รักเก่าเขาและเธอ : ตอนที่ 11 โลกใบใหม่
ขอขอบคุณเครดิดรูปภาพปกสวยๆจาก คุณรัชต์สารินท์
.............................................................................................................
สาธารณรัฐโครเอเชีย (Croatia) ปีพุทธศักราช 2562
เกาะ Brač เป็นเกาะขนาดย่อมตั้งอยู่ชายฝั่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศโครเอเชีย ตัวเกาะล้อมรอบด้วยทะเลเอเดรียติก (Adriatic) ซึ่งรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
บนเกาะประกอบด้วยเมืองเล็กๆจำนวน 10กว่าเมือง เมืองท่าสำคัญของเกาะคือ Supetar ที่เป็นศูนย์กลางด้านการคมนาคมของเกาะ โดยมีทั้งท่าเรือข้ามฟากจากแผ่นดินใหญ่ และท่ารถเชื่อมระหว่างเมืองต่างๆบนเกาะ
เกาะแห่งนี้นอกจากจะเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวทางชายฝั่งทะเลที่มีชื่อเสียงของประเทศแล้ว ยังเป็นแหล่งผลิตไวน์ที่ขึ้นชื่ออีกด้วย
กลางฤดูร้อนในวันที่อุณหภูมิสูงที่สุดของปีอย่างเช่นวันนี้ ผู้คนท้องถิ่นรวมถึงนักท่องเที่ยวต่างพากันหลั่งไหลมายังชายหาดรอบตัวเกาะ บ้างก็เล่นน้ำคลายร้อน บ้างก็นอนอาบแดดให้ผิวสีแทนสวย
บนเนินหน้าผาโขดหินไม่ไกลจากชายหาด บริเวณนี้นอกจากจะเป็นจุดชมทัศนียภาพแล้ว ยังมีลานกว้างสำหรับนอนอาบแดด ส่วนใครที่กลัวแดดเผาก็มีร่มไม้ใต้ต้นสนตามแนวจุดต่างๆให้หลบพักพิงหรือปิคนิค
หญิงสาวชาวเอเชียวัย 24 ปี รูปร่างผอม สูงยาวเข่าดี เส้นผมสีดำขลับ ซอยผมสั้นระดับใบหู ใบหน้าเรียวรูปไข่ คิ้วโค้งได้รูป ดวงตากลมโต จมูกสวยได้รูปเหมือนผลชมพู่ ริมฝีปากเรียว ฟันเรียงสวยเหมือนเม็ดข้าวโพด
เธอใส่แว่นตากันแดด สวมหูฟัง กำลังหลับตานอนคว่ำหน้าอาบแดดอยู่คนเดียวบนผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ที่ใช้ปูพื้น ชุดบีกินี่ที่เธอสวมใส่ นอกจากเผยให้เห็นถึงสัดส่วนโค้งเว้านูนแล้ว ยังรับกับผิวสีแทนเข้มจากการอาบแดดอยู่เป็นประจำ ปรกติเธอเป็นคนผิวค่อนข้างขาวมาตั้งแต่เกิด
"กลับมาเร็วจัง ร้านไอติมอยู่หน้าชายหาดไม่ใช่หรือ? ไม่น่าเดินเร็วขนาดนั้น มาก็ดีแล้ว ช่วยทาครีมที่หลังให้หน่อยซิ" เธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านหลังเข้ามาหาตัวเธอ ด้วยความแน่ใจเลยพูดเป็นภาษาไทยออกมา
"ได้เลยครับ คุณผู้หญิง เดี๋ยวกระผมจัดให้" ชายหนุ่มชาวไทยวัย 28ปี เปลือยท่อนบน สวมแค่กางเกงขาสั้นตัวเดียว เดินเข้ามาคุกเข่าอยู่ข้างๆหญิงสาว
