เหตุเกิดที่ชุมชนซอยเล็กๆมีบ้านประมาณ40กว่าๆหลังคาเรือนอยู่ในกรุงเทพอธิบายลักษณะชุมชนนี้ก่อนว่าชุมชนนี้มีทางแยกเลี้ยวมาจากสุดซอยหลักซอยหลักเขตเป็นผู้ดูแลไม่มีประธานซอยไม่ใช่หมู่บ้านไม่ใช่ชุมชนใดๆเป็นซอยจากถนนใหญ่และไม่ใช่ซอยที่ถนนกว้างใหญ่เท่าไหร่ถนนเลนเดียวไป-กลับส่วนมากซอยหลักจะเป็นหอพักรวมๆเกือบ20หอมีบ้านคนและร้านค้าและมีซอยส่วนบุคคลยิบย่อยและท้ายซอยสุดซอยหลักจะมี3แยกมีซอยหลัก/ซอยส่วนบุคคล/และชุมชน
ในชุมชนนี้แถวกลางซอย-หลังซอยเป็นที่ดินพระราชทานเช่าที่ดินปีละไม่กี่ร้อยบาทและส่วนแถวปากซอยเป็นที่ดินมีโฉนดและมี3หลังคาเรือนไปสร้างบ้านบุกรุกที่ดินคนอื่นโดนเจ้าของที่ไล่รื้อบ้านทั้ง3หลังจริงๆญาติเขาครึ่งของครึ่งของชุมชนได้ที่เป็นญาติห่างๆกันแต่ญาติห่างๆเขาจะอยู่ที่ดินพระราชทานและค่อนข้างแออัดและมีหลังนึงเป็นที่ดินมีโฉนดแต่บ้านที่บุกรุกมีแค่3หลังจะเป็นญาติสนิทกัน....โดนไล่รื้อบ้านโดยไม่ได้ค่าบ้านค่าอะไรได้แค่ค่ารื้อถอนหลังละ5,000บาทก็โวยวายกันยกใหญ่ปลูกบ้านกันไปหลายแสนได้แค่5,000บาทพอรื้อเสร็จก็ไปบุกรุกปลูกบ้านในที่ดินสาธารณะอีกที่อยู่ติดกับที่โดนรื้อไปนั้นแหละ(เดิมทีเคยมีเจ้าของที่แต่เจ้าของที่ยกให้สาธารณะไว้ทำสนามเด็กเล่นในซอยไว้ทำกิจกรรมในซอยโดยให้ประธานชุมชนจัดการหรือยกที่ดินตัวเองให้ทำสนามเด็กเล่นเฉยๆให้เป็นส่วนรวมชั่วคราวแต่ไม่ได้ยกให้สาธารณะยังเป็นเจ้าของอยู่หรือป่าวไม่แน่ใจแต่คาดว่าน่าจะเป็นที่สาธารณะแล้วเพราะหลายๆคนในซอยบอกแบบนี้)
แต่ประธานชุมชนปีหลังๆก็เป็น1ในบ้านที่บุกรุกนั้นแหละคนที่ลูกบ้านโหวตคะแนนเยอะสุดก็ปฏิเสธกันเพราะไม่อยากถือตัง...เพราะไม่อยากโดนนินทราโดนมองไม่ดี
ทั้ง3หลังก็ไปบุกรุกปลูกบ้านไม้บ้านปูนเป็นหลังถึงจะไม่ใหญ่แต่ก็กะอยู่ถาวรกันเลยเห็นแล้วรับไม่ได้เด็กๆในซอยจากที่เคยมานั่งชิงช้าเล่นม้าหมุนก็ทำไม่ได้แล้วเขายกของเล่นเด็กไปทิ้งไว้ที่ข้างถนนในซอยหลักห่างจากปากซอยชุมชนมาประมาณ500-600เมตรซึ่งก็คือไม่ได้อยู่ในชุมชน
