พ่อเเม่รักเเต่หลานอะไรก็หลานอะไรก็อยากซื้อให้หลานทั้งๆที่ลูกตัวเองบางอย่างไม่เคยได้รับเลย เหมือนลูกจะไปนั้นไปนี่ เเละเวลาพ่อเเม่จะไปไหน ไม่อยากพาลูกตัวเองไปไม่อยากให้ไปด้วยอยากเอาเเต่หลานไป เราจะไปซื้อข้าวก็ไม่อยากพาไปเเต่พอหลานจะไปด้วยรีบเอารถใหญ่ไปเลยจ้ากลัวหลานตากเเดด ถ้าจะไปไหนที่ถ้าไม่ไปเพื่อหลานก็ไม่อยากไปเลยเราจะไปซื้อของกินงี้เเกก็ว่าจะพาหลานไปเล่นพอหลานไม่ไปก็บอกไม่ไปเเล้ว(เเล้วกูละ??) ของบางอย่างเราอยากได้มากผ่านมา6-7ปีก็ไม่ซื้อให้พอเราซื้อเองดันมาบอกว่าเอาไปให้น้องเล่นด้วยเดียวนี้ อะไรที่เป็นของเราก็จะขู่เอาไปให้เเต่หลาน ซื้อของให้หลานราคาเท่าไหร่ก็ซื้อสายเปย์สุดๆ เเต่กับลูกอะไรก็มีเเต่บน ลูกตัวเองไม่เคยซื้อให้เเต่หลานนี้เเพงเท่าไหร่ก็ซื้อไม่มีบ่นไม่เลยเเต่กับเรานี่จะอะไรหนักหนา ค่าขนมตอนอนุบาลได้วันละ7-10บาท กับหลานนี้บอก20ไม่ได้น้ำไม่พอ ทั้งที่ราคาของก็เท่ากัน ถ้ารองเท้าอย่างงี้เราขอเเทบตายไม่ได้เเต่กับหลานซื้อมาทิ้งก็ซื้อใส่ไม่ได้ก็ซื้อกับเราถ้าอันไหนไม่ถูกใจตัวเองก็ไม่อยากซื้อให้ พาเราไปนี่ไปนั้นหน่อยก็บ่นเเต่ถ้ากับหลานไปไหนได้หมด
พ่อเเม่เป็นเเบบนี้...