ก่อนอื่นก็อยากจะถามเพื่อนๆว่าเคยมีความรู้สึกพอใจหรือสะใจเมื่อตัวเองไม่มีความสุขกันบ้างไหมคะ?
คือส่วนตัวไม่มีความสนุกกับชีวิตประจำวันหรือสิ่งต่างๆรอบตัวเลยค่ะ เป็นคนที่ความรู้สึกอ่อนไหวง่าย บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่ากับใครเลย อีกทั้งคนรอบตัวที่คอยแต่จะตอกย้ำว่าเป็นภาระ เมื่อมีอะไรมากระทบกระเทือนนิดหน่อยก็สะสมไว้ละร้องไห้ออกมาทีเดียว ตอนร้องไห้เหมือนมีอะไรมาปักอยู่ตรงอกมันหายใจลำบาก แต่ก็ชอบความรู้สีกนี้มาก ชอบที่ตัวเองทรมาน เป็นแบบนี้มาปีกว่าๆแล้ว เคยพยายามฆ่าตัวตายไปสองครั้ง แถมมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายทุกวัน ที่บ้านรับรู้ตอนพยายามฆ่าตัวตายครั้งแรก แต่ก็คิดแค่ว่าเรียกร้องความสนใจ เลยอยากหาทางออกเองโดยไม่ยุ่งกับที่บ้านเองค่ะ เคยพยายามจะคุยจะเล่าให้ใครสักคนฟังแต่รู้สึกว่าไม่มีใครสนใจจะรับฟังเลยค่ะ พวกเขาเเค่อ๋อๆ อย่าคิดมากแล้วก็จบบทสนทนาไปเลย ทุกวันนี้เหมือนตายทั้งเป็นเลยค่ะ เลยอยากขอคำปรึกษาว่าควรทำยังไงดีคะ