ใครๆต่างก็อยากเป็นในสิ่งที่มีความสุข
อยากมีในสิ่งที่เป็นสุข เพราะเป็นสุขเราจึงอยากจะเป็นอยากจะมี เป็นต้น
ความสุขกับความต้องการ ความอยากเป็น อยากมี ฯลฯ นั้นแยกกันแทบไม่ได้
มีใครเคยได้พบกับสุขจากสมาธิบ้างคะ
มันเป็นสุขแบบไหนทำไมใครที่พบแล้วจึงเริ่มสนใจอยากมีอยากเป็นในสิ่งภายนอกน้อยลง
ขอบคุณค่ะ
(สุขเท่านั้นที่เราอยากได้อยากมีอยากเป็นฯลฯ)เคยได้ยินว่าถ้าใครได้พบสุขจากสมาธิแล้วจะสนใจสุขภายนอกน้อยลงจริงไหมเพราะอะไรคะ
อยากมีในสิ่งที่เป็นสุข เพราะเป็นสุขเราจึงอยากจะเป็นอยากจะมี เป็นต้น
ความสุขกับความต้องการ ความอยากเป็น อยากมี ฯลฯ นั้นแยกกันแทบไม่ได้
มีใครเคยได้พบกับสุขจากสมาธิบ้างคะ
มันเป็นสุขแบบไหนทำไมใครที่พบแล้วจึงเริ่มสนใจอยากมีอยากเป็นในสิ่งภายนอกน้อยลง
ขอบคุณค่ะ