[code]สวัสดีค่ะคือเราอยากระบาย เรื่องมันเป็นมาอย่างนี้ค่ะ
คือพ่อกับเเม่เราเเยกทางกันตั้งเเต่เรายังเด็กที่ต้องเเยกทางกันเพราะพ่อเราเจ้าชู้ค่ะเราเลยได้อยู่กับตายายมาตั้งเเต่เด็กๆตายายเป็นคนเลี้ยงเรามา เมื่อก่อนเเม่ก็ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ มีเเต่พ่อที่คอยโทรมาหาตอนเราอยู่กับยาย ตอนที่พ่อเราเลิกกับเเม่พ่อเรามีเเฟนใหม่เยอะมากเราจำไม่ได้ว่ามีกี่คนเเต่ละคนคือมีลูกติดกันหมดเเล้วพ่อเราเคยพาเราไปบ้านเเฟนใหม่ด้วย พาไปบ้านเกือบทุกคนคือเราไม่ชอบเราไม่ได้อยากไปเราไม่สนิท (พ่อจะชอบมารับไปตอนปิดเทอม)
ตอนนี้เราอายุ15ปีเเล้ว พ่อบังคับให้เราย้ายร.รมาต่อม.3ที่ร.ร เเห่งหนึ่ง (คือเราไม่ได้อยากไปเลยเเต่โดนบังคับ)
เราก็เลยได้ยอมมาเรียนต่อที่นี่ เราไม่อยากทิ้งตากับยายมาเลย เเต่เราโดนบังคับ ทั้งกดดันเรื่องเรียนบ้าง เราเครียดมาก
พ่อเรามีครอบครัวใหม่เเล้วพ่อก็ย้ายไปอยู่บ้านกับเเฟนใหม่ เเล้วบังคับให้เราไปอยู่กับเค้าซึ่งเเฟนใหม่ก็มีลูกติด2คน
(ทุกคนเข้าใจเราไหมอ่ะ ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ไม่สนิทให้เราไปอยู่ยังไง)
เเต่ดีที่เรายังขอไปอยู่กับย่าที่อยู่อำเภอเดียวกันนี่เเหละเเต่คนละตำบล
เเล้วเรื่องของวันนี้มันมีอยู่ว่า
คือเราขอพ่ออยากย้ายกลับไปอยู่กับตายาย ตอนเราจบม.3 เเล้วเราจะไปต่อม.4ที่ร.ร เเห่งหนึ่งซึ่งเราฝันไว้เราอยากไปเรียนมาตั้งเเต่ม.1เเต่เราไม่ได้ไป เพราะตอนนั้นเรากลัวว่าถ้าเราย้ายไปเราจะเสียโอกาสการเเข่งทักษะที่เราเเข่งมานานมากๆเเข่งมา5ปีเราไม่อยากเสียโอกาสนั้นไป เราเลยเลือกไม่ไป เราเลยเรียนต่อที่ร.ร เดิม พอขอพ่อว่าอยากไปเรียนที่นั่นอยากกลับไปอยู่กับตายาย(ตายาสเเก่เเล้ว) อยากกลับไปดูเเล เเต่พ่อเรากลับไม่ให้เราไป
พ่อเราให้เหตุผลว่า: ถ้าเราไปอยู่กับตายายเเล้วจะไม่มีคนคอยบอกคอยสอน กลัวว่าเราจะไม่จบม.6 กลัวว่าเราจะติดเพื่อน
เหตุผลของเรา: เราอยากไปเรียนที่ที่เราฝันไว้อยากไปเรียนมาก การที่เราได้เรียนที่ที่เราฝันไว้มันดีมากๆอ่ะ มันมีความสุขในการเรียนมากขึ้น เเล้วเราก็อยากกลับไปช่วยงานตายาย (ตายายเราทำงานกรีดยาง) เเต่พ่อเราห่วงเรามากกลัวว่าเราจะไม่จบม.6 เเต่พ่อคงไม่เข้าใจว่าเด็กสมัยนี้เค้าเริ่มมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เเล้ว เค้ารู้จักผิดรู้จักถูกเเล้ว พ่อคอยให้คำเเนะนำคำปรึกษา
ไม่ต้องกดดัน ไม่ต้องบังคับลูกมาก (พ่อควรเข้าใจวัยรุ่นควรเข้าใจความรู้สึกของลูกบ้าง ไม่มีลูกคนไหนไม่รักพ่อเเล้วก็ไม่มีพ่อคนไหนไม่รักลูก )
เเล้วพ่อเราก็พูดคำนี้ออกมา ถ้าพูดไม่ฟังก็ตัดพ่อตัดลูก
พูดเหมือนดับฝันเราเลยอ่ะ คือเราเเค่อยากไปเรียนที่ที่เราฝันไว้อยากกลับไปดูเเลตายาย ตอนนี้เราเครียด กดดันไปหมด ไม่รู้ว่าจะปรึกษาใคร
*///ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ///*