ชายหนุ่มคนนี้รูปร่างสูงโปร่ง ทรงผมวินเทจ ผิวสองสี กล้ามเป็นมัดๆที่แขนทั้งสองข้าง หน้าอกไล่ลงมายังจุดที่เรียกว่าซิกแพ็ค นอกจากบ่งบอกถึงความกำยำล่ำสันแล้ว ยังมีพลังดึงดูดทางเพศอีกด้วย หน้าตาหล่อคมสัน ขอบตาสองชั้น ดวงตาเรียวสวยดุจตากวาง จมูกโด่งกำลังดี ไรหนวดบางๆบนริมฝีปากยิ่งเสริมให้ใบหน้ามีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
"ไอติมอยู่ไหน?" หญิงสาวเห็นฝ่ายตรงข้ามเดินกลับมามือเปล่า
"กระเป๋าสตางค์หาย ไปช่วยกันหาหน่อยดิ" ชายหนุ่มใช้มือทั้งสองข้างค่อยๆลูบละเลงครีมบนแผ่นหลังหญิงสาวอย่างเบาๆเพื่อให้กระจายอย่างทั่วถึง
"กระเป๋าใบนั้นเขาตั้งใจซื้อให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิด ทำไมไม่รู้จักรักษาของ บอกแล้วว่ามาชายหาดแบบนี้ ให้ใส่กางเกงที่มีกระเป๋าซิปปิดเปิดได้ ไม่รู้จักฟังกันบ้างเลย" หญิงสาวเริ่มบ่น
"ข้าน้อยผิดไปแล้ว สุดแต่คุณผู้หญิงจะพิจารณาลงโทษ" ชายหนุ่มทำหน้าทะเล้น
"หลับตาก่อนซิ เดี๋ยวจะลงโทษให้หลาบจำ" หญิงสาวใช้ริมปากประทับลงบนแก้มของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่เกิดในต่างประเทศและเติบโตมากับสังคมวัฒนธรรมตะวันตก ทำให้เธอเคยชินกับการกระทำแบบนี้
เล่นเอาชายหนุ่มเขินจนพูดอะไรออกเลยทีเดียว
"ดูๆ เขินเป็นกับเขาด้วยเนอะ ลงโทษคนหล่อต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น" หญิงสาวกระเซ้าเย้าแหย่
ชายหนุ่มรีบรวบตัวหญิงสาวมากอดไว้แนบชิด พร้อมกับใช้ริมฝีปากจูบลงบนหน้าผากฝ่ายหญิง
"นี่ก็เป็นวิธีลงโทษคนสวยจอมแก่น" ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากลงมากระหน่ำจูบที่แก้มทั้งสองข้างของหญิงสาวอย่างไม่ยั้ง
"บ้าจริง.. เรย์.. เล่นอะไรก็ไม่รู้ น้ำลายเต็มแก้มเขาไปหมดเลย" หญิงสาวรีบผลักหน้าชายคนรักออก
"มามะ.. มาให้จุ๊บต่อ ยังจุ๊บไม่หนำใจเลย" ชายหนุ่มชื่อ "เรย์" หรือชื่อเล่น "ทะเล" เขามีชื่อจริงว่า "ชลดนย์" ทำปากจู๋หยอกล้อสาวคนรัก
"เร็วๆ ไปช่วยกันหากระเป๋าสตางค์ ก่อนจะมีคนเก็บเอาไปได้" หญิงสาวรีบเก็บข้าวของใส่ลงในกระเป๋า พร้อมคลี่ผืนโสร่งที่วางอยู่ข้างตัว คลุมทับบีกินี่ท่อนล่าง
เรย์เดินนำหน้าพาสาวคนรักไปตามทางที่เขาคิดว่าน่าจะทำกระเป๋าสตางค์ตกเอาไว้
"ร้านไอติมมันไปทางนี้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมตัวเองเดินไปทางโน้นละ? ทางโน้นมันไปตรงจุดชมวิวอีกที่หนึ่ง อะไรกัน.. มาแค่ไม่กี่ครั้งเอง ถึงขนาดจำทิศทางไม่ได้เชียวหรือ?" สาวคนรักท้วงติง
