ตามหัวข้อข้างบนเลยค่ะ... เรารู้สึกไม่โอเคเท่าไหร่กับช่วงนี้ เราอยู่แค่มัธยมต้นเอง อีกเทอมกว่าๆเราก็จะเข้า ม.ปลายแล้ว ปัญหาก็คือ...เอองานมันเยอะเนอะ การบ้านก็อีกส่วนหนึ่ง งานกลุ่มก็อีกส่วน ไหนจะแข่งขันศิลปหัตถกรรมอีก เราก็เข้าใจแหละว่าโตขึ้นหน้าที่ก็ต้องมากขึ้น แต่แบบ...เราก็ทำงานพวกนี้ไม่มีปัญญานะในส่วนตัวเอง แต่พองานกลุ่ม หรือแข่งอะไรพวกนี้อะ รู้สึกมันมากเกินไปแล้ว มันหนักเกินไปแล้วจริงๆ รุ่นพี่เขาทำ รุ่นเราก็ต้องทำอันนี้ปกติ เข้าใจ !!!! แต่ทำไมเพื่อนในกลุ่มไม่เข้าใจอะ ? บางอย่างแบ่งหน้าที่ เออฉันก็แบ่งให้แล้ว น้อยกว่าฉันหลายส่วน แต่แบบมาบ่น เราไม่มีเวลา เราซ้อมนู่น เราซ้อมนี่ ...แล้วฉันอะ แกคิดว่าฉันว่างนักหรือไง ? จะพูดก็ไม่ได้อะ คำว่าเพื่อนมันค้ำคออยู่ ㅠㅠ ส่วนใหญ่เราก็เลยแบบ...เอามานี้มา เดี๋ยวทำเอง ไม่ใช่เพราะแบบคนดีอะไรงี้นะ แต่เพราะรู้สึกว่าทำเองแล้วมันง่ายกว่า ไม่ต้องไปนัดซ้อม ไม่ต้องไปเสียเวลา พอนัดก็ต้องรอ ไม่เป็นอันทำอะไรสักอย่าง พอทำแบบนี้...จ้า เหมือนเพื่อนยิ่งได้ใจอะ ไม่นึกถึงความรู้สึกเราเลย แบบบางงานอะต้องทำเองปะ ความภูมิใจในตัวเอง เกรดที่ได้มากับมืออะเนอะ รู้จักกันบ้างไม๊ !!!!!!!!! เออแล้วแบบเพื่อนมาให้ช่วย ช่วยวาดรูปไรงี้ เราก็เห็นแบบเออนิดเดียว เดี๋ยวเราช่วย สรุป...ตั้งแต่นั้นมาถ้ามีอะไรวาดรูป = เดินตรงดิ่วมาหาเราเลยจ้า จะพูดก็ไม่ได้อีก เพื่อน เพื่อน เพื่อน !!!!!!! เอออีกอย่างงานกลุ่มใช่แมะ เราแบ่ง เพื่อนอ้าง แต่เราก็ให้มันทำถึงแม้จะน้อยก็เถอะ มันน่าโมโหตรงนี้...คือแบบแกยุ่ง ฉันเข้าใจเว้ย แต่แกก็ควรทำอะ มันเป็นงานกลุ่มเนอะ เพื่อนก็ทำมาจริง แต่ทำแบบส่งๆอะ เราต้องมานั่งแก้ คือแบบ น่าโมโห 2 เท่า !!!!!!!!!!!!!! ศิลปหัตถกรรมด้วย เราแข่งโครงงานเนอะ กลุ่มละ 3 คน แบ่งบทพูดเรียบร้อยจ้า มี 5 บท คนหนึ่งเอาบทหนึ่งไป 2 แผ่น คนที่สองนี่หนักเลย เอาบท 4,5 ไป 3 แผ่น แบบน้อยมากๆๆๆๆ แล้วเหลือบท 2,3 ให้เราอะ บทละ 4-5 แผ่น แล้วหันมาถามเราเยอะไปปะ ไหวไหม ถ้าตอบไม่ไหวแล้วแกจะมาเปลี่ยนกับฉันไหมล่ะ เอาสมองส่วนไหนคิด ใช้อะไรไหนการแบ่งบท สรุปนี่ไม่โอเค เลยให้คนแรกช่วยพูดด้วย เรื่องก็ประมาณนี้ค่ะ เราเหนื่อย เราเหนื่อยมากๆ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ กลัวจะผิดใจกับเพื่อน เราอะ...เราอยากทำงานส่งเพื่อเกรด เพื่ออนาคตตอนม.ปลาย เพื่อเราด้วย แต่แบบเพื่อนอะ เราอาจคิดมากไปก็ได้ เรารู้สึกว่บางคนทำเพราะครูสั่ง ทำเพราะเอาเกรด ทำเพราะก็เขาให้ทำ มันไม่ได้มุ่งมั่นเพื่ออนาคตอะ สรุปเราก็เลยได้ปลอบตัวเอง บ่นกับตัวเองว่าเราเหนื่อย เหนื่อย เหนื่อย แล้วก็อดทน อีกเทอมเดียวเอง เราก็จะได้เรียนในห้องที่ชอบแล้ว สู้ !!!!!!
เหนื่อย ทำไมเราเหนื่อยอยู่คนเดียว ?