เรียนเชิญ ปวงพี่น้อง เรียมเอย
มวลมิตร ผู้เหมือนเคย ร่วมเหย้า
เยือนห้อง เพื่อร่วมเปรย หลากเรื่อง ราวนา
น้ำปั่น เสริฟแทนเหล้า จากแก้ว กลางใจ
เรียนเชิญรื่นเริงจิต ปวงญาติมิตรเคยชิดใกล้
หรรษาร่าเริงใจ ร่วมกันในห้องน้ำปั่น
ปั่นใจให้เป็นหนึ่ง ให้ไปถึงฟากฟ้าฝัน
ปั่นถ้อยร้อยเรียงกัน ร่วมแบ่งปันสรรสาระ
ความเดิมในตอนที่แล้ว
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..."
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..."
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..." เสียงองครักษ์ในชุดสีน้ำเงิน ดังต่อกันเป็นทอดๆ
เมื่อสิ้นเสียงเหล่าองครักษ์ เสียงจอกแจกจอแจของ บรรดาผู้มาฟังการพิจารณาคดีก็ดังขึ้น
สตรีคมคาย 3 นาง นางหนึ่งใส่ชุดผ้าต่วนสีแดงปักรูปหมีตัวเล็ก นางหนึ่งสวมชุดแพรสีชมพูปักรูปหมีแพนด้า และอีกนางอยู่ในชุดฝ้ายสีเขียว ปักอักษร ปาปี่ แอ๋ หวี เกี้ย กระซิบกระซาบกันเบาๆ "เอ๊ะ นั่นท่านโอวหลอป้วย นี่"
ชายหนุ่มที่สตรีสามนางเอ่ยถึง เดินตรงเข้ามา หยุดลงเบื้องหน้า ท่านเปา ยิ้มน้อยๆ พร้อมกับคำนับท่านเปา
"ข้าน้อย หวู่ลวี่ซือ ขอคำนับท่านเปา"
"นั่งลง ท่านทนายหวู่" เปาบุ้นจุ้น กล่าวด้วยน้ำเสียงอันปรานี
"ฟังว่าเจ้าเป็นทนายประจำตระกูลฉิน และได้ตรวจสอบการซื้อที่ดินของฮูหยินฉิน ว่าจะขัดกฎหมาย ในฐานะที่สามีของนางเป็นนายอำเภอ จะใช้อำนาจหน้าที่เอื้อประโยชน์ให้แก่ตัวเองไม่ได้ เรื่องนี้เจ้าจะว่าอย่างไร" เปาบุ้นจุ้นถาม พร้อมกับลูบคางอันไร้เคราไปมา
"เรียนใต้เท้า ก่อนที่ฮูหยินฉินจะเข้าประมูลซื้อที่นาแปลงนี้ ข้าได้ตรวจสอบแล้วว่า ที่นาแปลงนี้เป็นสินทรัพย์ที่อยู่ในการดูแลของ ร้านรับฝากเงิน ซึ่งเป็นร้านที่ไม่ได้ขึ้นกับหลวงแต่อย่างใด การที่ฮูหยินเข้าซื้อที่นา ที่มิใช่ของหลวง จึงไม่ถือว่า ใต้เท้าฉินสามีของนาง จะใช้หน้าที่ของตัวเอง
เอื้อประโยชน์ให้กับตัวเอง หรือภริยา หรือพวกพ้อง"
"ต่อมาภายหลังที่ฮูหยินฉิน ได้เข้าประมูลที่นา อย่างถูกระเบียบ และชนะการประมูล เหนือเถ้าแก่เหล็งอิ้งเหา และเถ้าแก่เน๋อเปิ้ง ได้ที่นาดังกล่าวไปครอง" หวู่ลวี่ซือ ถอนใจ แล้วพูดต่อ " ต่อมากรมการเมืองกลับแก้ไขกฎหมาย ให้ร้านรับฝากเงิน จากที่มิใช่ร้านที่ขึ้นกับหลวง ให้กลายมาเป็นร้านที่สังกัดอยู่ภายใต้หลวง มันจึงกลายเป็นว่า ท่านนายอำเภอฉินใช้อำนาจตัวเองเอื้อประโยชน์ให้กับตัวเอง เพราะเข้าเป็นคู่สัญญากับหลวงโดยอ้อม
ทั้งที่เนื้อแท้ ฮุหยินเป็นผู้ซื้อ นายอำเภอฉินเป็นเพียงผู้ให้ความยินยอม"
"เคราะห์กรรมจึงตกอยู่ที่นายอำเภอฉิน เพราะการแก้กฎหมาย และการเอาผิดย้อนหลัง ซึ่งแต่ก่อนร่อนชไร เหตุการณ์เยี่ยงนี้ไม่เคยมีใครคิดกล้าทำ"
หวู่ลวี่ซือ พูดพลางส่ายหัว ประดุจมิเข้าใจ ก่อนที่จะเอ่ยต่อ
ห้องน้ำปั่น ปันความฝัน ปั่นความคิด มิตรผองเพื่อน 1 พฤศจิกายน 2557
เรียนเชิญ ปวงพี่น้อง เรียมเอย
มวลมิตร ผู้เหมือนเคย ร่วมเหย้า
เยือนห้อง เพื่อร่วมเปรย หลากเรื่อง ราวนา
น้ำปั่น เสริฟแทนเหล้า จากแก้ว กลางใจ
เรียนเชิญรื่นเริงจิต ปวงญาติมิตรเคยชิดใกล้
หรรษาร่าเริงใจ ร่วมกันในห้องน้ำปั่น
ปั่นใจให้เป็นหนึ่ง ให้ไปถึงฟากฟ้าฝัน
ปั่นถ้อยร้อยเรียงกัน ร่วมแบ่งปันสรรสาระ
ความเดิมในตอนที่แล้ว
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..."