มีใครเป็นเหมือนเราไหม😢
[/code]
ทำไมพ่อไม่เข้าใจเราเลย
คือพ่อกับเเม่เราเเยกทางกันตั้งเเต่เรายังเด็กที่ต้องเเยกทางกันเพราะพ่อเราเจ้าชู้ค่ะเราเลยได้อยู่กับตายายมาตั้งเเต่เด็กๆตายายเป็นคนเลี้ยงเรามา เมื่อก่อนเเม่ก็ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ มีเเต่พ่อที่คอยโทรมาหาตอนเราอยู่กับยาย ตอนที่พ่อเราเลิกกับเเม่พ่อเรามีเเฟนใหม่เยอะมากเราจำไม่ได้ว่ามีกี่คนเเต่ละคนคือมีลูกติดกันหมดเเล้วพ่อเราเคยพาเราไปบ้านเเฟนใหม่ด้วย พาไปบ้านเกือบทุกคนคือเราไม่ชอบเราไม่ได้อยากไปเราไม่สนิท (พ่อจะชอบมารับไปตอนปิดเทอม)
ตอนนี้เราอายุ15ปีเเล้ว พ่อบังคับให้เราย้ายร.รมาต่อม.3ที่ร.ร เเห่งหนึ่ง (คือเราไม่ได้อยากไปเลยเเต่โดนบังคับ)
เราก็เลยได้ยอมมาเรียนต่อที่นี่ เราไม่อยากทิ้งตากับยายมาเลย เเต่เราโดนบังคับ ทั้งกดดันเรื่องเรียนบ้าง เราเครียดมาก
พ่อเรามีครอบครัวใหม่เเล้วพ่อก็ย้ายไปอยู่บ้านกับเเฟนใหม่ เเล้วบังคับให้เราไปอยู่กับเค้าซึ่งเเฟนใหม่ก็มีลูกติด2คน
(ทุกคนเข้าใจเราไหมอ่ะ ไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ไม่สนิทให้เราไปอยู่ยังไง)
เเต่ดีที่เรายังขอไปอยู่กับย่าที่อยู่อำเภอเดียวกันนี่เเหละเเต่คนละตำบล
เเล้วเรื่องของวันนี้มันมีอยู่ว่า
คือเราขอพ่ออยากย้ายกลับไปอยู่กับตายาย ตอนเราจบม.3 เเล้วเราจะไปต่อม.4ที่ร.ร เเห่งหนึ่งซึ่งเราฝันไว้เราอยากไปเรียนมาตั้งเเต่ม.1เเต่เราไม่ได้ไป เพราะตอนนั้นเรากลัวว่าถ้าเราย้ายไปเราจะเสียโอกาสการเเข่งทักษะที่เราเเข่งมานานมากๆเเข่งมา5ปีเราไม่อยากเสียโอกาสนั้นไป เราเลยเลือกไม่ไป เราเลยเรียนต่อที่ร.ร เดิม พอขอพ่อว่าอยากไปเรียนที่นั่นอยากกลับไปอยู่กับตายาย(ตายาสเเก่เเล้ว) อยากกลับไปดูเเล เเต่พ่อเรากลับไม่ให้เราไป
พ่อเราให้เหตุผลว่า: ถ้าเราไปอยู่กับตายายเเล้วจะไม่มีคนคอยบอกคอยสอน กลัวว่าเราจะไม่จบม.6 กลัวว่าเราจะติดเพื่อน
เหตุผลของเรา: เราอยากไปเรียนที่ที่เราฝันไว้อยากไปเรียนมาก การที่เราได้เรียนที่ที่เราฝันไว้มันดีมากๆอ่ะ มันมีความสุขในการเรียนมากขึ้น เเล้วเราก็อยากกลับไปช่วยงานตายาย (ตายายเราทำงานกรีดยาง) เเต่พ่อเราห่วงเรามากกลัวว่าเราจะไม่จบม.6 เเต่พ่อคงไม่เข้าใจว่าเด็กสมัยนี้เค้าเริ่มมีความคิดเป็นผู้ใหญ่เเล้ว เค้ารู้จักผิดรู้จักถูกเเล้ว พ่อคอยให้คำเเนะนำคำปรึกษา
ไม่ต้องกดดัน ไม่ต้องบังคับลูกมาก (พ่อควรเข้าใจวัยรุ่นควรเข้าใจความรู้สึกของลูกบ้าง ไม่มีลูกคนไหนไม่รักพ่อเเล้วก็ไม่มีพ่อคนไหนไม่รักลูก )
เเล้วพ่อเราก็พูดคำนี้ออกมา ถ้าพูดไม่ฟังก็ตัดพ่อตัดลูก
พูดเหมือนดับฝันเราเลยอ่ะ คือเราเเค่อยากไปเรียนที่ที่เราฝันไว้อยากกลับไปดูเเลตายาย ตอนนี้เราเครียด กดดันไปหมด ไม่รู้ว่าจะปรึกษาใคร
*///ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ///*
มีใครเป็นเหมือนเราไหม😢
[/code]