กระทู้เผด็จการหัวใจบทที่ ๑๒ ถูกอัญเชิญจากถนนฯ ด้วยเหตุผลดังนี้ครับ
สวัสดีค่ะ คุณ เรยา การันตี
เนื่องจากทีมงานพบว่าการโพสต์ของท่านในกระทู้ 32833336 ฯลฯ
ประเภทกระทู้ กระทู้สนทนา
Tag : แต่งนิยาย
" เผด็จการหัวใจ บทที่ ๑๒ (R18%2B) /
ชายหนุ่มตอบรับด้วยการขยับวงแขนให้ยิ่งแนบแน่น กอดกระชับให้เธอยิ่งแนบชิดกับเรือนกายของตน กางเกงขาสั้นชั้นในของเขา หรือชุดนอนเนื้อนิ่มของเธอ แทบไร้ความหมายไปแล้ว มันไม่เหลือความเป็นอุปสรรคเลยสักนิด กับการที่สองหนุ่มสาวจะกอดกระหวัดเบียดชิดกันในห้วงขณะนี้ สกลตอบโต้รสจูบของเธอด้วยการเม้มริมฝีปากของหญิงสาวเบาๆ สองแขนเปลี่ยนเป็นโอบรัด ให้ด้านหน้าของทั้งคู่ได้แนบชิดกันตลอดร่าง เขาเรียนรู้มาแล้วว่า เธอชอบที่จะได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ เวลามอบจุมพิตให้กันและกัน มันคล้ายกับว่า ขณะนี้ บุหงาเป็นหญิงสาวที่กลัวว่า เธอจะไม่รู้สึกอะไรกับอารมณ์ถวิลรักอย่างในขณะนี้ ขณะที่เขากลับกลัวว่า สิ่งที่แสดงปฏิกิริยาต่างๆ ออกไปนั้น จะมากล้นและล่วงล้ำก้ำเกิน ยิ่งกว่าที่หญิงสาวจะพอรับได้... แต่นั่นมันเมื่อสองสามครั้งแรก ของการได้ลิ้มรสชาติหวานละมุนจากกันและกัน ณ วินาทีนี้ สกลไม่อาจเหนี่ยวรั้งตัวเองไว้ได้อีกแล้ว... เขาค่อนข้างแน่ใจว่า มันเลยจุดนั้นไปแล้ว... ชายหนุ่มตระหนักอยู่ในหัวใจว่า ด้วยท่วงที ด้วยอารมณ์ที่ต่างพากันเป็นไปในตอนนี้ ทั้งสองคน พร้อมแล้วที่จะดำดิ่งสู่การสานสัมพันธ์รักให้แนบแน่นถึงที่สุด พร้อมแล้วที่จะสำรวจแหล่งที่หมายสุดท้ายของคำว่าคู่ชีวิต... สองมือของชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนไหวตามที่หัวใจเรียกร้อง เรือนอกเต่งตึงชันยอดสล้างอยู่ท่ามกลางแสงสลัว เขาค่อยหลับตาลง ขณะเกลี่ยปลายนิ้วไปตามอารมณ์ปรารถนา รสสัมผัสจากแผ่วผิว ชัดเจนกระทั่งกระไอร้อนและแรงเต้นของชีพจร การจุมพิตยังหนักหน่วง ยาวนานจนคล้ายทั้งสองเลิกคิดจะผละห่างออกจากกัน โนมเนื้ออุ่นแน่นในอุ้งมือ ที่สอดเข้าไปรับสัมผัสอยู่ภายใต้ตัวเสื้อ ทำให้สกลยิ่งสั่นสะท้าน มันช่างพอเหมาะพอดีกับ... เขาเลื่อนมือมาอีกถัน เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกเดียวกัน ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า ห้วงหายใจของหญิงสาวถี่กระชั้นราวคนกำลังเหนื่อยหนัก