คือเราเวาลเราอยู่กับเพื่อนอะไรพวกเนี้ยจะไม่ค่อยรู้สึกโกรธหรืออารมณ์เสียอะไรพวกนี้เลยค่ะ แต่พออยู่กับครอบครัวแล้วพ่อคนในครอบครัวใช้หรือให้ไปซื้อของ ทำงานบ้าน ทำอะไรให้ไม่พอใจหรืออะไรอื่นๆ มันจะทำให้เรารู้สึกโมโหง่ายมาหเลยค่ะ เวลาโมโหเราก็เราก็พยายายมไม่พูดด้วย ไม่ให้แตะตัวหรือมายุ่งนะคะพอคนในครอบครัวพูดด้วยเราก็พูดเสียงดังใส่(ปกติเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดเสียงดัง)แล้วพยายยามข่มอารมณ์แล้วบอกว่าไม่ต้องมายุ่งแล้วพยายยามปรับอารมณ์แล้วไปทำงานอะไรที่คนในครอบครัวบอกให้เราทำ แล้วไปห้องของตัวเองไปต่อยที่นอนตัวเองจนพอใจนะคะ หรือบางครั้งก็ร้องไห้แล้วค่อยๆปรับอารมณ์แล้วกไปทำงานที่ครอบครัวบอกค่ะ พอคนในครอบครัวพยายามปลอบเราก็หรือพยายามพูดดีด้วยเราก็บอกว่าไม่ต้องพูดด้วยเดี๋ยวมันจะโมโหไปมากก่านี้ หรือจะร้องไห้ไปมากก่านี้ค่ะ