คิดภาพตามนะคะจะมีพื้นดินว่างเปล่ามีโฉนด...เจ้าของไม่ค่อยมาดูแลแล้วเครื่องเล่นเด็กเรียงอยู่ข้างถนนในซอยหลักที่ถนนกว้างเพียงรถสวนกัน...เครื่องเล่นเรียงยาวเหมือนเสาไฟฟ้าปิดทางเข้าที่ดินว่างเปล่านั้นเลยซึ่งไม่ได้นับว่าอยู่ในชุมชนโดนคนด่าเป็นเรื่องใหญ่เลยตอนนั้นอีกซอยก็ว่าเกะกะคนในชุมชนจะเอากลับมาก็ไม่มีที่ให้วางเพราะไม่มีสนามเด็กเล่นแล้ว กลายเป็นขยะไม่มีคนเล่นแล้วค่ะตั้งเหมือนฟูกที่นอนโซฟาที่คนเอามาทิ้งข้างถนนมีอีกเรื่องคือประธานชุมชนได้เงิน2แสนมาจากเขตก็เอาไปถมถนนยางมะตอยให้ญาติตัวเองที่เป็นซอยส่วนบุคคลแยกมาจากซอยหลักนั้นแหละ(แต่ไม่ได้อยู่ในซอยชุมชน) ห่างจากชุมชนนับจากปากซอยประมาณ300เมตรซอยนั้นเป็นซอยส่วนบุคคลถนนหินกรวดเป็นซอยเล็กๆสั้นๆมีแค่4-5หลังคาเรือนค่ะพอประธานชุมชนโดนร้องเรียนว่าจะไปฟ้องเขตแล้วค่อยมาเอายางมะตอยมาราดหลุมถนนให้ซอยชุมชนตัวเอง(ชุมชนถนนเป็นคอนกรีต) แถมบ้านที่บุกรุกก็ขายยากัน2หลังเลยอีกหลังไม่ขายแต่ก็ญาติๆกันหมดแหละไม่มีคนแก่ทั้ง3หลังอายุมากสุดก็เป็นป้าอายุประมาณ50กลางๆเป็นประธานหมู่บ้านสำหรับเราก็ยังคิดว่าไม่แก่แค่วัยกลางคนเจ้าของบ้านก็อายุ30กว่ากันไม่มีเด็กมีแต่วัยรุ่น
แล้วบุกรุกที่ดินสาธารณะไม่ใช่คนจนๆนะมีรถทุกหลัง2-3ปีเปลี่ยนรถเป็นว่าเล่นcrv ฟอร์จูนเนอร์แล้วก็ไม่ได้ทำงานสักคนอยู่บ้านเฉยๆกันหมดใช้ของแบรนด์ทั้งตัว
รู้ได้ไงว่าขายยาเพราะรุ่นพี่ที่รู้จักแบบผ่านๆในซอยนั้นก็รับยาจากบ้านพวกนี้มาขายคนมายืนรอข้างกำแพงบ้านบ้างแลกยากับเงินกันโจ่งแจ้งเจอบ่อยมากเวลาอยู่ที่สนามเด็กเล่นตำรวจเข้า3รอบเจ้าของบ้านเคยติดคุกไป2หลัง(ไม่ได้ติดคุกพร้อมกัน) มีหลังนึงติดคุกเป็นว่าเล่นออกมาก็ขายยาใหม่แล้ว4-5ปีนี้ไม่เห็นตำรวจมาอีกเลยเพราะล่าสุดบุกบ้านไม่เจอยาแต่ปัจจุบันก็ยังขายอยู่นะ
เอาตรงๆเราก็หมั่นไส้นิดๆที่ไปบุกรุกสนามเด็กเล่น+ขายยาแถมมีเงินแต่ไม่ไปซื้อที่ดินเองอีก... ไม่มีสำนึกกันเลยที่เก่าที่เขาบุกรุกแล้วโดนรื้อไปก็อยู่มาเป็น10ปีแล้วนะนั้น(แต่เขาไม่รู้เรื่องครอบครองปรปักษ์กัน) เจ้าของที่เขาขายที่แล้วนายหน้ามาเจอว่าโดนบุกรุกแล้วไล่ที่ไปเมื่อ2-3ปีที่แล้ว
เคยถามลูกเขาบ้านที่บุกรุก(โตแล้วแหละอายุ17-18ปีล่ะ)ว่าทำไมพ่อกับแม่ไม่ไปหาซื้อที่ดินปลูกบ้านของตัวเองไปเลยไม่ก็ซื้อบ้านในหมู่บ้านน้องมันบอกว่าพ่อกับแม่ไม่เอาจะอยู่ตรงนี้แต่หนูก็ไม่ชอบอ่ะเดียววันดีคืนดีก็โดนเขาไล่อีกเหมือนบ้านเก่าเป็นไปได้หรอที่จะยึดที่ดินมาเป็นของตัวเองอยู่ตลอดไปได้แต่พ่อกับแม่เขาคิดว่าจะอยู่ตลอดไปได้เพราะเป็นที่ไม่มีเจ้าของแล้วก็ไม่มีใครมาไล่แล้ว