เธอต้องถอนริมฝีปาก ระบายลมหายใจยาว ดันตัวออกห่างจากเขาเล็กน้อย เพื่อจะกลับมาแนบชิดให้เต็มสัมผัสมากยิ่งขึ้น หัวจิตหัวใจของสกลกระเจิดกระเจิงไปเรียบร้อยแล้ว เรียวปากนุ่มละมุนอุ่นอ่อน ชวนฝัน ชวนดื่มด่ำได้ไม่รู้เบื่อ เรียวลิ้นที่ได้แตะต้อง ยิ่งนำความหฤหรรษ์สุดบรรยายมาให้ เรือนอกของเธอกระเพื่อมไหวขึ้นลง พร้อมกับแรงหอบหายใจ และแลคล้ายนั่นคือการให้รางวัลกับชายหนุ่ม เมื่อเขายิ่งกระชับอุ้งมือไปมาระหว่างเรือนอก ปลายนิ้วสากๆ จากการกรำงานหนัก ยิ่งทำให้หญิงสาวแทบดิ้น สกลค่อยปลดดุมเสื้อนอนของบุหงา พยายามจะถอดมันออก แต่หญิงสาวทาบมือลงบนมือเขา ราวจะห้ามปราม ชายหนุ่มหยุดนิ่ง ไม่แน่ใจว่าตนเองถลำลึกเกินไปแล้วหรือเปล่า เมื่อเธอไม่ได้ขัดขืนอะไรมากไปกว่านั้น เขาก็เปลี่ยนไปใช้ริมฝีปาก ขบเม้มที่ใบหูของเธอเบาๆ “คุณหอม... แม่หอม... แม่หอมของผม...” เสียงรำพันเรียกหา เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักความอาทร หญิงสาวย่อมรับรู้ได้ว่า เขารู้สึกกับเธอถึงเช่นไร บุหงาหันใบหน้าเข้าหาสกลอีกครั้ง ริมฝีปากประกบชิดกันอีกคราว มือที่ทาบทับเคลื่อนคลาย... และโดยไม่อาจบังคับจิตใจและร่างกายของตนได้อีกต่อไป เขาเผลอกระชากเสื้อนอนเธอ จนดุมเม็ดที่เหลือหลุดกระเด็น เสื้อนอนด้านหน้าของหญิงสาว เปิดเผยเรือนอกและหน้าท้องแบนราบท่ามกลางแสงสลัว ชายหนุ่มเลื่อนมือไปตามผิวเนียนเรียบ แทรกมือผ่านใต้ขอบอาภรณ์ชิ้นล่างอย่างช้าๆ ทั้งร่างของหญิงสาวเขม็งเกร็งจนเขารู้สึกได้ แต่ชายหนุ่มยังเดินหน้าต่อไป เพราะเธอไม่ได้มีทีท่าว่าจะคัดค้าน และเริ่มแนบแน่น หนักหน่วงขึ้น จากที่ค่อยๆ แผ่วๆ เบาๆ ในคราวแรก ในใจของสกลพร่ำเวียนบอกตนเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า เขาไม่มีวันจะเบื่อหน่ายกับการสัมผัสโลมไล้ไปตามเรือนกายของเธอ ไม่ว่าจะถันแน่นนุ่มปลายชัน หรือผิวเรียบเนียนละมุนมือ สกลรู้สึกว่าตนคงไม่ต่างจากชายตาบอดที่เพิ่งค้นพบขุมสมบัติวิจิตรมหาศาล เขาอยากจะลูบคลำสิ่งมีค่าทุกชิ้น รับรู้ทุกซอกทุกมุมให้หมดจด ส่วนที่ร้อนผะผ่าวคงเป็นส่วนของทองคำนพคุณที่ใกล้จะละลายหลอม ส่วนที่เย็นเยียบคล้ายเปียกชื้น คงเป็นอัญมณีเลอค่า ประมาณราคาอันใดมิได้ แรงจูบของชายหนุ่มหนักหน่วงขึ้นตามแรงปรารถนา ไฟรักโชนแสงแรงร้อนขึ้นตามลำดับ บัดนี้สกลราวเป็นคนหลงทางกลางทะเลทราย