บ่อยครั้งที่การแสดงความรู้สึกในใจไม่ตรงการแสดงออกทางใบหน้า หากไม่ได้ดีใจมากถึงมากที่สุด บางทีผมไม่ยิ้มแต่ในใจคือโคตรมีความสุขมากๆเลย แต่ผู้คนกลับมองผมว่าผมซีเรียสจริงจังชีวิตไม่มีความสุข แต่ก่อนผมยิ้มสนุกสนานร่าเริงนะครับ แต่ผมรู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเองมันเยอะไป ไม่ยิ้มก็มีความสุขได้ แต่ไม่ใช่ไม่ยิ้มตลอดไปนะครับ ถ้าผมตลก มีความสุขมากๆก็ยิ้มแบบไม่รู้ตัว ผมผิดปกติไหมครับ มีคนแบบผมไหมที่เห็นอะไรไม่ได้ยิ้มตลอดเวลา และไม่ชอบยิ้มตามมารยาท ถ้าไม่รู้สึกอะไรผมจะไม่ยิ้มเด็ดขาดหรือยิ้มแต่ไม่ได้มาจากจิตใจจริง ผมไม่ชอบการฝืนยิ้มอ่ะครับ พ่อแม่ผมบอกว่าอยากให้ผมเหมือนตอนเด็กๆยิ้มหัวเราะ แต่โตขึ้นไม่ค่อยยิ้มหัวเราะเลย คือผมอยากจะบอกว่าความสุขที่ได้ยิ้มในตอนเด็กกับความสุขในตอนโตเท่าๆกันเลยนะถึงจะไม่ค่อยได้ยิ้ม ไม่มีใครเข้าใจผมเลยครับTT