อยากรู้ว่าตามกฏหมายเราทำอะไรได้บ้างที่เจอคนทำผิดซึ้งหน้าแบบนี้ไร้สำนึกหลายเรื่องหรืออยู่เฉยๆปิดหูปิดตาต่อไปดีในซอยไม่มีใครอยากยุ่งเรื่องนี้เลยเพราะเขาเป็นบ้านที่แบบเก๋าๆไรแบบนี้ขายยาญาติเยอะเป็นขาใหญ่ประจำซอยอะไรแบบนี้อะค่ะ
เจอคนบุกรุกปลูกบ้านพื้นที่สาธารณะ เกี่ยวข้องยาเสพติด และพฤติกรรมแย่ๆหลายอย่าง เราควรทำยังไงดี
ในชุมชนนี้แถวกลางซอย-หลังซอยเป็นที่ดินพระราชทานเช่าที่ดินปีละไม่กี่ร้อยบาทและส่วนแถวปากซอยเป็นที่ดินมีโฉนดและมี3หลังคาเรือนไปสร้างบ้านบุกรุกที่ดินคนอื่นโดนเจ้าของที่ไล่รื้อบ้านทั้ง3หลังจริงๆญาติเขาครึ่งของครึ่งของชุมชนได้ที่เป็นญาติห่างๆกันแต่ญาติห่างๆเขาจะอยู่ที่ดินพระราชทานและค่อนข้างแออัดและมีหลังนึงเป็นที่ดินมีโฉนดแต่บ้านที่บุกรุกมีแค่3หลังจะเป็นญาติสนิทกัน....โดนไล่รื้อบ้านโดยไม่ได้ค่าบ้านค่าอะไรได้แค่ค่ารื้อถอนหลังละ5,000บาทก็โวยวายกันยกใหญ่ปลูกบ้านกันไปหลายแสนได้แค่5,000บาทพอรื้อเสร็จก็ไปบุกรุกปลูกบ้านในที่ดินสาธารณะอีกที่อยู่ติดกับที่โดนรื้อไปนั้นแหละ(เดิมทีเคยมีเจ้าของที่แต่เจ้าของที่ยกให้สาธารณะไว้ทำสนามเด็กเล่นในซอยไว้ทำกิจกรรมในซอยโดยให้ประธานชุมชนจัดการหรือยกที่ดินตัวเองให้ทำสนามเด็กเล่นเฉยๆให้เป็นส่วนรวมชั่วคราวแต่ไม่ได้ยกให้สาธารณะยังเป็นเจ้าของอยู่หรือป่าวไม่แน่ใจแต่คาดว่าน่าจะเป็นที่สาธารณะแล้วเพราะหลายๆคนในซอยบอกแบบนี้)
แต่ประธานชุมชนปีหลังๆก็เป็น1ในบ้านที่บุกรุกนั้นแหละคนที่ลูกบ้านโหวตคะแนนเยอะสุดก็ปฏิเสธกันเพราะไม่อยากถือตัง...เพราะไม่อยากโดนนินทราโดนมองไม่ดี
ทั้ง3หลังก็ไปบุกรุกปลูกบ้านไม้บ้านปูนเป็นหลังถึงจะไม่ใหญ่แต่ก็กะอยู่ถาวรกันเลยเห็นแล้วรับไม่ได้เด็กๆในซอยจากที่เคยมานั่งชิงช้าเล่นม้าหมุนก็ทำไม่ได้แล้วเขายกของเล่นเด็กไปทิ้งไว้ที่ข้างถนนในซอยหลักห่างจากปากซอยชุมชนมาประมาณ500-600เมตรซึ่งก็คือไม่ได้อยู่ในชุมชน
คิดภาพตามนะคะจะมีพื้นดินว่างเปล่ามีโฉนด...เจ้าของไม่ค่อยมาดูแลแล้วเครื่องเล่นเด็กเรียงอยู่ข้างถนนในซอยหลักที่ถนนกว้างเพียงรถสวนกัน...เครื่องเล่นเรียงยาวเหมือนเสาไฟฟ้าปิดทางเข้าที่ดินว่างเปล่านั้นเลยซึ่งไม่ได้นับว่าอยู่ในชุมชนโดนคนด่าเป็นเรื่องใหญ่เลยตอนนั้นอีกซอยก็ว่าเกะกะคนในชุมชนจะเอากลับมาก็ไม่มีที่ให้วางเพราะไม่มีสนามเด็กเล่นแล้ว