เราควรทำตัวยังไงดีคะ เมื่อรู้ว่าเพื่อน นินทาเราว่าเราว่าสารพัดกับเพื่อนอีกคน และคงอีกหลายคนที่เราไม่รู้
เรากับเป็นเพื่อนกันมานาน ก่อนหน้านี้ก็ชวนไปไหน มาไหนด้วยกัน เรียนใกล้จบเข้าสู่ช่วงฝึกงาน (เรียน ป.ตรี เราได้ทุนเรียน) เพื่อนก็ต้องกลับไปฝึกที่แถวบ้านเพื่อลด คชจ.หอ+กิน แต่โอกาสที่จะได้งานเลยมีน้อย ด้วยความหวังดี เราก็ชวนเค้ามาอยู่ห้องเราซึ่งเราไม่ให้เค้าออก คชจ.อะไรเลยเราบอกว่าเราจะออกเลยเพราะฐานะการเงินเขาแย่กว่าเรา เราเลยสงสารอยากให้เค้ามีงานทำเร็วๆ ก็เลยชวนมาอยู่ด้วยกัน
ช่วงแรกก็ปกติ ไปห้างไปตลาดด้วยกันโดยชวนเพื่อนอีกคนไปด้วย(ขอแทนเพื่อนที่อยู่ด้วยว่า ก เพื่อนอีกคนว่า ข นะคะ)

ไปไหนก็ไปกัน 3 คน.
ช่วงแรกที่  ก อยู่กับเรา ก็จะกลับมาพร้อมๆ กัน (ฝึกงานคนละที่) แต่หลังๆ มาเขากลับช้า เราเลยถามว่าทำไมเพื่อนกลับช้าจัง เขาตอบเรา ก็ไปเดินห้างกับ ข มา เราก็แอบน้อยใจทำไมไม่ชวนเรา และหลายๆ ครั้งก็ไม่ชวน วันหยุดที่ผ่านมา แม่มาหาที่ห้องแต่เจอ ก เราไม่อยู่ค่ะไปเที่ยวกับแฟน แม่มาถึงเลยถาม ก ว่า เราไปไหน ก ก็บอกว่า หนีไปเที่ยวแล้วก็พูดหลาย ๆ เรื่องที่ไม่ดีกับเราทั้งอดีตและปัจจุบัน แม่เลยแกล้งถามต่อไปเรื่อยๆ จนเรามา อยู่ด้วยสักพักแม่ก็กลับ ตกเย็นแม่โทรมาหาเราค่ะว่า อย่าไว้ใจเพื่อนคนนี้มากนะ อย่าเชื่อใจ เราเลยถามต่อ ว่าทำไมมีอะไร แม่เลยเล่าให้ฟังคร่าว ๆ แล้วบอกว่าเพื่อนคนนี้อิจฉาเราอยู่ ฝึกงานจบให้เลิกคบเลย แล้วลองสังเกตุดูเอาเองนะ แม่เตือนแล้ว
และแม่พูดต่ออีกว่า ถ้าเป็นแม่ลูกคนอื่น ป่านนี้แม่อาจจะทะเลาะกับลูกไปแล้ว แต่นี่เป็นแม่ แม่รู้ลูกเป็นคนยังไง คุยเสร็จเราก็วาง แล้วก็คิดว่าเราหวังดีกับ ก ทำไม ก ทำแบบนี้ บางทีเราแอบเห็นแชท ก กับ ข คุยกัน พอเราเห็น เค้าก็จะแอบเรา ทุกคืนก่อนนอนเราจะสวดมนต์ซึ่ง ก ก็นอนอยู่ข้าง ๆ และต่อด้วยแผ่เมตตา เขาก็เฉยๆ ทุกวันตื่นนอนเราทำตัวไม่ถูก อึดอัด ไม่รู้จะพูดอะไร คุยอะไรกับ ก เรารู้สึกว่าเราอคติไปเลยค่ะ บอกไม่ถูก เราพยายามที่จะไม่โกรธ ก พยยายามจะปกติแต่เราทำไม่ได้ เราเงียบ เงียบตลอด เราไม่อยากเป็นแบบนี้ มีวิธีไหนบ้างคะที่จะทำให้ไม่คิด ทุกข์ใจมากค่ะ