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..."
"เบิกตัว หวู่ลวี่ซือ..อ..อ..." เสียงองครักษ์ในชุดสีน้ำเงิน ดังต่อกันเป็นทอดๆ
เมื่อสิ้นเสียงเหล่าองครักษ์ เสียงจอกแจกจอแจของ บรรดาผู้มาฟังการพิจารณาคดีก็ดังขึ้น
สตรีคมคาย 3 นาง นางหนึ่งใส่ชุดผ้าต่วนสีแดงปักรูปหมีตัวเล็ก นางหนึ่งสวมชุดแพรสีชมพูปักรูปหมีแพนด้า และอีกนางอยู่ในชุดฝ้ายสีเขียว ปักอักษร ปาปี่ แอ๋ หวี เกี้ย กระซิบกระซาบกันเบาๆ "เอ๊ะ นั่นท่านโอวหลอป้วย นี่"
ชายหนุ่มที่สตรีสามนางเอ่ยถึง เดินตรงเข้ามา หยุดลงเบื้องหน้า ท่านเปา ยิ้มน้อยๆ พร้อมกับคำนับท่านเปา
"ข้าน้อย หวู่ลวี่ซือ ขอคำนับท่านเปา"
"นั่งลง ท่านทนายหวู่" เปาบุ้นจุ้น กล่าวด้วยน้ำเสียงอันปรานี
"ฟังว่าเจ้าเป็นทนายประจำตระกูลฉิน และได้ตรวจสอบการซื้อที่ดินของฮูหยินฉิน ว่าจะขัดกฎหมาย ในฐานะที่สามีของนางเป็นนายอำเภอ จะใช้อำนาจหน้าที่เอื้อประโยชน์ให้แก่ตัวเองไม่ได้ เรื่องนี้เจ้าจะว่าอย่างไร" เปาบุ้นจุ้นถาม พร้อมกับลูบคางอันไร้เคราไปมา
"เรียนใต้เท้า ก่อนที่ฮูหยินฉินจะเข้าประมูลซื้อที่นาแปลงนี้ ข้าได้ตรวจสอบแล้วว่า ที่นาแปลงนี้เป็นสินทรัพย์ที่อยู่ในการดูแลของ ร้านรับฝากเงิน ซึ่งเป็นร้านที่ไม่ได้ขึ้นกับหลวงแต่อย่างใด การที่ฮูหยินเข้าซื้อที่นา ที่มิใช่ของหลวง จึงไม่ถือว่า ใต้เท้าฉินสามีของนาง จะใช้หน้าที่ของตัวเอง
เอื้อประโยชน์ให้กับตัวเอง หรือภริยา หรือพวกพ้อง"
"ต่อมาภายหลังที่ฮูหยินฉิน ได้เข้าประมูลที่นา อย่างถูกระเบียบ และชนะการประมูล เหนือเถ้าแก่เหล็งอิ้งเหา และเถ้าแก่เน๋อเปิ้ง ได้ที่นาดังกล่าวไปครอง" หวู่ลวี่ซือ ถอนใจ แล้วพูดต่อ " ต่อมากรมการเมืองกลับแก้ไขกฎหมาย ให้ร้านรับฝากเงิน จากที่มิใช่ร้านที่ขึ้นกับหลวง ให้กลายมาเป็นร้านที่สังกัดอยู่ภายใต้หลวง มันจึงกลายเป็นว่า ท่านนายอำเภอฉินใช้อำนาจตัวเองเอื้อประโยชน์ให้กับตัวเอง เพราะเข้าเป็นคู่สัญญากับหลวงโดยอ้อม
ทั้งที่เนื้อแท้ ฮุหยินเป็นผู้ซื้อ นายอำเภอฉินเป็นเพียงผู้ให้ความยินยอม"
"เคราะห์กรรมจึงตกอยู่ที่นายอำเภอฉิน เพราะการแก้กฎหมาย และการเอาผิดย้อนหลัง ซึ่งแต่ก่อนร่อนชไร เหตุการณ์เยี่ยงนี้ไม่เคยมีใครคิดกล้าทำ"
หวู่ลวี่ซือ พูดพลางส่ายหัว ประดุจมิเข้าใจ ก่อนที่จะเอ่ยต่อ