กลายเป็นขยะไม่มีคนเล่นแล้วค่ะตั้งเหมือนฟูกที่นอนโซฟาที่คนเอามาทิ้งข้างถนนมีอีกเรื่องคือประธานชุมชนได้เงิน2แสนมาจากเขตก็เอาไปถมถนนยางมะตอยให้ญาติตัวเองที่เป็นซอยส่วนบุคคลแยกมาจากซอยหลักนั้นแหละ(แต่ไม่ได้อยู่ในซอยชุมชน) ห่างจากชุมชนนับจากปากซอยประมาณ300เมตรซอยนั้นเป็นซอยส่วนบุคคลถนนหินกรวดเป็นซอยเล็กๆสั้นๆมีแค่4-5หลังคาเรือนค่ะพอประธานชุมชนโดนร้องเรียนว่าจะไปฟ้องเขตแล้วค่อยมาเอายางมะตอยมาราดหลุมถนนให้ซอยชุมชนตัวเอง(ชุมชนถนนเป็นคอนกรีต) แถมบ้านที่บุกรุกก็ขายยากัน2หลังเลยอีกหลังไม่ขายแต่ก็ญาติๆกันหมดแหละไม่มีคนแก่ทั้ง3หลังอายุมากสุดก็เป็นป้าอายุประมาณ50กลางๆเป็นประธานหมู่บ้านสำหรับเราก็ยังคิดว่าไม่แก่แค่วัยกลางคนเจ้าของบ้านก็อายุ30กว่ากันไม่มีเด็กมีแต่วัยรุ่น
แล้วบุกรุกที่ดินสาธารณะไม่ใช่คนจนๆนะมีรถทุกหลัง2-3ปีเปลี่ยนรถเป็นว่าเล่นcrv ฟอร์จูนเนอร์แล้วก็ไม่ได้ทำงานสักคนอยู่บ้านเฉยๆกันหมดใช้ของแบรนด์ทั้งตัว
รู้ได้ไงว่าขายยาเพราะรุ่นพี่ที่รู้จักแบบผ่านๆในซอยนั้นก็รับยาจากบ้านพวกนี้มาขายคนมายืนรอข้างกำแพงบ้านบ้างแลกยากับเงินกันโจ่งแจ้งเจอบ่อยมากเวลาอยู่ที่สนามเด็กเล่นตำรวจเข้า3รอบเจ้าของบ้านเคยติดคุกไป2หลัง(ไม่ได้ติดคุกพร้อมกัน) มีหลังนึงติดคุกเป็นว่าเล่นออกมาก็ขายยาใหม่แล้ว4-5ปีนี้ไม่เห็นตำรวจมาอีกเลยเพราะล่าสุดบุกบ้านไม่เจอยาแต่ปัจจุบันก็ยังขายอยู่นะ
เอาตรงๆเราก็หมั่นไส้นิดๆที่ไปบุกรุกสนามเด็กเล่น+ขายยาแถมมีเงินแต่ไม่ไปซื้อที่ดินเองอีก... ไม่มีสำนึกกันเลยที่เก่าที่เขาบุกรุกแล้วโดนรื้อไปก็อยู่มาเป็น10ปีแล้วนะนั้น(แต่เขาไม่รู้เรื่องครอบครองปรปักษ์กัน) เจ้าของที่เขาขายที่แล้วนายหน้ามาเจอว่าโดนบุกรุกแล้วไล่ที่ไปเมื่อ2-3ปีที่แล้ว
เคยถามลูกเขาบ้านที่บุกรุก(โตแล้วแหละอายุ17-18ปีล่ะ)ว่าทำไมพ่อกับแม่ไม่ไปหาซื้อที่ดินปลูกบ้านของตัวเองไปเลยไม่ก็ซื้อบ้านในหมู่บ้านน้องมันบอกว่าพ่อกับแม่ไม่เอาจะอยู่ตรงนี้แต่หนูก็ไม่ชอบอ่ะเดียววันดีคืนดีก็โดนเขาไล่อีกเหมือนบ้านเก่าเป็นไปได้หรอที่จะยึดที่ดินมาเป็นของตัวเองอยู่ตลอดไปได้แต่พ่อกับแม่เขาคิดว่าจะอยู่ตลอดไปได้เพราะเป็นที่ไม่มีเจ้าของแล้วก็ไม่มีใครมาไล่แล้ว
อยากรู้ว่าตามกฏหมายเราทำอะไรได้บ้างที่เจอคนทำผิดซึ้งหน้าแบบนี้ไร้สำนึกหลายเรื่องหรืออยู่เฉยๆปิดหูปิดตาต่อไปดีในซอยไม่มีใครอยากยุ่งเรื่องนี้เลยเพราะเขาเป็นบ้านที่แบบเก๋าๆไรแบบนี้ขายยาญาติเยอะเป็นขาใหญ่ประจำซอยอะไรแบบนี้อะค่ะ