เป็นคนไม่กล้านอนคนเดียวตั้งเเต่เด็ก  นี่ก็อายุ18. ยังไม่กล้านอนคนเดียวเลย
เคยลองนอนคนเดียวอยู่หลายครั้ง  เเต่ชอบนึกถึง. หน้าคนที่ ต า ย ไปแล้ว
ต้องเปิดไฟนอนทุกครั้ง   เเละชอบคิด  ระแวงเรื่องเเบบนี้อยู่เรื่อย
พยายามเปิดเพลงก่อนนอนก็แล้ว  เเต่ลึกๆก็ยังคิดอยู่   
ข่มตานอนไม่ถึง นาที ก็สะดุ้งทุกครั้งเมือนอนเดียว  ยิ่งดึกก็ยิ่งกลัว
ทำให้ต้องไปนอนห้องน้องในบางครั้ง   ตื่นขึ้นมาร่างกายก็จะเพลียๆ 
หรือต้องให้น้อง  เพื่อน. มานอนที่ห้องเราทุกครั้งถึงจะนอนหลับได้
จนตอนนี้เป็นคนหลับยาก  และไม่ค่อยสดชืน สติสั้น  จิตฟุ่งซ่านเวลาจะนอน
เเต่เวลากลางวันสามารถอยู่คนเดียว  ชอบการอยู่คนเดียวด้วยซ้ำ
มันจะผิดปกติเวลานอนเท่านั้น.