ขอรบกวนสอบถาม เชิงปรึกษา เรื่องเกี่ยวกับหลานของเราเองค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชายเราเสียชีวิตไปอย่างกระทันหัน ประมาณกลางปีที่แล้ว
และหลังจากนั้น พี่สะใภ้(พี่เก๋)พาหลานชาย5ขวบ(น้องนพ) ย้ายไปอยู่กับครอบครัวคือ แม่พี่เก๋(ยายจันทร์) น้องพี่เก๋(น้าไก่) อีกบ้านนึงซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป
และหลักๆยายจันทร์จะช่วยพี่เก๋ดูแลน้องนพ เพราะพี่เก๋ต้องไปทำงาน
ส่วนเราและพ่อแม่เรา(อาและปู่กับย่า) ช่วยพี่เก๋เป็นค่าเทอม ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเรียนทั้งหมดของนพ
ช่วงที่พี่ชายเสียใหม่ๆบ้านเราและพี่สะใภ้มีเรื่องเข้าใจผิดกัน จนช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาเรื่องราวที่เกิดขึ้นเหมือนจางหายไปเหมือนไม่เคยมีเรื่องนั้นเกิดขึ้นเลย(เป็นเรื่องยาวมาก)
หลังจากนั้นพี่เก๋และครอบครัวดูเหมือนอยากให้นพมาหาปู่กับย่า มาค้างกับปู่ย่า แรกๆนพก็มาค้างกะปู่ย่า ไปๆมาๆบ้านปู่ย่า แต่อยู่บ้านพี่เก๋เป็นหลัก สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
- การเลี้ยงดูนพของครอบครัวพี่เก๋คือค่อนข้างตามใจเพราะถ้าไม่ตามใจนพจะงอแง ผลจากการตามใจ ยกตัวอย่างนพไม่ยอมแปรงฟันก็ไม่แปรง ผลคือ ตอนนี้นพฟันผุทั้งปาก เป็นต้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าการเลี้ยงดูนพของบ้านพี่เก๋จะเลวร้าย เพราะสิ่งที่ดีที่เห็นคือ บ้านพี่เก๋พูดจาดี ไม่หยาบคาย ใจเย็น
- ช่วงที่มาอยู่กะปู่ย่าซึ่งเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ปู่ย่าก็ตามใจหลานเช่นกัน แต่ยังถือว่ามีลิมิตอยู่บ้าง ส่วนนึงเพราะสงสารเพราะนพขาดพ่อ อีกส่วนนึงเพราะเกรงใจพี่เก๋ และกลัวหลานไม่รักไม่มาหา
ช่วงหลังๆตั้งแต่ประมาณมีนาที่ผ่านมา ไม่รู้ยังไง นพ ไม่อยากมาค้างกะปู่ย่า แต่บอกพี่เก๋ว่านพอยากให้ปู่กับย่ามาหา
หลายครั้งที่บอกให้ปู่กะย่าไปรับที่บ้านพี่เก๋ แต่พอปู่ย่าไปรับก็ไม่มาด้วย
และสิ่งที่ปู่กะย่าเห็นตอนไปหานพที่บ้านพี่เก๋คือ
พี่เก๋ ยายจันทร์และน้าไก่ เปลี่ยนตากันพูดในทำนองว่า นพไปนอนกะปู่ย่าบ้าง นพไปเก็บกระเป๋า พูดเหมือนดูอยากให้ไปอยู่กะปู่ย่า แต่นพก็ไม่ไป
และยายจันทร์มักจะรายงานความดื้อของนพให้ย่าฟัง เชิงบ่นๆ ประมาณว่าไม่เคยเลี้ยงเด็กผู้ชาย เหนื่อย ดื้อ ย่าเก่งย่าเป็นครูสอนเด็กมามากมาย ยายดูแลนพแค่คนเดียวก็แทบจะไม่ไหวแล้ว ซึ่งก็หน้าเห็นใจยาย เพราะยายก็แก่ขึ้นทุกวัน