ทั้งหิว ทั้งกระหาย แล้วได้เจอบ่อน้ำใหม่ เขาซุกแทรกใบหน้าลงไป ชิมลิ้มทุกหยาดหยดของแหล่งน้ำ สองมือกอบกุมให้รู้ว่าตรงหน้านี้ไม่ใช่เพียงแค่ภาพฝัน ชายหนุ่มผลักดันให้หญิงสาวพลิกหงายได้เต็มที่... รู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว ที่เขาควรจะดำดิ่งแหวกว่าย หลอมละลายความเป็นชายของตน ให้เป็นหนึ่งเดียวกันกับเธอ บุหงายังหอบกระเส่า ใจเต้นระส่ำจนเรือนอกกระเพื่อมไหวคล้ายเชิญชวน สองสายตาประสานกันอย่างรู้ใจ เข้าใจความรู้สึกและแรงปรารถนาในวินาทีนี้ของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี ทว่า... ทันทีที่สกลพยายามแทรกกายเข้าไป บุหงาสะบัดหน้าและดิ้นหนี ส่วนล่างหลุดรอดจากน้ำหนักที่เริ่มชำแรกลงมา สกลชะงัก จ้องหน้าเธอ จนหญิงสาวหันกลับมาประสานสายตา เขายังไม่ปล่อยให้เธอหลุดจากอ้อมแขน และไม่เชื่อเด็ดขาดว่า เมื่อวินาทีก่อนหน้า เธอจะไม่ต้องการสิ่งเดียวกัน แล้วทำไมล่ะ... ทำไมถึงปฏิเสธ? สกลขยับตัว... คิดจะลอง... พยายาม... สานต่อ... อีกครั้ง... คราวนี้บุหงาค่อยผลักอกเขาเบาๆ ให้ผละออกจริงๆ ก่อนที่เธอจะค่อยเลื่อนตัวลงจากที่นอน สกลทำได้เพียงแค่มองตาม สวรรค์รำไรนั้นปลาสนาการไปหมดสิ้น เธอไปยืนมองแสงสลัวผ่านบานหน้าต่าง ทั้งร่างสั่นสะท้าน ใช้สองมือกอดรัดตัวเองเอาไว้ พร้อมกับที่รวบเสื้อที่ถูกเขากระชากขาดให้กระชับกับอ้อมกอด อาการถอนสะอื้นเบาๆ ทำให้เขารู้ว่า หญิงสาวกำลังร้องไห้... สกลหมดเรี่ยวแรงจะทำอะไรทั้งสิ้น นึกอยากจะกลั้นใจตายไปเสียเลย เขาไม่อยากจะเห็นเธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้เลยจริงๆ "
นั้นเป็นการโพสต์กระทู้ที่มีเนื้อหาเข้าข่ายลามก อนาจาร ไม่เหมาะสมกับเยาวชน ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฎ กติกา มารยาท ตามที่ได้ประกาศไว้ในไกด์ไลน์ ทีมงานจึงทำการลบกระทู้ดังกล่าวออกไป และมีความจำเป็นต้องระงับการใช้งานของท่านชั่วคราว เพื่อทำการแจ้งให้ท่านรับทราบเงื่อนไขในการใช้งานของเว็บพันทิปเสียก่อน
ทั้งนี้หากท่านทราบอย่างชัดเจนแล้วว่าการ โพสต์กระทู้ที่มีเนื้อหาเข้าข่ายลามก อนาจาร ไม่เหมาะสมกับเยาวชน เป็นการกระทำที่ผิดกฏ กติกา มารยาทและรบกวนการใช้งานโดยปกติของเพื่อนสมาชิกอื่นๆ ทีมงานขอความกรุณาให้ท่านยืนยันรับทราบ เพื่อจะได้ดำเนินการเปิดให้ท่านใช้งานได้ตามปกติต่อไปค่ะ
