ทุกวันนี้เป็นอะไรไ่รู้พฤติกรรมตัวเองเปลี่ยนไปมากกว่าปกติ ปกติจะชอบอยู่ในห้องมืดก็จริงเเต่จะออกไปเจอเเสฃออกไปเที่ยวเเต่เดี๋ยวนี้การออกไปด้านนอกคือเรื่องยาก เเต่ก่อนจะพูดไวพูดรู้เรื่องเดี๋ยวนี้จะพูดช้านะเเต่ก็ไม่รู้เรื่องเวลาจะพิมพ์เเชทคุยกับเพื่อนก็เเทบจะเรียงคำไม่ได้จนต้องพึ่งการตั้งค่าเเป้นพิมพ์ เเต่ก่อนนอนดึกเป็นอะไรที่ปกติมาก ทุกวันนี้ก็เป็นแหละเเ่มันไม่ดึกมันคือนอนเช้าหรือไม่ก็นอนมากไป เเต่ก่อนเป็นคนเหวี่ยงก็จริงเเต่ตอนนี้มันเหวี่ยงเกินไปเหวี่ยงจนทำร้ายทุกอย่างเเต่ไม่รุนเเรงมากไม่ถึงขั้นอันตราย ลองใช้การทดสอบในเน็ตผลออกมาว่าอยู่ในระยะ1-2 (ระยะต้นๆมั้ง) เคยคิดน้อยใจไปซะทุกอย่างเคยคิดจะฆ่าตัวตายเเต่ยังรู้สึกว่าชีวิตนี้มันยังไม่หมด เเต่ก็นอนคิดทุกคืน ท้อ เหนื่อยใจ บอกเเม่บอกบอกทุกคนเเต่ก็ไม่มีใครสนใจเลยคิดว่าต้องตายก่อนใช่ไหมถึงจะรู้ ช่วยบอกทีนะค่ะ ขอบคุณค่ะ