ล่าสุดวันเสาร์ที่ผ่านมาพี่เก๋บอกนพอยากไปหาปู่กะย่า พี่เก๋เลยพามาส่งพี่เก๋บอกว่าให้นพอยู่กับย่าจนถึงไปโรงเรียนวันจันทร์เลย แต่สุดท้ายพอเย็นๆหน่อยนพก็บอกอยากกลับบ้าน และปู่กะย่าก็ไปส่งที่บ้านเพราะกลัวว่าถ้าฝืนให้อยู่แล้วเกิดร้องกลับบ้านตอนดึกๆจะไปส่งกันลำบาก
สรุปตามความเห็นส่วนตัวคือ ดูเหมือนบ้านพี่เก๋อยากให้นพมาอยู่กับปู่ย่า (น่าจะเพราะบ้านปู่ย่าอยู่ใกล้โรงเรียน และย่าเป็นครูสอนการบ้านได้) และปู่ย่าก็อยากให้นพมาอยู่ด้วย แต่นพเองกลับดูเหมือนไม่อยากมาดูติดแม่และอยากอยู่กับแม่ (ทั้งหมดนี้ไม่เคยมีการคุยกันกับบ้านพี่เก๋อย่างจริงจังเป็นเพียงความรู้สึกของเราเองจากสิ่งที่เกิดขึ้นเท่าที่เรารู้ เพราะย่าจะโทรรายงานเราตลอดเพราะเราอยู่กันคนละจังหวัด)
ส่วนตัวเราเองใจอยากพานพมาอยู่กะเรา เราไม่มีลูก และมีกำลังพอที่จะส่งเสียหลานได้ แต่ถ้ามาอยู่กับเราเราคงจะไม่ตามใจ เราก็คงเลี้ยงในแบบเรา แต่เราก็ไม่รู้จะทำได้ดีแค่ไหน ไม่รู้มันจะเป็นสิ่งที่ดีกับนพมั้ย หรือจะยิ่งสร้างปัญหาให้นพ
แบบนี้ควรทำยังไงดี กลัวนพเป็นเด็กมีปัญหา เราไม่เคยมีลูก เราไม่เคยขาดพ่อ เราไม่รู้นพคิดอะไรอยู่ ไม่รู้ควรทำยังไง เราไม่รู้ควรเปิดประเด็นคุยกับพี่เก๋มั้ยจะเริ่มยังไง หรือปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว
สับสนไปหมดรบกวนแนะนำด้วยนะคะ ชีวิตเด็กคนนึงซึ่งเป็นหลานคนเดียวของเราเอง อยากทำให้ดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ทำยังไงกับหลานดี กลัวจะเป็นเด็กมีปัญหา
เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชายเราเสียชีวิตไปอย่างกระทันหัน ประมาณกลางปีที่แล้ว
และหลังจากนั้น พี่สะใภ้(พี่เก๋)พาหลานชาย5ขวบ(น้องนพ) ย้ายไปอยู่กับครอบครัวคือ แม่พี่เก๋(ยายจันทร์) น้องพี่เก๋(น้าไก่) อีกบ้านนึงซึ่งอยู่ห่างไกลออกไป
และหลักๆยายจันทร์จะช่วยพี่เก๋ดูแลน้องนพ เพราะพี่เก๋ต้องไปทำงาน
ส่วนเราและพ่อแม่เรา(อาและปู่กับย่า) ช่วยพี่เก๋เป็นค่าเทอม ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเรียนทั้งหมดของนพ
ช่วงที่พี่ชายเสียใหม่ๆบ้านเราและพี่สะใภ้มีเรื่องเข้าใจผิดกัน จนช่วงปีใหม่ที่ผ่านมาเรื่องราวที่เกิดขึ้นเหมือนจางหายไปเหมือนไม่เคยมีเรื่องนั้นเกิดขึ้นเลย(เป็นเรื่องยาวมาก)
หลังจากนั้นพี่เก๋และครอบครัวดูเหมือนอยากให้นพมาหาปู่กับย่า มาค้างกับปู่ย่า แรกๆนพก็มาค้างกะปู่ย่า ไปๆมาๆบ้านปู่ย่า แต่อยู่บ้านพี่เก๋เป็นหลัก สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
- การเลี้ยงดูนพของครอบครัวพี่เก๋คือค่อนข้างตามใจเพราะถ้าไม่ตามใจนพจะงอแง ผลจากการตามใจ ยกตัวอย่างนพไม่ยอมแปรงฟันก็ไม่แปรง ผลคือ ตอนนี้นพฟันผุทั้งปาก เป็นต้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าการเลี้ยงดูนพของบ้านพี่เก๋จะเลวร้าย เพราะสิ่งที่ดีที่เห็นคือ บ้านพี่เก๋พูดจาดี ไม่หยาบคาย ใจเย็น
