หลังจากเรียนจบ
ผมก็เข้าสู่ระบบ มนุษย์เงินเดือน
ทำงานประจำอยู่หลายปี
แต่ชีวิตก็ไม่ไปไหน

รายได้ก็เพียงแค่
เดือนชนเดือน

เลยตัดสินใจ

หลีกหนีความเบื่อ
ความจำเจ ของงานที่ทำอยู่

เริ่มแรกก็ทำแบบงานเสริม งานพาร์ทไทม์ 
ทำหลังจากเลิกงานประจำ
หลังจากเข้ามาศึกษา จึงรู้ว่า งานเสริมอันนี้ 
สามารถเปลี่ยนเป็นงานที่สร้างรายได้หลักให้เราได้

ซึ่งเมื่อก่อนไม่รู้เลยว่า
ยังมีงานบางอย่าง
ที่ทำหนักๆ จริง จัง สัก 3 ปี
แล้วหลังจากนั้น จะหยุด หรือทำต่อก็ได้

แต่รายได้ยังเข้าบัญชีทุกเดือน เดือนนึงไม่น้อยเลยทีเดียว


พอรู้ว่ามีงานนี้อยู่จริง
ก็เชื่อและตัดสินใจทำทันที
ดูจากรุ่นพี่ จากคนอื่นที่เข้ามาทำงานนี้
เขาประสบความสำเร็จ และมีรายได้จริงๆ

ปัจจุบันหลังจากรายได้แตะ 6หลัก
ชีวิตก็สบายขึ้น
วางแผนเที่ยวเรื่อยๆ
เที่ยวในวันปกติ ที่คนอื่นเขาทำงานกัน
ได้พาครอบครัว ลูกเมียแม่ยายไปเที่ยวด้วยกัน

เที่ยวแบบสบายๆตามยุคตามสมัย
ไม่ต้องขับรถไกลๆ หรือนั่งรถไกลๆ
นั่งเครื่องบินไป ลงเครื่องเช่ารถต่อเลย
ขับรถ 100-200กิโลเมตร ไม่เหนื่อยเกินไป




เทรนในอนาคตก็จะเป็นแบบนี้
หลายๆคนจะทำงานไปเที่ยวไป ทำงานที่ไหนก็ได้
ที่มีสัญญาณเน็ตเข้าถึง



ในยุคก่อนปลาใหญ่กินปลาเล็ก
ในยุคนี้แทบจะหมดไปแล้ว
เพราะความเสมอภาคเข้าถึงเกือบทุกพื้นที่

ในยุคนี้เหลือแต่ปลาเร็วกินปลาช้า
ใครรู้จักงานดีๆ ธุรกิจดีๆก่อนคนอื่นจะได้เปรียบ

หากหาไม่เจอ ไม่รู้จะหางานแบบนี้ที่ไหน
ก็ง่ายๆให้ถามคนที่หาเจอแล้ว

ขอเป็นกำลังให้ทุกคนครับ
ถ้าเหนื่อยก็ไปชาจแบต
พักจากงานที่เครียด หาเวลาพักผ่อนบ้าง

หายเหนื่อยกลับมาลุยต่อ
หาทางไปต่อ อย่าหยุดอยู่ที่เดิม
---------------------------------------------
**งานของผมเป็นงานที่มีเกียรติ
ใช้ความรู้ช่วยเหลือคนอื่น
ไม่ใช่แชร์ลูกโซ่ ไม่ใช่การระดมทุน
รายได้ไม่ได้มาจากการสูญเสียของคนอื่น
---------------------------------------------

-------------------------------
ฝากกำลังใจให้คนสู้ชีวิต
-------------------------------

หากท่านไม่อาจหลับไหลในยามราตรีนี้
ใคร่ครวญให้ดี ยังมีผู้ไร้แม้ที่ซุกหัวนอน ไม่ต้องรันทด

หากท่านอยู่ในรถที่ติดไปไหนไม่ได้
เพราะมีคนอีกมากมายที่ไม่เคยมีแม้โอกาสได้นั่งรถ

หากวันนี้มีงานที่กวนใจท่านมาก คิดเสียว่า
ยังไม่ลำบากเท่าคนที่ตกงานนานกว่าสามเดือนแล้ว

ยามเมื่อความสัมพันธ์สะบั้นลง อย่าเพิ่งปลง
เพราะยังดีกว่าผู้ที่ไม่เคยรู้จักรัก

อย่าอาวรณ์ตอนสุดสัปดาห์จะผ่านพ้น
จงคิดถึงคนหาเช้ากินค่ำ ไม่มีวันหยุดพัก เพียงเพื่อจักยังชีพ

แม้ต้องเดินเสียไกลลิบ เพื่อขอความช่วยเหลือยามรถเสีย
ให้นึกถึง ผู้ที่เป็นอัมพาตอยากอาสาเดินแทน

หากส่องกระจกพบผมหงอกเพิ่มมาอีกเส้น
จงอย่าลืมผู้ป่วยเคมีบำบัด ที่หวังเพียงว่า ผมจะงอกได้อีก

ยามโชคร้ายแทบหมดอาลัยตายอยาก จงดีใจเถิด
เพราะยังมีโอกาสดีกว่า ผู้ที่ตายไปก่อนเวลาอันสมควร

หากต้องทนให้ผู้อื่นระบายทุกข์ใส่ ขอให้ระลึกว่า
จะแย่กว่าเป็นไหนไหน ถ้าต้องเป็นทุกข์นั้นเสียเอง