จึงขออภัยทุกท่านมา ณ ที่นี้
กระทู้ที่หาย : เผด็จการหัวใจ บทที่ ๑๒
สวัสดีค่ะ คุณ เรยา การันตี
เนื่องจากทีมงานพบว่าการโพสต์ของท่านในกระทู้ 32833336 ฯลฯ
ประเภทกระทู้ กระทู้สนทนา
Tag : แต่งนิยาย
" เผด็จการหัวใจ บทที่ ๑๒ (R18%2B) /
ชายหนุ่มตอบรับด้วยการขยับวงแขนให้ยิ่งแนบแน่น กอดกระชับให้เธอยิ่งแนบชิดกับเรือนกายของตน กางเกงขาสั้นชั้นในของเขา หรือชุดนอนเนื้อนิ่มของเธอ แทบไร้ความหมายไปแล้ว มันไม่เหลือความเป็นอุปสรรคเลยสักนิด กับการที่สองหนุ่มสาวจะกอดกระหวัดเบียดชิดกันในห้วงขณะนี้ สกลตอบโต้รสจูบของเธอด้วยการเม้มริมฝีปากของหญิงสาวเบาๆ สองแขนเปลี่ยนเป็นโอบรัด ให้ด้านหน้าของทั้งคู่ได้แนบชิดกันตลอดร่าง เขาเรียนรู้มาแล้วว่า เธอชอบที่จะได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ เวลามอบจุมพิตให้กันและกัน มันคล้ายกับว่า ขณะนี้ บุหงาเป็นหญิงสาวที่กลัวว่า เธอจะไม่รู้สึกอะไรกับอารมณ์ถวิลรักอย่างในขณะนี้ ขณะที่เขากลับกลัวว่า สิ่งที่แสดงปฏิกิริยาต่างๆ ออกไปนั้น จะมากล้นและล่วงล้ำก้ำเกิน ยิ่งกว่าที่หญิงสาวจะพอรับได้... แต่นั่นมันเมื่อสองสามครั้งแรก ของการได้ลิ้มรสชาติหวานละมุนจากกันและกัน ณ วินาทีนี้ สกลไม่อาจเหนี่ยวรั้งตัวเองไว้ได้อีกแล้ว... เขาค่อนข้างแน่ใจว่า มันเลยจุดนั้นไปแล้ว... ชายหนุ่มตระหนักอยู่ในหัวใจว่า ด้วยท่วงที ด้วยอารมณ์ที่ต่างพากันเป็นไปในตอนนี้ ทั้งสองคน พร้อมแล้วที่จะดำดิ่งสู่การสานสัมพันธ์รักให้แนบแน่นถึงที่สุด พร้อมแล้วที่จะสำรวจแหล่งที่หมายสุดท้ายของคำว่าคู่ชีวิต... สองมือของชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนไหวตามที่หัวใจเรียกร้อง เรือนอกเต่งตึงชันยอดสล้างอยู่ท่ามกลางแสงสลัว เขาค่อยหลับตาลง ขณะเกลี่ยปลายนิ้วไปตามอารมณ์ปรารถนา รสสัมผัสจากแผ่วผิว ชัดเจนกระทั่งกระไอร้อนและแรงเต้นของชีพจร การจุมพิตยังหนักหน่วง ยาวนานจนคล้ายทั้งสองเลิกคิดจะผละห่างออกจากกัน โนมเนื้ออุ่นแน่นในอุ้งมือ ที่สอดเข้าไปรับสัมผัสอยู่ภายใต้ตัวเสื้อ ทำให้สกลยิ่งสั่นสะท้าน มันช่างพอเหมาะพอดีกับ... เขาเลื่อนมือมาอีกถัน เพื่อพิสูจน์ความรู้สึกเดียวกัน ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า ห้วงหายใจของหญิงสาวถี่กระชั้นราวคนกำลังเหนื่อยหนัก เธอต้องถอนริมฝีปาก