- ช่วงที่มาอยู่กะปู่ย่าซึ่งเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ปู่ย่าก็ตามใจหลานเช่นกัน แต่ยังถือว่ามีลิมิตอยู่บ้าง ส่วนนึงเพราะสงสารเพราะนพขาดพ่อ อีกส่วนนึงเพราะเกรงใจพี่เก๋ และกลัวหลานไม่รักไม่มาหา
ช่วงหลังๆตั้งแต่ประมาณมีนาที่ผ่านมา ไม่รู้ยังไง นพ ไม่อยากมาค้างกะปู่ย่า แต่บอกพี่เก๋ว่านพอยากให้ปู่กับย่ามาหา
หลายครั้งที่บอกให้ปู่กะย่าไปรับที่บ้านพี่เก๋ แต่พอปู่ย่าไปรับก็ไม่มาด้วย
และสิ่งที่ปู่กะย่าเห็นตอนไปหานพที่บ้านพี่เก๋คือ
พี่เก๋ ยายจันทร์และน้าไก่ เปลี่ยนตากันพูดในทำนองว่า นพไปนอนกะปู่ย่าบ้าง นพไปเก็บกระเป๋า พูดเหมือนดูอยากให้ไปอยู่กะปู่ย่า แต่นพก็ไม่ไป
และยายจันทร์มักจะรายงานความดื้อของนพให้ย่าฟัง เชิงบ่นๆ ประมาณว่าไม่เคยเลี้ยงเด็กผู้ชาย เหนื่อย ดื้อ ย่าเก่งย่าเป็นครูสอนเด็กมามากมาย ยายดูแลนพแค่คนเดียวก็แทบจะไม่ไหวแล้ว ซึ่งก็หน้าเห็นใจยาย เพราะยายก็แก่ขึ้นทุกวัน
ล่าสุดวันเสาร์ที่ผ่านมาพี่เก๋บอกนพอยากไปหาปู่กะย่า พี่เก๋เลยพามาส่งพี่เก๋บอกว่าให้นพอยู่กับย่าจนถึงไปโรงเรียนวันจันทร์เลย แต่สุดท้ายพอเย็นๆหน่อยนพก็บอกอยากกลับบ้าน และปู่กะย่าก็ไปส่งที่บ้านเพราะกลัวว่าถ้าฝืนให้อยู่แล้วเกิดร้องกลับบ้านตอนดึกๆจะไปส่งกันลำบาก
สรุปตามความเห็นส่วนตัวคือ ดูเหมือนบ้านพี่เก๋อยากให้นพมาอยู่กับปู่ย่า (น่าจะเพราะบ้านปู่ย่าอยู่ใกล้โรงเรียน และย่าเป็นครูสอนการบ้านได้) และปู่ย่าก็อยากให้นพมาอยู่ด้วย แต่นพเองกลับดูเหมือนไม่อยากมาดูติดแม่และอยากอยู่กับแม่ (ทั้งหมดนี้ไม่เคยมีการคุยกันกับบ้านพี่เก๋อย่างจริงจังเป็นเพียงความรู้สึกของเราเองจากสิ่งที่เกิดขึ้นเท่าที่เรารู้ เพราะย่าจะโทรรายงานเราตลอดเพราะเราอยู่กันคนละจังหวัด)
ส่วนตัวเราเองใจอยากพานพมาอยู่กะเรา เราไม่มีลูก และมีกำลังพอที่จะส่งเสียหลานได้ แต่ถ้ามาอยู่กับเราเราคงจะไม่ตามใจ เราก็คงเลี้ยงในแบบเรา แต่เราก็ไม่รู้จะทำได้ดีแค่ไหน ไม่รู้มันจะเป็นสิ่งที่ดีกับนพมั้ย หรือจะยิ่งสร้างปัญหาให้นพ
แบบนี้ควรทำยังไงดี กลัวนพเป็นเด็กมีปัญหา เราไม่เคยมีลูก เราไม่เคยขาดพ่อ เราไม่รู้นพคิดอะไรอยู่ ไม่รู้ควรทำยังไง เราไม่รู้ควรเปิดประเด็นคุยกับพี่เก๋มั้ยจะเริ่มยังไง หรือปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว
สับสนไปหมดรบกวนแนะนำด้วยนะคะ ชีวิตเด็กคนนึงซึ่งเป็นหลานคนเดียวของเราเอง อยากทำให้ดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