"เขาเห็นตัวเองกำลังอาบแดดอยู่ คงอีกนานกว่าจะเสร็จ คิดว่าพอมีเวลา เลยแอบเหลวไหลเดินสำรวจบริเวณนี้ก่อน แล้วค่อยเดินย้อนกลับไปร้านไอติม" ชายหนุ่มพยายามนึกหาเหตุผล
"แน่ใจว่ามาเดินสำรวจเฉยๆ ไม่ได้มาแอบดูพวกสาวๆฝรั่งเปลือยกายอาบแดดที่นู๊ดบีชข้างล่างหน้าผา ไม่งั้นน่าดูแน่" หญิงสาวพยายามคั้นเอาความจริง
"ไม่หรอกจ๊ะ แค่คิดเขาก็ไม่กล้า แฟนเขาทั้งดุทั้งสวยขนาดนี้ ใครมันจะไปกล้าทำแบบนั้นได้ลงคอ" เรย์รีบแก้ตัวทันที
"ให้มันจริงอย่างที่พูดเถอะ เร็วๆรีบไปหากระเป๋าสตางค์ต่อ"
เรย์พาสาวคนรักเดินมาค่อนข้างไกลพอสมควร จนมาถึงจุดชมทัศนียภาพอีกแห่งที่อยู่บนสุดของเนินเขา ตรงจุดนี้สามารถมองเห็นความสวยงามของน้ำทะเลสีเขียวมรกตแวววาวระยิบระยับยามต้องแสงอาทิตย์ จรดกับปลายขอบฟ้าสีครามอ่อน ได้อย่างชัดเจนทุกองศา
เมื่อเดินมาถึงจุดนี้ หญิงสาวถึงกับอ้าปากค้าง เธอตกใจปนตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำตัวอย่างไรดี ข้างหน้าเธอ มีผ้าคล้ายเสื่อผืนใหญ่ปูบนพื้นหญ้า พร้อมด้วย 2ตะกร้าปิคนิคขนาดใหญ่ วางขวางเอาไว้ตรงกลาง พร้อมกับแผ่นป้ายเขียนคำว่า " Marry me please! " ลอยอยู่ข้างบนตะกร้า โดยริมแผ่นป้ายทั้งสองด้านเย็บติดกับลูกโป่งสวรรค์ด้านละลูก โดยเชือกของลูกโป่งมัดติดไว้กับหูหิ้วของตะกร้า
เรย์นั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาว เขาจับมือของเธอมาสัมผัสกับริมฝีปากของเขา "ไบร์นี่... แต่งงานกับผมนะครับ?"
1 นาทีผ่านไป เรย์ยังคงนั่งรอคำตอบด้วยความมั่นใจ
"ไบร์นี่" หรือ "ไบร์อันนี่" ชื่อภาษาไทยของเธอคือ "บัวหอม" ยังคงยืนครุ่นคิดหาคำตอบ
"ไม่..................... " ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เรย์ก็รีบปล่อยมือของเธอออก พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
"ไหง.. เป็นอย่างนั้นไปได้ เสียเซลฟ์เลยเรา ขอสาวแต่งงาน สาวเจ้าดันปฏิเสธ" เรย์นั่งหน้าเศร้า
"เขายังไม่ทันพูดจบเลย ทำไมตัวเองใจร้อนนัก รีบปล่อยมือเขาออกยังไม่พอ ยังมาพูดตัดหน้าเขาอีก ฟังเขาให้จบก่อนซิ" ไบร์นี่ค้อนใส่
"อ้าว... เป็นงั้นไป ยังพูดไม่จบเหรอ ผมขอโทษครับ จะลงโทษหรือจะเอาผมไปต้มยำทำแกงให้สาสมกับความผิด ผมยินดีเสมอ เชิญพูดต่อครับ" เรย์รีบจับมือไบร์นี่มากุมไว้ใกล้ริมฝีปากของเขา
"เขาตอบว่า... ไม่ปฏิเสธ คราวนี้ได้ยินชัดเจนแล้วเนอะ" ไบร์นี่ยิ้มด้วยความยินดีปรีดา
"ร้ายนักนะตัวเอง รู้จักเล่นมุขซะด้วย ทำเอาเขาเกือบหัวใจวาย" เรย์จูบรัวลงบนมือของว่าที่เจ้าสาว