ระบายลมหายใจยาว ดันตัวออกห่างจากเขาเล็กน้อย เพื่อจะกลับมาแนบชิดให้เต็มสัมผัสมากยิ่งขึ้น หัวจิตหัวใจของสกลกระเจิดกระเจิงไปเรียบร้อยแล้ว เรียวปากนุ่มละมุนอุ่นอ่อน ชวนฝัน ชวนดื่มด่ำได้ไม่รู้เบื่อ เรียวลิ้นที่ได้แตะต้อง ยิ่งนำความหฤหรรษ์สุดบรรยายมาให้ เรือนอกของเธอกระเพื่อมไหวขึ้นลง พร้อมกับแรงหอบหายใจ และแลคล้ายนั่นคือการให้รางวัลกับชายหนุ่ม เมื่อเขายิ่งกระชับอุ้งมือไปมาระหว่างเรือนอก ปลายนิ้วสากๆ จากการกรำงานหนัก ยิ่งทำให้หญิงสาวแทบดิ้น สกลค่อยปลดดุมเสื้อนอนของบุหงา พยายามจะถอดมันออก แต่หญิงสาวทาบมือลงบนมือเขา ราวจะห้ามปราม ชายหนุ่มหยุดนิ่ง ไม่แน่ใจว่าตนเองถลำลึกเกินไปแล้วหรือเปล่า เมื่อเธอไม่ได้ขัดขืนอะไรมากไปกว่านั้น เขาก็เปลี่ยนไปใช้ริมฝีปาก ขบเม้มที่ใบหูของเธอเบาๆ “คุณหอม... แม่หอม... แม่หอมของผม...” เสียงรำพันเรียกหา เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักความอาทร หญิงสาวย่อมรับรู้ได้ว่า เขารู้สึกกับเธอถึงเช่นไร บุหงาหันใบหน้าเข้าหาสกลอีกครั้ง ริมฝีปากประกบชิดกันอีกคราว มือที่ทาบทับเคลื่อนคลาย... และโดยไม่อาจบังคับจิตใจและร่างกายของตนได้อีกต่อไป เขาเผลอกระชากเสื้อนอนเธอ จนดุมเม็ดที่เหลือหลุดกระเด็น เสื้อนอนด้านหน้าของหญิงสาว เปิดเผยเรือนอกและหน้าท้องแบนราบท่ามกลางแสงสลัว ชายหนุ่มเลื่อนมือไปตามผิวเนียนเรียบ แทรกมือผ่านใต้ขอบอาภรณ์ชิ้นล่างอย่างช้าๆ ทั้งร่างของหญิงสาวเขม็งเกร็งจนเขารู้สึกได้ แต่ชายหนุ่มยังเดินหน้าต่อไป เพราะเธอไม่ได้มีทีท่าว่าจะคัดค้าน และเริ่มแนบแน่น หนักหน่วงขึ้น จากที่ค่อยๆ แผ่วๆ เบาๆ ในคราวแรก ในใจของสกลพร่ำเวียนบอกตนเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า เขาไม่มีวันจะเบื่อหน่ายกับการสัมผัสโลมไล้ไปตามเรือนกายของเธอ ไม่ว่าจะถันแน่นนุ่มปลายชัน หรือผิวเรียบเนียนละมุนมือ สกลรู้สึกว่าตนคงไม่ต่างจากชายตาบอดที่เพิ่งค้นพบขุมสมบัติวิจิตรมหาศาล เขาอยากจะลูบคลำสิ่งมีค่าทุกชิ้น รับรู้ทุกซอกทุกมุมให้หมดจด ส่วนที่ร้อนผะผ่าวคงเป็นส่วนของทองคำนพคุณที่ใกล้จะละลายหลอม ส่วนที่เย็นเยียบคล้ายเปียกชื้น คงเป็นอัญมณีเลอค่า ประมาณราคาอันใดมิได้ แรงจูบของชายหนุ่มหนักหน่วงขึ้นตามแรงปรารถนา ไฟรักโชนแสงแรงร้อนขึ้นตามลำดับ บัดนี้สกลราวเป็นคนหลงทางกลางทะเลทราย ทั้งหิว