ขอปรึกษา ผู้มีประสบกราณ์ จากอาการนี้คะ
กลัวที่แคบ เริ่มจาก การนั่งรถปาเจโร่ รุ่นล่าสุด ที่เบาะเสริมด้านหลัง อาการเหมือนหายใจไม่ออก แน่นหน้าอก จนต้องตะโกนสุดเสียงให้แฟนจอดรถ
ตอนนนั้นเราไม่รู้ว่ามันคืออาการอะไร จน มาอีก
ครั้งที่ 2.
เมื่อตรวจสุขภาพของบริษัทแล้วเราต้องขึ้นไปเอ็กซ์เลย์ บน รถโมบายเคลื่อนที่ พอขึ้นไป ปลดกระดุมเสื้อ เริ่มตวจ EKG จนทดันปิดประตูเท่านั้นแระอาการมาเลย แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก อึดอัด จนบอกน้อง จนท.ว่าเปิดประตูเดี๋ยวนี้ น้องบอกพี่โป๊อยู่คะใส่เสื้อก่อน ไม่เป็นไรรีบเปิดเดี๋ยวนี้ พอเปิดประตู อาการค่อยๆ ดีขึ้น จนมาครั้งล่าสุด ที่ทำให้เราเริ่มเครียด ต้องรีบหาวิธีเพื่อมาบำบัดอาการนี้ คือ
ครั้งที่3 ..
ไปดูไดโนเสาร์ที่ อารีน่าเมืองทองธานี. พอเข้านั่งตามที่นั่งพร้อมลูกๆ กับแฟน ก็ไม่เท่าไหร่คุยเล่นหยอกล้อ กันถ่ายรูปปกติ แต่พอการแสดงจะเริ่มเท่านั้นแระ ปิดไฟหมด สายตาเราพยายามมองหาทางออก ทางหนีไฟ ทางอะไรก็ได้ป้ายอะไรก้ได้ที่แสดงว่านี้คือประตู แต่มันไม่มี มองไม่เห็น หายใจไม่ออก มือสั่น อึดอัด จนลุกสาว 4 ขวบจับมือเราแล้วถามว่าคุณแม่ กลัวไดโนเสาร์เหรอคะ....
เราปล่อยเป็นแบบนี้ไม่ได้ เรามีลูก แรกๆ ก็ไม่คิดอะไร แต่อาการกลัวที่แคบของฉันมัน เริ่มกว้างขึ้น หนักขึ้นขนาดที่มีอาการในฮอลล์ระดับเมื่อทองธานี โรคกลัวที่แคบของฉันมันกว้างขึ้น ขนาดนี้ หรือแค่เห็นรถตู้คนออ รอขึ้นเยอะๆ เราก็อึดอัดขนาดแค่ขับรถผ่านนะไม่ได้ไป ต่อคิวกับเค้า.
ใครมีวิธีบำบัดให้ดีขึ้นบ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยคะ หรือเราต้องไปพบแพทย์คะ
เมื่อ อาการกลัวที่แคบ ของฉันมันเริ่มกว้างขึ้น
กลัวที่แคบ เริ่มจาก การนั่งรถปาเจโร่ รุ่นล่าสุด ที่เบาะเสริมด้านหลัง อาการเหมือนหายใจไม่ออก แน่นหน้าอก จนต้องตะโกนสุดเสียงให้แฟนจอดรถ
ตอนนนั้นเราไม่รู้ว่ามันคืออาการอะไร จน มาอีก
ครั้งที่ 2.
เมื่อตรวจสุขภาพของบริษัทแล้วเราต้องขึ้นไปเอ็กซ์เลย์ บน รถโมบายเคลื่อนที่ พอขึ้นไป ปลดกระดุมเสื้อ เริ่มตวจ EKG จนทดันปิดประตูเท่านั้นแระอาการมาเลย แน่นหน้าอก หายใจไม่ออก อึดอัด จนบอกน้อง จนท.ว่าเปิดประตูเดี๋ยวนี้ น้องบอกพี่โป๊อยู่คะใส่เสื้อก่อน ไม่เป็นไรรีบเปิดเดี๋ยวนี้ พอเปิดประตู อาการค่อยๆ ดีขึ้น จนมาครั้งล่าสุด ที่ทำให้เราเริ่มเครียด ต้องรีบหาวิธีเพื่อมาบำบัดอาการนี้ คือ
ครั้งที่3 ..
ไปดูไดโนเสาร์ที่ อารีน่าเมืองทองธานี. พอเข้านั่งตามที่นั่งพร้อมลูกๆ กับแฟน ก็ไม่เท่าไหร่คุยเล่นหยอกล้อ กันถ่ายรูปปกติ แต่พอการแสดงจะเริ่มเท่านั้นแระ ปิดไฟหมด สายตาเราพยายามมองหาทางออก ทางหนีไฟ ทางอะไรก็ได้ป้ายอะไรก้ได้ที่แสดงว่านี้คือประตู แต่มันไม่มี มองไม่เห็น หายใจไม่ออก มือสั่น อึดอัด จนลุกสาว 4 ขวบจับมือเราแล้วถามว่าคุณแม่ กลัวไดโนเสาร์เหรอคะ....
เราปล่อยเป็นแบบนี้ไม่ได้ เรามีลูก แรกๆ ก็ไม่คิดอะไร แต่อาการกลัวที่แคบของฉันมัน เริ่มกว้างขึ้น หนักขึ้นขนาดที่มีอาการในฮอลล์ระดับเมื่อทองธานี โรคกลัวที่แคบของฉันมันกว้างขึ้น ขนาดนี้ หรือแค่เห็นรถตู้คนออ รอขึ้นเยอะๆ เราก็อึดอัดขนาดแค่ขับรถผ่านนะไม่ได้ไป ต่อคิวกับเค้า.
ใครมีวิธีบำบัดให้ดีขึ้นบ้างคะ ช่วยแนะนำหน่อยคะ หรือเราต้องไปพบแพทย์คะ