"ถ้าตอบธรรมดา มันดูน่าเบื่อเกินไป ต้องมีลีลาและรสชาติบ้าง จริงไหม?" ไบร์นี่ยักคิ้วใส่
เสียงปรบมือดังขึ้นมาจากหลังก้อนหินขนาดใหญ่มหึมา ที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมทางเดินเท้า
"พ่อ แม่ มาร์ตี้ มากันได้ยังไง? แสดงว่าต้องร่วมมือกับเรย์วางแผนกันมาก่อนแล้วใช่ไหมนี่?" ไบร์นี่พูดกับบุคคลทั้ง3 ที่เดินออกมาจากหลังก้อนหิน
"ขอบคุณมากครับ.. น้าทอม น้าซอนย่า ที่เมตตาและสนับสนุนผมมาตลอด นายด้วย.. มาร์ตี้ ขอบใจสำหรับไอเดียทั้งหมด เยี่ยมมาก" เรย์กล่าวขอบคุณสมาชิกในครอบครัวของไบร์นี่
"ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัว ไกลลำเนา ตั้งแต่นี้ต่อไป เรียกพวกน้าว่า พ่อกับแม่ นะ" นายธานี ไกลลำเนา ในวัย 51ปี และ นางบัวซอน ไกลลำเนา ในวัย 47 ปี ร่วมยินดีกับว่าที่ลูกเขย
"หยุดถ่ายได้แล้ว อายเขา หนังหน้าฉันโทรมยังกับปอบ ยังจะมาถ่ายคลิปอีก พอๆ ปิดเครื่องซะ" ไบร์นี่บ่นน้องชายจอมขี้เล่น
มาร์ตี้ น้องชายไบร์นี่ มีชื่อจริงว่า "เมืองขวัญ" วัย 23 ปี รูปร่างสูงโปร่ง ผิวเข้ม ทรงผมอันเดอร์คัต หน้าตาหล่อคม ดวงตากลมโตรับกับขนตาที่งอนเป็นแผง จมูกโด่ง ริมฝีปากเรียวได้รูป
รักเก่าเขาและเธอ : ตอนที่ 11 โลกใบใหม่
ขอขอบคุณเครดิดรูปภาพปกสวยๆจาก คุณรัชต์สารินท์
.............................................................................................................
สาธารณรัฐโครเอเชีย (Croatia) ปีพุทธศักราช 2562
เกาะ Brač เป็นเกาะขนาดย่อมตั้งอยู่ชายฝั่งทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศโครเอเชีย ตัวเกาะล้อมรอบด้วยทะเลเอเดรียติก (Adriatic) ซึ่งรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
บนเกาะประกอบด้วยเมืองเล็กๆจำนวน 10กว่าเมือง เมืองท่าสำคัญของเกาะคือ Supetar ที่เป็นศูนย์กลางด้านการคมนาคมของเกาะ โดยมีทั้งท่าเรือข้ามฟากจากแผ่นดินใหญ่ และท่ารถเชื่อมระหว่างเมืองต่างๆบนเกาะ
เกาะแห่งนี้นอกจากจะเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวทางชายฝั่งทะเลที่มีชื่อเสียงของประเทศแล้ว ยังเป็นแหล่งผลิตไวน์ที่ขึ้นชื่ออีกด้วย
กลางฤดูร้อนในวันที่อุณหภูมิสูงที่สุดของปีอย่างเช่นวันนี้ ผู้คนท้องถิ่นรวมถึงนักท่องเที่ยวต่างพากันหลั่งไหลมายังชายหาดรอบตัวเกาะ บ้างก็เล่นน้ำคลายร้อน บ้างก็นอนอาบแดดให้ผิวสีแทนสวย
บนเนินหน้าผาโขดหินไม่ไกลจากชายหาด บริเวณนี้นอกจากจะเป็นจุดชมทัศนียภาพแล้ว ยังมีลานกว้างสำหรับนอนอาบแดด ส่วนใครที่กลัวแดดเผาก็มีร่มไม้ใต้ต้นสนตามแนวจุดต่างๆให้หลบพักพิงหรือปิคนิค
