มีใครเคยพบเจอปัญหาแบบเรามั้ย

เราเปนคนคิดมาก กลัวกับเหตุการณ์ที่จะเกิดข้างหน้า กลัวกับเหตุการณ์ที่มันยังมาไม่ถึง ทั้งๆที่พยายามไม่เอามาคิดแต่มันก็ห้ามใจไม่ไห้คิดไม่ได้   เรารักพ่อแม่  โดยเฉพาะแม่เราเป็นห่วงมากที่สุด ห่วงทั้งสุขภาพ ห่วงทั้งหลายๆอย่าง ครอบครัวไม่ได้ร่ำรวย แม่ทำงานหนัก

ส่วนพ่อก็ค่อนข้างนอกลู่นอกทาง ไม่ค่อยรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในบ้าน แต่ถามว่าพ่อดีไหม พ่อก็ดีครับ แต่ภาระต่างๆตกอยู่กับแม่หมด ส่วนพี่สาวก็อยู่กับที่บ้าน พี่สาวก็ทำงานไม่พอใช้ในแต่ละเดือน พ่อแม่หวังเพิ่งพาเห็นทีจะยาก มีแค่ผมคนเดียวนี่แหละที่เป็นที่เพิ่งพาให้พ่อแม่ได้   พี่สาวเขาก็มีรถใช้ ส่วนผมรถยนต์ก็ไม่มีใช้  จะซื้อก็ผ่อนได้ แต่ไม่อยากซื้อกลัวมีภาระ และอีกอย่างกลางปีหน้าจะทำบ้านใหม่ไห้แม่ก่อน เพราะหลังที่อยู่ตอนนี้ทรุดโทรมลงไปมาก ไม่รู้จะพังตอนไหน เลยไม่อยากซื้อรถก่อน อยากทำบ้านไห้แม่ก่อนและอีกอย่าง เพราะยามที่แม่ไม่มีเงิน แม่จะพึ่งพาใครได้ เลยกังวลกลัวไปหมด จริงๆ  แม่ก็ไม่เคยจะเพิ่งพาหรอก นานๆครั้ง แต่เรากลัวว่าวันนึงแม่ไม่มีเงินใช้ล่ะเราช่วยเหลือแม่ไม่ได้เราก็คงเสียใจ  ทุกอย่างเลยเป็นจุดเริ่มต้นของความกลัวไปหมด เรากลัวว่าวันนึงเราไม่อยู่บนโลกใบนี้แม่จะอยู่ยังไง แม่จะมีเงินใช้ไหม ใครจะอยู่ดูแลแม่ พยายามมองหาประกันชีวิต ทั้งสุขภาพด้วยตอนนี้ เพื่อซื้อให้กับตัวเอง เผื่อเป็นอะไรไปอย่างน้อยแม่ยังมีเงินไว้ใช้   บางทีก็คิดนะหรือเราจะทำไห้แม่ แม่จะได้เข้า รพ ที่ดีดี แต่เรามีเงินไม่มากพอ เราเลยตัดสินใจทำไห้ตัวเองก่อน ไม่ใช่ไม่รักแม่แต่เรารู้สึกว่าถึงแม่ไม่สบายเรายังดูแลแม่ได้ แต่ถ้าเราไม่สบายแม่จะดูแลเรายังไง แม่คงลำบาก เราไม่รู้เราคิดถูกไหมที่เลือกทำประกันให้ตัวเองก่อน    ...  เราคิดมากกับหลายต่อหลายอย่าง บางทีปัญหาของพี่สาวเอง เรากลับเอามาคิดมากังวล จนแม่ก็ด่าเราว่าเก็บไปคิดทำไม เราร้องไห้ เราเครียด แม่เป็นห่วงเรา  แต่เราก็ไม่เคยคิดที่จะฆ่าตัวตาย เรารักแม่ รักพ่อ รักพี่สาว แต่เรากลับยื่นมือไปช่วยเหลือใครไม่ได้...   เรากลัวความตาย เรากลัวทุกอย่างจะมาพลัดพรากไห้ไกลจากแม่ บางทีคิดอธิษฐาน ถ้าความตายมาถึงตัวเราเมื่อไหร่ อย่าเพิ่งไห้เราพลัดพรากจากแม่ ให้เราได้มีโอกาสตอบแทนบุญคุณแม่ และ เห็นว่าแม่ไม่ลำบากเราก้เพียงพอแล้ว  

อยากรู้เราเป็นโรคอะไรไหมกับการย้ำคิดย้ำทำ กับการกัววลเหตุการที่ยังไม่เกิดไปก่อน

ทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละที่อยากเล่า