ขวัญเจ้าเอย.....

เมื่อเยาวัยใครเล่าเฝ้าโอบอุ้ม

เจ้าเนื้อนุ่มนอนเคียงไร้เดียงสา

เคยเป็นเพื่อนคู่ขวัญด้วยกันมา

เจ้าจากลาอาวรณ์ไปก่อนวัย

ทุกเย็นย่ำค่ำลงตรงกลับบ้าน

พร้อมข้าวปลาอาหารจานวางใส่

แต่ยามนี้ที่ประตูดูเงียบไป

ไม่มีเสียงเรียกให้เคยได้ยิน

ประหนึ่งเสียงโหยไห้อาลัยรัก

หนึ่งสุนัขหนึ่งสหายใคร่ถวิล

ถอนสะอื้นกลืนกล้ำน้ำตาริน

มาสูญสิ้นเพื่อนไปใจรอนรอน...

วันนี้เธอจากไปแล้วไม่กลับ

เคยนอนหลับกับตักยามพักผ่อน

จะรู้บ้างไหมว่าใครอาทร

รอเธอนอนตักอุ่นอย่างคุ้นเคย

ขอเจ้าจงกลับมาเถิดหมาน้อย

เจ้าล่องลอยห่างเรือนดั่งเชือนเฉย

อย่าเที่ยวท่องล่องไปไกลนักเลย

ขวัญเจ้าเอยขวัญชื่นจงคืนมา.... 

 "ครูเปี๊ยก"

6  พฤศจิกายน  2562

 14 กันยายน 2562 ที่เจ้าจากไป ด้วยอุบัติเหตุ ยามค่ำคืน ฉันจะเขียนบันทึกถึงเธอเป็นบทสุดท้าย เพื่อให้วิญญานเธอไปสู่ภพภูมิที่ดี อย่าได้ห่วง และโปรดอโหสิกรรมหากมีให้แก่กัน พบกันใหม่ในภพหน้าถ้ามีนะ คุ้กกี้ ลาก่อน...