หัวมัน หมายถึง หัวมันแกว มิได้หมายถึง หัวใส หรือหัวส่องประกาย
ส่วนหัวเผือก หมายถึง หัวTaro มิได้หมายถึง หัวขาว เหมือนลิงเผือก ปลาไหลเผือก  เข้าใจตรงกันนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ณ ศาลไคฟอร์ม แรม 7 ค่ำ เดือน 9

เปาบุ้นจุ้นกล่าวเสียงดังกังวาล "ประมุขแก็งค์หัวมัน ท่านจะรับสารภาพหรือไม่ ว่าได้กระทำการดูหมิ่น เสี่ยวโกย โกวเนี้ย (เทพธิดาไก่น้อย) หรือไม่ หาไม่แล้ว เจ้าอาจจะไม่ได้รับการลดโทษแต่อย่างใดนะ"

"ข้าน้อยยอมรับ ว่าเป็นผู้เขียนข้อความดังกล่าว แต่เป็นการอธิบายความ มิได้เป็นการดูหมิ่นนางแต่อย่างใด" เสี่ยวกู่ (เต่าน้อย) ตอบด้วยเสียงอันเบาโหวง ทว่าลมหายใจเข้าออก ของตนกลับดังยิ่งกว่า

"เอาล่ะๆ คดีนี้มิใช่เรื่องคอขาดบาดตาย หากเจ้ายอมรับผิด ข้าก็จะให้แม่นางเสี่ยวโกยเสนอข้อเรียกร้องต่อเจ้า หากเจ้าและแม่นางเสี่ยโกยตกลงกันได้ ข้าจะนัดให้มาฟังคำพิพากษา ในวันขึ้น 11 ค่ำเดือนสิบเอ็ด" เปาบุ้นจุ้นพูดพลาง จับตามองเสี่ยวกู่ ซึ่งกำลังทำปากเบะ และหางตาปรากฏหยดน้ำที่กำลังเอ่อ

เปาบุ้นจุ้น ลูบเคราของตัวเองเบาๆ จากนั้นหันหน้ามาทางแม่นางเสี่ยวโกย ซึ่งอยู่ในชุดกี่เพ้าสีเขียว ที่ทำให้นางดูเด่นประดุจนกยูง
"แม่นางเสี่ยวโกย ท่านต้องการให้เสี่ยวกู่ชดใช้เยี่ยงใดให้แก่เจ้า" เปาบุ้นจุ้นถามด้วยน้ำเสียงเมตตา ใบหน้ายิ้มแย้ม

"ข้าต้องการให้เสี่ยวกู่ชดใช้ค่าเสียหายแก่ข้า สองหมื่นตำลึง และประกาศขอขมาข้าน้อย เป็นเวลา 10 วัน โดยปิดประกาศบนกำแพงเมืองทิศตะวันออก
และปิดประกาศขอขมาอีกฉบับ ที่เวทีลุยไถ ป้างถีบ มีกำหนด 10 วัน เช่นกัน" ตาอันคมขำกลมโตของเสี่ยวโกย จ้องมองตุลาการอย่างไม่กระพริบ ขณะเอื้อนเอ่ยวาจา

"เจ้าล่ะจะว่าอย่างไร เสี่ยวกู่" เปาบุ้นจุ้นหันมาถามจำเลย ซึ่งศีรษะชุ่มไปด้วยเหงื่อ ที่ไหลลงมาเป็นทาง ประดุจฝนป่าที่ทะลักลงมาจากยอดเขาหัวโล้น

"ช่วงนี้ ข้าน้อยขัดสนเป็นอย่างยิ่ง เงินสองหมื่นตำลึง เกรงว่าข้าน้อย มิมีปัญญาชำระ หากเป็นเงิน 350 ตำลึง ข้าน้อยยังพอจะหยิบยืมหามาได้ และการประกาศขอขมานั้นข้าน้อยเห็นว่า 10 วันนั้นมากเกินไป ขอใต้เท้าได้โปรดเมตตา ลดลงเหลือ สัก 5 วัน ข้าน้อยก็ยินดีที่จะปฏิบัติ ขอรับ"

"เสี่ยวโกย" เจ้าจะว่าอย่างไร" เปาบุ้นจุ้นหันมาถามสตรีชุดสีเขียว ด้วยน้ำเสียงที่ดังได้ยินไปทั่วทั้งห้อง

"เรื่องเงินจำนวน 350 ตำลึง ข้าน้อยพอรับได้ เพราะข้าเองมิได้เห็นแก่เงิน แต่คำขอขมานั้นข้าน้อยยังเห็นว่า การป่าวประกาศ 5 วันนั้นยังน้อยไป หากท่านเปาจะกำหนดให้มากกว่า 5 วัน ข้าก็ไม่ติดใจที่จะดำเนินเรื่องต่อไป ขอท่านเปาโปรดได้เมตตาข้าน้อยด้วยเถิด" เสี่ยวโกยพูดพลางหันหน้าไปทางจำเลย ซึ่งกำลังทำหน้าตาเลิกลั่ก

"เอาล่ะๆ ข้าขอกำหนดให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายให้กับโจทก์ 350 ตำลึง และประกาศขอขมาเจ้าเป็นเวลา 8 วัน ภายในกำหนด 30 วันนับจากวันนี้" หากพวกเจ้าไม่มีคำถามใด ก็เป็นอันเลิกศาลในวันนี้

(ยังมีต่อ)