เรื่องมีอยู่ว่าตอนที่ป.6ช่วงเดือนกุมภาพันธ์เป็นวันบวงสรวงโรงเรียนเพราะว่าโรงเรียนตั้งอยู่บนป่าช้าเก่าและมีอาถรรพ์แรงแบบทุกคนในโรงเรียนรู้ก็จะอารมณ์แบบใครที่เป็นเด็กใหม่หรือครูคนใกม่จะต้องรู้ประวัติโรงเรียนนี้ แล้วยิ่งถ้าเป็นนักเรียนตอนท้ายๆเทิอมที่จะจบการศึกษาส่วนใหญ่จะเจอแทบทุกคนแต่จะเป็นเรื่องอะไรก็ไม่รู้ได้ค่ะ บางคนอาจจะเจอกี่ครั้งก็ไม่รู้ แต่เราเจอจริงๆเลยตอนเรียน 4 ครั้ง และตอนเยี่ยมโรงเรียนอีก 2 ครั้ง

ครั้งแรกเกิดขึ้นตอนป.4 เพราะตอนนั้นโดนครูพยายามพูดกรอกหูว่าให้ลาออกจากที่นี่ เราเจอเป็นผีนางรำค่ะเพราะเราไปส่งงานครูที่ห้องนาฏศิลป์เเต่อันนี้มาดี 

ครั้งที่ 2 เจอตอนป.6เพราะไปทัศนศึกษา เหตุการณ์นี้เห็นกันหลายคน คือเห็นว่าบนอาคารเรียนมีเด็กหลายคนรวมถึงผีตนอื่นๆยืนเต็มอาคารเพียงเพราะครูพาเด็กสวดมนต์ก่อนเดินทาง

ครั้งที่ 3 งานบวงสรวงโรงเรียนที่เล่าไปตอนต้นเรื่อง อันนี้เห็นคนเดียวแต่อีกคนรู้สึกเพราะตอนนั้นบ้าพลังชอบไปโรงเรียนเช้าเพราะตอนป.6โดนยึดโทรศัพท์ระหว่างเวลาเรียนคือจะเช้าๆเพราะไปเล่นโทรศัพท์เนี่ยเเหละ เหตุการณ์คือเดินขค้นตึกตอนเช้าแบบปกติกำลังม่วนจอยกับการดูศิลปินที่ชอบอยู่จนถึงชั้นสองเป็นชั้นห้องคอม ต้องบอกก่อนว่าตึกเรียนของเราเป็นตึกคอมแล้วก็ตึก EP ด้วย ก็จะเงียบๆหน่อย ที่นี้ตรงชั้นสองจะเป็นห้องคอมหมด ชั้นล่างเป็นห้อง ป.1 ป.2 ห้องถ่ายรูป ห้องอังกฤษ ชั้นสามเป็นชั้นป.3-ป.6 ทีนี้ตรงชั้นสองก็มีสะพานเชื่อมตรงนั้นแหละหางตาเราเหลือบไปเห็นคนนั่งอยู่2-3คน ความตลกคือเราคิดว่าเป็นน้องป.4 แต่เขาไม่ได้ใส่เสื้อนักเรียนแล้วก็ตัวซีดๆไม่มีแววตา เงาก็ไม่มี ตอนนั้นในใจก็คิดว่าเออรับน้องตั้งแต่เช้าเลยหรอเพราะตอนนั้นยังไม่เจ็ดโมงเลยครูบางคนยังไม่มามีเด็กแค่ไม่มีกี่คนทีนี้ก็รีบเดินขึ้นชั้นสามต่อเพราะจะรีบไปเล่นที่ห้อง พอถึงห้องก็เจอเพื่อนแล้วมันกินหมูปิ้งกับฟังเดอะโกสต์ไปด้วยจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแล้วเราก็วางกระเป๋าเสร็จเพื่อนก็เดินมานั่งด้วยเพราะมันหลอนเรื่องผีที่ฟังอยู่เเล้วเรากับเพื่อนก็คุยกันเรื่อยเปื่อยตามประสาเด็ก แล้วหางตาเรากับเพื่อนก็หลุบไปเห็นอะไรแวบๆตรงโต๊ะครูประจำชั้นเราก็ถามเพื่อนว่า "เห็นเหมือนกูมั้ยแวบๆเมื่อกี้" มันก็บอกว่า "เออกูเห็นแล้ว เอาไงดี" เราก็เลยออกมาล้างหน้าข้างนอกแล้วก็รีบไปนั่งตรงระเบียงจังหวะหันเกือบกรี้ดเลยเพราะเพื่อนมันออกมานั่งข้างนอกเป็นเพื่อนเราแบบใกล้ชิดจนตกใจแต่ตอนนั้นก็ประมาณเจ็ดโมงนิดๆนะเริ่มมีคนมาแล้วเพราะโรงเรียนเริ่มตอน 7:40 เเต่เผอิญห้องเรามันเด็กขี้เกียจกันก็เลยชอบมาตอน 7:30 กัน ทีนี้เราก็เลยเดินเข้าห้องต่อแบบกล้าๆกลัวๆกับเพื่อน เเล้วปรากฎว่าเรากับเพื่อนก็บ่นว่าทำไมยังไม่มีคนมาอีกวันนี้โรงเรียนเข้าแถวไวนะแล้วบ่นว่าเหงาๆนะอยู่แค่สองคน จากนั้นลมในห้องก็พัดเลยทั้งๆที่พัดลมไม่เปิดส่ายแล้วเปิดแค่สองตัวช่วงหลังห้อง แล้วมันมีลมอื่นมาได้ไงเพราะประตูก็ปิดหน้าต่างก็เปิดยากอีก สักพักเพื่อนอีกคนก็มามันเป็นเจ้าแม่เรื่องผีเพราะมันเจอผีบ่อยมากๆมันก็ปากสว่างด้วยเลยเดินมากระซิบว่า " พูดอะไรออกไปเขามากันเต็มเลย" แล้วเราก็ถามต่ออีกว่า "ลักษณะเป็นแบบไหน" มันก็บอกว่า "ยายแก่ชุดขาวๆ1คน กับเด็กอีก2คน" จังหวะนั้นเก้าอี้ของเพื่อนคนแรกที่มันนั่งเอาลงก่อนมาเรามาไว้ตรงแถวๆข้างห้องก็ขยับเอง เท่านั้นแหละเราสามคนรีบยกมือไหว้เลยเพราไม่รู้ว่าเขามาด้วยเหตุผลอะไร เรากับเพื่อนก็บอกไปว่า "ยายและพวกเธอ พวกหนูไม่รู้หลอกนะว่ามาด้วยเหตุผลอะไรแต่หนูจะบอกว่าหนูกลัวนะ อย่าหลอกหนูนะยายอยู่เป็นเพื่อนก็ได้นะแต่อย่าเเสดงอภินิหารนะเดี๋ยวน้องๆป.อื่นมันหาว่าพวกหนูบ้า" พูดจบไฟก็ดับเลย พวกเราก็แบบอืม เข้าใจละ แล้วพวกเขาก็อยู่เป็นเพื่อนพวกเราจนเพื่อนเริ่มทยอยมาหลายๆคนละเขาก็จากไป ตอนที่ผอ.กำลังบวงสรสวงอยู่แล้วครูที่ทำพิธีให้ยกมือไหว้ขอขมาผีที่โรงเรียนที่เคยไปรบหลู่หรือแอบด่าเราก็ยกมือแล้วพูดว่าขอบคุณนะที่ทำตามคำขอ แล้วเราก็เลยเล่าเรื่องให้เพื่อนสนิทฟัง มันก็บอกเหมือนกันว่าตอนมาเช้าๆแบบมาคนเเรกอะไรแบบี้มันก็เจอ

