไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ 

ตอนนี้มึนไปหมดเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน เริ่มยังไง รู้สึกท้อแล้วก็สงสารพ่อมาก 60กว่าแล้วยังต้องทำงานเพื่อเรา คุยกับพ่อขอโทษพ่อเรื่องที่ผ่านมา ร้องไห้2วันแล้วค่ะ รบกวนหน่อยนะคะ