สมัยผมอยู่ประถม ผมไปเข้าค่าย แล้วต้องนอนข้างแรมกับสถานที่ที่ทางโรงเรียนจัดเตรียมไว้ให้ ผู้หญิงนอนชั้นบน ผู้ชายนอนชั้นล่าง เป็นอาคารหอประชุมอยู่กลางป่าหรือ สวนอะไรสักอย่างห่างจากถนนใหญ่ 200 เมตร ตกดึกถึงเวลานอนเพื่อนดันเอาเสื่อมาไม่พอกับที่ตกลงกันไว้ ผมก็เลยเสียสละเป็นคนดีมากๆแถมหล่อ ไปนอนข้างประตูทางออกของอาคาร ทันใดนั้น! ผมก็หลับปุ๋ยคาที่ข้างประตู เวลาผ่านไปจนถึงตี3 ผมก็ตื่นขึ้นมาแบบงงๆ โดยที่อากาศรอบๆค่อนข้างเย็นไปจนถึงหนาวมากๆ ตอนนั้นผมก็เมื่อยๆก็เลยพลิกไปทางด้านซ้าย ตาของผมเหลือบไปมองเห็นอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ไม่ควรมาอยู่ใกล้ๆผม ขาครับ ขาคน เป็นขาของผู้หญิง ผมก็เริ่มมองไล่ตั้งแต่ขาจนถึงหน้าของคนๆนั้น เขากำลังนั่งยืดขาพิงกำแพงข้างๆที่ผมนอนอยู่ทางด้านซ้าย  ระยะนั้นใกล้มากจนผมเอามือเอื้อมแตะก็ถึง ใส่เสื้อคอกระเช้าและผ้าถุง อายุไล่เลี่ยกับผม สิ่งที่ผมตกใจมากกว่านั้นก็คือ ชั้นนี้มีแต่ผู้ชาย ละ ละ แล้วเธอเป็นใครกัน! ด้วยความขี้สังสัยผมก็เลยลุกขึ้นมานั่งเพื่อมองหน้าของเธอ แต่มองยังไงผมก็ไม่สามารถระบุหน้าตาของเธอได้ จากนั้นผมก็เลยเอามือยันพื้นแล้วค่อยๆคลานไปหาเธอเพื่อไปดูหน้าเธอใกล้ๆ ใกล้อีก ใกล้ไปอีกนิด อีกนิดนึงน่าาาา แต่ยิ่งใกล้เท่าไหร่ ระยะห่างของผมกับเธอยิ่งใกล้ขึ้นเท่านั้น และผมก็ยิ่งสงสัยไปอีกคือผมยังไม่สามารถระบุลักษณะหน้าของเธอได้ แล้วผมเข้าไปใกล้จนจะจูบหน้าเธอแล้ว แต่โชคดีอย่างนึง อยู่ๆเธอก็ค่อยๆเลือนหายไปกับตา ผมก็เลยไม่ได้จูบเธอ ณ สถานการณ์นั้นผมตกใจมากจนจะกรี๊ดออกมา แต่ผมเกรงใจเพื่อนเกือบ100คน เลยคลุมโปงดีกว่า ตอนนั้นจิตใจผมตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยครับ ตื่นเช้ามาหน้าผมซีดแทบไม่พูดไม่จากับใคร เริ่มพูดมากๆอีกทีก็เกือบเที่ยง พอถึงเวลากลับบ้านขึ้นรถโรงเรียน ผมจึงพูดกับเพื่อนว่า "เห้ยนายเราเจอผี" และเพื่อนก็ตอบมาว่า "เพ้อเจ้อว่ะ" ผมนอยด์เพื่อนเลยจังหวะนั้นอุตส่าไม่กรี๊ดเพราะเกรงใจ เอาจริงๆลูกพี่ลูกน้องผมก็เคยเจอนะ เพราะไปยืนฉี่ใส่ต้นไม้ข้างทาง และก็ไม่เห็นหน้าเหมือนกัน