หญิงสาวชาวเอเชียวัย 24 ปี รูปร่างผอม สูงยาวเข่าดี เส้นผมสีดำขลับ ซอยผมสั้นระดับใบหู ใบหน้าเรียวรูปไข่ คิ้วโค้งได้รูป ดวงตากลมโต จมูกสวยได้รูปเหมือนผลชมพู่ ริมฝีปากเรียว ฟันเรียงสวยเหมือนเม็ดข้าวโพด
เธอใส่แว่นตากันแดด สวมหูฟัง กำลังหลับตานอนคว่ำหน้าอาบแดดอยู่คนเดียวบนผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ที่ใช้ปูพื้น ชุดบีกินี่ที่เธอสวมใส่ นอกจากเผยให้เห็นถึงสัดส่วนโค้งเว้านูนแล้ว ยังรับกับผิวสีแทนเข้มจากการอาบแดดอยู่เป็นประจำ ปรกติเธอเป็นคนผิวค่อนข้างขาวมาตั้งแต่เกิด
"กลับมาเร็วจัง ร้านไอติมอยู่หน้าชายหาดไม่ใช่หรือ? ไม่น่าเดินเร็วขนาดนั้น มาก็ดีแล้ว ช่วยทาครีมที่หลังให้หน่อยซิ" เธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านหลังเข้ามาหาตัวเธอ ด้วยความแน่ใจเลยพูดเป็นภาษาไทยออกมา
"ได้เลยครับ คุณผู้หญิง เดี๋ยวกระผมจัดให้" ชายหนุ่มชาวไทยวัย 28ปี เปลือยท่อนบน สวมแค่กางเกงขาสั้นตัวเดียว เดินเข้ามาคุกเข่าอยู่ข้างๆหญิงสาว
ชายหนุ่มคนนี้รูปร่างสูงโปร่ง ทรงผมวินเทจ ผิวสองสี กล้ามเป็นมัดๆที่แขนทั้งสองข้าง หน้าอกไล่ลงมายังจุดที่เรียกว่าซิกแพ็ค นอกจากบ่งบอกถึงความกำยำล่ำสันแล้ว ยังมีพลังดึงดูดทางเพศอีกด้วย หน้าตาหล่อคมสัน ขอบตาสองชั้น ดวงตาเรียวสวยดุจตากวาง จมูกโด่งกำลังดี ไรหนวดบางๆบนริมฝีปากยิ่งเสริมให้ใบหน้ามีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
"ไอติมอยู่ไหน?" หญิงสาวเห็นฝ่ายตรงข้ามเดินกลับมามือเปล่า
"กระเป๋าสตางค์หาย ไปช่วยกันหาหน่อยดิ" ชายหนุ่มใช้มือทั้งสองข้างค่อยๆลูบละเลงครีมบนแผ่นหลังหญิงสาวอย่างเบาๆเพื่อให้กระจายอย่างทั่วถึง
"กระเป๋าใบนั้นเขาตั้งใจซื้อให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิด ทำไมไม่รู้จักรักษาของ บอกแล้วว่ามาชายหาดแบบนี้ ให้ใส่กางเกงที่มีกระเป๋าซิปปิดเปิดได้ ไม่รู้จักฟังกันบ้างเลย" หญิงสาวเริ่มบ่น
"ข้าน้อยผิดไปแล้ว สุดแต่คุณผู้หญิงจะพิจารณาลงโทษ" ชายหนุ่มทำหน้าทะเล้น
"หลับตาก่อนซิ เดี๋ยวจะลงโทษให้หลาบจำ" หญิงสาวใช้ริมปากประทับลงบนแก้มของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว ด้วยความที่เกิดในต่างประเทศและเติบโตมากับสังคมวัฒนธรรมตะวันตก ทำให้เธอเคยชินกับการกระทำแบบนี้
เล่นเอาชายหนุ่มเขินจนพูดอะไรออกเลยทีเดียว
"ดูๆ เขินเป็นกับเขาด้วยเนอะ ลงโทษคนหล่อต้องใช้วิธีนี้เท่านั้น" หญิงสาวกระเซ้าเย้าแหย่