ครั้งที่ 4 วันปัจฉิมอันนี้ยกกันมาเกือบทั้งโรงเรียนเลย เพราะพวกเขาน่าจะดีใจที่เหล่าบรรดาเด็กดื้อพวกนี้ออกไปกันอีกชุด เพราะรุ่นเราทำวีรกรรมไว้เยอะ เช่นเพื่อนต่างห้องคนนึงแอบหนีโรงเรียนแล้วตามไปอยู่กับผู้ชายที่ตจว. พวกเขาคงดีใจเเหละที่จะไม่ได้เจอแล้วเราก็เจอนะมายืนล้อมทั้งโรงเรียนเลยแต่ไม่ได้กลัวเลยสักนิด

ครั้งที่ 5 คืนถิ่น คือตอนม.1เรากับเพื่อนสนิทนัดกันไปเยี่ยมโรงเรียนก็แบบเจอพวกเขามาเกาะรั้วบ้างอารมณ์แบบอิพวกนี้มาทำอะไร

ครั้งที่ 6 ก็คืนถิ่นเหมือนกันแต่พารุ่นน้องที่จบจากโรงเรียนนี้มาด้วย รุ่นน้องทั้งสองคนนี้ก็แนวไสยศาตร์ความเชื่อเลยเพราะมันห้อยพระเต็มตัวครั้งนี้คือมากันเป็นโขยงเลยเพราะวันนั้นเป็นวันโกนเเล้วเราก็มีโอกาสเล่าเรื่องประสบการณ์การสอบเข้าการเรียนแต่หางตาเจ้ากรรมก็ไปประสบกับผีอีก2-3ตัวที่นั่งอยู่บนหลังคาวัดข้างๆเราก็เลยทักทายหวัดดดีจ้าแล้วก็แผ่เมตตาให้เขาก็ไปแล้วก็ได้มีโอกาสเจอเหล่าบรรดาผีครูผีนางรำอีกอาคารที่ถูกไฟไหม้กำลังยืนเศร้ากันเราก็เศร้านะเพราะเราก็รักอาคารนี้มาก