คือว่าเราคบกับแฟนเก่าได้3ปี แบบใช้ชีวิตอยู่กินกันผ่านไรมาเยอะ แต่ถ้าเอาจริงๆรู้จักกันมาตั้งแต่อายุ13 เห็นมาตั้งแต่เด็กเห่อๆ
จนเมื่อ2เดือนที่แล้วเราตัดสินใจเลิกกับเขา เพราะกำลังสับสนกับชีวิตบวกกับเราเหมือนอยู่ในช่วงหลงระเริง สนใจสิ่งอื่นมากกว่า
จนทำให้เราเหมือนตีตัวออกห่างจากแฟนมากขึ้นเพราะมาใช้เวลาให้กับตัวเอง มันเป็นครั้งแรกของเราอ่ะค่ะ ที่ผ่านมาก็ตั้งใจรักมาตลอด
ประเด็นคือเลิกกันแล้วแต่ยังทำตัวเหมือนเดิม มาๆไปๆทั้งคู่ บางทียังทำตัวเหมือนแฟนกัน มีอะไรกันอยู่มาตลอดตั้งแต่เลิกกันมา2เดือนกว่า
จนเมื่อสักอาทิตย์ที่แล้ว เรารู้ว่าเขามีคนคุย เราค่อนข้างช็อก อึ้ง แบบว่าคสพ เรามันยังไม่ได้ตัดขาดกันขนาดนั้นเลย เราเสียใจตอนนั่งคุยกับเขา
เขาก็บอกว่าแค่คนคุยกันเฉยๆ แต่ล่าสุดลงสตอรี่ ชวนคนใหม่ไปที่ที่เราเคยบอกจะไปด้วยกัน
(แต่มันก็ต้องพัฒนาความสัมพันธ์ไหม) เราก็ถามว่าที่ผ่านมาละ เพราะลึกๆเราหวังว่าเขากับเราต้องกลับกันมาแน่ๆ
จนกระทั่งเรารู้แบบนี้ มันไปต่อไม่ถูก เขาตอบแค่ว่าก็เพื่อนกันไง เราก็ตื้ออยู่นานแบบว่าขอโอกาสให้อีกได้ไหม ตอนนั้นที่บอกเลิกไปเราคิดไม่ได้ เรายังเด็ก
เราสับสน (เขาก็เคยเป็นแบบเราอ่ะค่ะแบบช่วงสนใจแต่เรื่องตัวเองแต่ก็ผ่านมาได้) เราก็บอก เราไม่เคยทำตัวแบบนี้ให้อภัยให้โอกาสเราได้ไหม เขาก็ส่ายหัว
สุดท้ายก็ไม่ ให้เราได้แค่เพื่อน หรือว่าเราสำนึกช้าไปค่ะ เพราะเรามาในตอนที่เขามีใหม่แล้ว หรือเราควรจะปล่อยเขาสักพัก เราคาดหวังมากๆ พอไม่ได้เป็นไรกันแล้ว มันทำไรไม่ได้เลยจริงๆค่ะ  ตอนนี้ดิ่งมาก ไม่เป็นอันทำอะไร ตอนแรกที่เลิกกันก็ไมาเป็นแบบนี้นะคะ เรายังรู้สึกว่ายังมีกันอยู่