พอดีมีงานที่ต้องทำเป็นการเขียนประวัติครอบครัวเราก็ไปซักถามเรื่องประวัติครอบครัวกับญาติๆส่วนมากก็ไม่มีอะไรมากแต่มารู้สึกว่าไม่ค่อยธรรมดาก็ตรงเรื่องชีวิตคู่ของทั้งปู่ย่า แล้วก็ตายายเรานี่แหละค่ะ

คู่ปู่กับย่าเรานี่เกิดจากเราสอบถามแล้วถึงรู้ว่านามสกุลเราคือนามสกุลย่า ปู่คือเด็กที่บ้านย่าเก็บมาเลี้ยง คือสมัยก่อนหม่อน(พ่อของย่า)ค่อนข้างมีฐานะพอสมควรค่ะ รับสัมปทานตัดไม้ไปขาย ตอนเขาจะทำเขื่อน หม่อนมีลูกหลายคนแต่ยายเป็นลูกหล้า(ลูกคนเล็ก) ที่พ่อแม่ตามใจมากทำให้นิสัยเสียมาก(อันนี้ย่าบอกเอง) ด้วยธรรมเนียมทางเหนือส่วนมากจะให้ลูกสาวคนเล็กหาผู้ชายแต่งงานแล้วอยู่บ้านเดิมเพื่อดูแลพ่อแม่ บวกกับหม่อนกลัวว่าด้วยนิสัยของย่าถ้าแต่งออกไปคงไม่แคล้วถูกผัวตีไล่กลับบ้าน(อันนี้ย่าก็พูดเอง)หม่อนเลยไปหาซื้อเด็กกำพร้าที่ญาติไม่อยากรับเลี้ยงมาค่ะ ซึ่งคนๆนั้นก็คือปู่เรา ตอนย่ายังเด็กปู่ก็ทำงานในบ้าน เข้าป่าเลี้ยวช้างไปตามแต่หม่อนจะสั่ง พอย่าครบสิบห้าเจ็ดปุ๊บปู่ก็ถูกจับแต่งงานเลนค่ะ ตอนเด็กๆปู่เคยคิดหนีกลับบ่นญาตินะคะแต่หนีไม่รอดก็โดนส่งกลับมา ซึ่งจากประวัตินี้ทำให้เรารู้สึกไม่แปลกใจเลยว่าทำไมปู่ยอมย่าทุกอย่างไม่ค่อยจะมีปากมีเสียงอะไรในบ้านเลย

ส่วนคู่ตากับยายเราอายุห่างกัน 11ปีค่ะ ตอนตาสิบขวบกว่ายายยังเป็นทารกเดินไม่คล่องโดยตากับยายอยู่บ้านข้างๆกันค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงสงครามโลก เวลาเขาเตือนจะทิ้งระเบิดก็จะพากันหนีลงหลุมหลบภัยแต่มีครั้งหนึ่งอุ๊ย(แม่ของยาย)ลืมเอายายลงไปด้วยค่ะ ตาเล่าว่าตอนนั้นเขาก็ทำใจแล้วแหละรอดก็รอด ตายก็ตายไม่ออกไปเอาแล้ว แต่ตาวิ่งสวนผู้ใหญ่ออกไปอุ้มยายกลับมาในหลุม แล้วตอนนั้นยายตกใจมั้งเลยเกาะตาไม่ปล่อย อุ๊ย เลยงั้นยกให้เลยละกัน โตมาอย่าลืมมาขอนะ แต่ก็เหมือนพูดเล่นๆค่ะไม่ได้จริงจังอะไรแต่ก็แซวมาจนยายเราโตเป็นสาวค่ะ ตาเราตอนแรกไม่ได้คิดอะไร แต่ยายเราเหมือนโดนแซวมากๆเลยปักใจว่าจะแต่งกับตาจริงๆ พอตาเรียนจบมาทำงานเป็นครูยายเราก็เทียวไปรุกจีบตาเราเองค่ะ แล้วก็กันท่าผู้หญิงคนอื่นด้วย แต่สุดท้ายก็เหมือนตาชักช้าไม่ทันใจ ยายเลนกระโดดกอดให้ผิดผีแล้วตาเลยต้องมาแต่งงานรับผิดชอบไปเลยค่ะ

ทั้งคู่ตายายกับปู่ย่าเราดูๆไปแล้วผู้ชายไม่ต่อยเต็มใจเท่าไหร่แต่เขาก็อยู่กันมาได้จนถึงทุกวันนี้จะแปดสิบกว่ากันหมดแล้วค่ะ เครื่องสาเหตุการแต่งงานก็ดูเหมือนนิยายน้ำเน่าเลยเ่มไม่แปลกใจแล้วที่เขาว่ากันว่าเรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย แล้วครอบครัวอื่นมีบ้างไหมคะเรื่องราวประมาณนี้เรื่องที่ถ้าเจ้าตัวไม่นั่งยันนอนยันว่าจริงแล้วถามใครก็ตอบมาเหมือนกันก็จะแทบไม่เชื่อเลยว่าเป็นเรื่องจริง