ทั้งกระหาย แล้วได้เจอบ่อน้ำใหม่ เขาซุกแทรกใบหน้าลงไป ชิมลิ้มทุกหยาดหยดของแหล่งน้ำ สองมือกอบกุมให้รู้ว่าตรงหน้านี้ไม่ใช่เพียงแค่ภาพฝัน ชายหนุ่มผลักดันให้หญิงสาวพลิกหงายได้เต็มที่... รู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว ที่เขาควรจะดำดิ่งแหวกว่าย หลอมละลายความเป็นชายของตน ให้เป็นหนึ่งเดียวกันกับเธอ บุหงายังหอบกระเส่า ใจเต้นระส่ำจนเรือนอกกระเพื่อมไหวคล้ายเชิญชวน สองสายตาประสานกันอย่างรู้ใจ เข้าใจความรู้สึกและแรงปรารถนาในวินาทีนี้ของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี ทว่า... ทันทีที่สกลพยายามแทรกกายเข้าไป บุหงาสะบัดหน้าและดิ้นหนี ส่วนล่างหลุดรอดจากน้ำหนักที่เริ่มชำแรกลงมา สกลชะงัก จ้องหน้าเธอ จนหญิงสาวหันกลับมาประสานสายตา เขายังไม่ปล่อยให้เธอหลุดจากอ้อมแขน และไม่เชื่อเด็ดขาดว่า เมื่อวินาทีก่อนหน้า เธอจะไม่ต้องการสิ่งเดียวกัน แล้วทำไมล่ะ... ทำไมถึงปฏิเสธ? สกลขยับตัว... คิดจะลอง... พยายาม... สานต่อ... อีกครั้ง... คราวนี้บุหงาค่อยผลักอกเขาเบาๆ ให้ผละออกจริงๆ ก่อนที่เธอจะค่อยเลื่อนตัวลงจากที่นอน สกลทำได้เพียงแค่มองตาม สวรรค์รำไรนั้นปลาสนาการไปหมดสิ้น เธอไปยืนมองแสงสลัวผ่านบานหน้าต่าง ทั้งร่างสั่นสะท้าน ใช้สองมือกอดรัดตัวเองเอาไว้ พร้อมกับที่รวบเสื้อที่ถูกเขากระชากขาดให้กระชับกับอ้อมกอด อาการถอนสะอื้นเบาๆ ทำให้เขารู้ว่า หญิงสาวกำลังร้องไห้... สกลหมดเรี่ยวแรงจะทำอะไรทั้งสิ้น นึกอยากจะกลั้นใจตายไปเสียเลย เขาไม่อยากจะเห็นเธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้เลยจริงๆ "
นั้นเป็นการโพสต์กระทู้ที่มีเนื้อหาเข้าข่ายลามก อนาจาร ไม่เหมาะสมกับเยาวชน ซึ่งเป็นการกระทำที่ผิดกฎ กติกา มารยาท ตามที่ได้ประกาศไว้ในไกด์ไลน์ ทีมงานจึงทำการลบกระทู้ดังกล่าวออกไป และมีความจำเป็นต้องระงับการใช้งานของท่านชั่วคราว เพื่อทำการแจ้งให้ท่านรับทราบเงื่อนไขในการใช้งานของเว็บพันทิปเสียก่อน
ทั้งนี้หากท่านทราบอย่างชัดเจนแล้วว่าการ โพสต์กระทู้ที่มีเนื้อหาเข้าข่ายลามก อนาจาร ไม่เหมาะสมกับเยาวชน เป็นการกระทำที่ผิดกฏ กติกา มารยาทและรบกวนการใช้งานโดยปกติของเพื่อนสมาชิกอื่นๆ ทีมงานขอความกรุณาให้ท่านยืนยันรับทราบ เพื่อจะได้ดำเนินการเปิดให้ท่านใช้งานได้ตามปกติต่อไปค่ะ
จึงขออภัยทุกท่านมา ณ ที่นี้