ชายหนุ่มรีบรวบตัวหญิงสาวมากอดไว้แนบชิด พร้อมกับใช้ริมฝีปากจูบลงบนหน้าผากฝ่ายหญิง
"นี่ก็เป็นวิธีลงโทษคนสวยจอมแก่น" ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากลงมากระหน่ำจูบที่แก้มทั้งสองข้างของหญิงสาวอย่างไม่ยั้ง
"บ้าจริง.. เรย์.. เล่นอะไรก็ไม่รู้ น้ำลายเต็มแก้มเขาไปหมดเลย" หญิงสาวรีบผลักหน้าชายคนรักออก
"มามะ.. มาให้จุ๊บต่อ ยังจุ๊บไม่หนำใจเลย" ชายหนุ่มชื่อ "เรย์" หรือชื่อเล่น "ทะเล" เขามีชื่อจริงว่า "ชลดนย์" ทำปากจู๋หยอกล้อสาวคนรัก
"เร็วๆ ไปช่วยกันหากระเป๋าสตางค์ ก่อนจะมีคนเก็บเอาไปได้" หญิงสาวรีบเก็บข้าวของใส่ลงในกระเป๋า พร้อมคลี่ผืนโสร่งที่วางอยู่ข้างตัว คลุมทับบีกินี่ท่อนล่าง
เรย์เดินนำหน้าพาสาวคนรักไปตามทางที่เขาคิดว่าน่าจะทำกระเป๋าสตางค์ตกเอาไว้
"ร้านไอติมมันไปทางนี้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมตัวเองเดินไปทางโน้นละ? ทางโน้นมันไปตรงจุดชมวิวอีกที่หนึ่ง อะไรกัน.. มาแค่ไม่กี่ครั้งเอง ถึงขนาดจำทิศทางไม่ได้เชียวหรือ?" สาวคนรักท้วงติง
"เขาเห็นตัวเองกำลังอาบแดดอยู่ คงอีกนานกว่าจะเสร็จ คิดว่าพอมีเวลา เลยแอบเหลวไหลเดินสำรวจบริเวณนี้ก่อน แล้วค่อยเดินย้อนกลับไปร้านไอติม" ชายหนุ่มพยายามนึกหาเหตุผล
"แน่ใจว่ามาเดินสำรวจเฉยๆ ไม่ได้มาแอบดูพวกสาวๆฝรั่งเปลือยกายอาบแดดที่นู๊ดบีชข้างล่างหน้าผา ไม่งั้นน่าดูแน่" หญิงสาวพยายามคั้นเอาความจริง
"ไม่หรอกจ๊ะ แค่คิดเขาก็ไม่กล้า แฟนเขาทั้งดุทั้งสวยขนาดนี้ ใครมันจะไปกล้าทำแบบนั้นได้ลงคอ" เรย์รีบแก้ตัวทันที
"ให้มันจริงอย่างที่พูดเถอะ เร็วๆรีบไปหากระเป๋าสตางค์ต่อ"
เรย์พาสาวคนรักเดินมาค่อนข้างไกลพอสมควร จนมาถึงจุดชมทัศนียภาพอีกแห่งที่อยู่บนสุดของเนินเขา ตรงจุดนี้สามารถมองเห็นความสวยงามของน้ำทะเลสีเขียวมรกตแวววาวระยิบระยับยามต้องแสงอาทิตย์ จรดกับปลายขอบฟ้าสีครามอ่อน ได้อย่างชัดเจนทุกองศา
เมื่อเดินมาถึงจุดนี้ หญิงสาวถึงกับอ้าปากค้าง เธอตกใจปนตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำตัวอย่างไรดี ข้างหน้าเธอ มีผ้าคล้ายเสื่อผืนใหญ่ปูบนพื้นหญ้า พร้อมด้วย 2ตะกร้าปิคนิคขนาดใหญ่ วางขวางเอาไว้ตรงกลาง พร้อมกับแผ่นป้ายเขียนคำว่า " Marry me please! " ลอยอยู่ข้างบนตะกร้า โดยริมแผ่นป้ายทั้งสองด้านเย็บติดกับลูกโป่งสวรรค์ด้านละลูก โดยเชือกของลูกโป่งมัดติดไว้กับหูหิ้วของตะกร้า
เรย์นั่งคุกเข่าต่อหน้าหญิงสาว เขาจับมือของเธอมาสัมผัสกับริมฝีปากของเขา "ไบร์นี่... แต่งงานกับผมนะครับ?"
