มีปัญหามากมาย ทุกวันนี้เหมือนยุตัวคนเดียวธุระทุกอย่างต้องทำคนเดียว ไม่เเยเเสไม่ใยดี คนไม่เข้าใจจะหาว่าเนรคุณแต่ผมอยากจะบอกการที่คนเรารักที่สุดคือคนในครอบครับให้กำเนิดเรามาแท้ๆแทนที่จะให้กำลังใจกลับทำตรงกันข้ามเมันเจ็บมันท้อแท้แค่ไหน ยังดีที่ผมโตมากับตายายท่านสอนอะไรผมหลายอย่างมีท่านอยู่ในใจและท่านทั้งคู่เสียไปแล้ว... ผมไม่รู้จะพูดอธิบายให้ใครฟังเขาก็หาว่าผมเนรคุณอีก ผมรู้ซึ้งเลยคนเรามันเลือกเกิดไม่ได้
น้อยใจชีวิต เลือกเกิดไม่ได้ พุดมากกลายเป็นบาป ทมีท่านไหนเคยเจอแบบนี้บ้างครับ