1 นาทีผ่านไป เรย์ยังคงนั่งรอคำตอบด้วยความมั่นใจ
"ไบร์นี่" หรือ "ไบร์อันนี่" ชื่อภาษาไทยของเธอคือ "บัวหอม" ยังคงยืนครุ่นคิดหาคำตอบ
"ไม่..................... " ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เรย์ก็รีบปล่อยมือของเธอออก พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
"ไหง.. เป็นอย่างนั้นไปได้ เสียเซลฟ์เลยเรา ขอสาวแต่งงาน สาวเจ้าดันปฏิเสธ" เรย์นั่งหน้าเศร้า
"เขายังไม่ทันพูดจบเลย ทำไมตัวเองใจร้อนนัก รีบปล่อยมือเขาออกยังไม่พอ ยังมาพูดตัดหน้าเขาอีก ฟังเขาให้จบก่อนซิ" ไบร์นี่ค้อนใส่
"อ้าว... เป็นงั้นไป ยังพูดไม่จบเหรอ ผมขอโทษครับ จะลงโทษหรือจะเอาผมไปต้มยำทำแกงให้สาสมกับความผิด ผมยินดีเสมอ เชิญพูดต่อครับ" เรย์รีบจับมือไบร์นี่มากุมไว้ใกล้ริมฝีปากของเขา
"เขาตอบว่า... ไม่ปฏิเสธ คราวนี้ได้ยินชัดเจนแล้วเนอะ" ไบร์นี่ยิ้มด้วยความยินดีปรีดา
"ร้ายนักนะตัวเอง รู้จักเล่นมุขซะด้วย ทำเอาเขาเกือบหัวใจวาย" เรย์จูบรัวลงบนมือของว่าที่เจ้าสาว
"ถ้าตอบธรรมดา มันดูน่าเบื่อเกินไป ต้องมีลีลาและรสชาติบ้าง จริงไหม?" ไบร์นี่ยักคิ้วใส่
เสียงปรบมือดังขึ้นมาจากหลังก้อนหินขนาดใหญ่มหึมา ที่ตั้งตระหง่านอยู่ริมทางเดินเท้า
"พ่อ แม่ มาร์ตี้ มากันได้ยังไง? แสดงว่าต้องร่วมมือกับเรย์วางแผนกันมาก่อนแล้วใช่ไหมนี่?" ไบร์นี่พูดกับบุคคลทั้ง3 ที่เดินออกมาจากหลังก้อนหิน
"ขอบคุณมากครับ.. น้าทอม น้าซอนย่า ที่เมตตาและสนับสนุนผมมาตลอด นายด้วย.. มาร์ตี้ ขอบใจสำหรับไอเดียทั้งหมด เยี่ยมมาก" เรย์กล่าวขอบคุณสมาชิกในครอบครัวของไบร์นี่
"ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัว ไกลลำเนา ตั้งแต่นี้ต่อไป เรียกพวกน้าว่า พ่อกับแม่ นะ" นายธานี ไกลลำเนา ในวัย 51ปี และ นางบัวซอน ไกลลำเนา ในวัย 47 ปี ร่วมยินดีกับว่าที่ลูกเขย
"หยุดถ่ายได้แล้ว อายเขา หนังหน้าฉันโทรมยังกับปอบ ยังจะมาถ่ายคลิปอีก พอๆ ปิดเครื่องซะ" ไบร์นี่บ่นน้องชายจอมขี้เล่น
มาร์ตี้ น้องชายไบร์นี่ มีชื่อจริงว่า "เมืองขวัญ" วัย 23 ปี รูปร่างสูงโปร่ง ผิวเข้ม ทรงผมอันเดอร์คัต หน้าตาหล่อคม ดวงตากลมโตรับกับขนตาที่งอนเป็นแผง จมูกโด่ง ริมฝีปากเรียวได้รูป