ตอนที่ 12 : ‘ริดสีดวงทวารครั้งก่อน’
——————————————
บทความรีวิว โรงพยาบาลพิษณุเวช, พิษณุโลก
หัวข้อ : 'เมื่อผมคิดว่าตัวเองเป็นไข้ แต่มารู้ตัวอีกทีว่ากำลังจะตายเพราะหัวใจล้มเหลว’

เมื่อรู้ตัว...
...ว่าจะต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่

...การไล่เคลียร์เหตุแห่งโรคแทรกซ้อน
...ที่อาจก่อให้เกิดผลที่ไม่คาดคิด

เป็นสิ่งจำเป็นเร่งด่วน

หนึ่งในนั้น
คือ ‘การถ่ายเป็นเลือด’
...ที่ผมเป็นหลังจากการผ่าตัดริดสีดวง

แล้วพบว่ารูทวารของตัวเอง
...เล็กลงอย่างมาก ผายลมยากมาก
เสียงแหลมขึ้น โดนจับได้ง่าย

ตดในลิฟท์เลิกฝันไปได้เลย
นายไม่สามารถทำแบบนั้นได้แล้ว

......

คือเส้นผ่านศูนย์กลางอุจจาระของผม
...มันก็มีขนาดเท่าเดิมแหล่ะครับ

แต่ทางออกมันเล็ก...
...และกระชับกว่าเดิม

ทำให้ถ่ายเหมือนจะท้องผูกแทบทุกครั้ง

จะกินอะไรแต่ละทีก็ต้องมีผัก
หรือไฟเบอร์ตามประกบ
ก็เพราะรูตูดเล็กลง

อึใหญ่มากมันขูดลำไส้

จนกระทั่งเกิดรอยปริที่ขอบได้ง่ายเวลาอึ
.....มันเจ็บๆแสบๆ
เลือดออกไม่เยอะ....

แต่เลือดมันก็ออกไง

เรื่องนี้โคตรของความเป็นกังวล..
...เพราะชีวิตหลังผ่าตัด
ต้องใช้ยาวาร์ฟาริน

กลัวเลือดไหลออกตูดไม่หยุด...
แล้วตายในสภาพที่น่าอนาถ

ก็คิดไปต่างๆนานาๆ

......

ผมเล่าเรื่องนี้ในพยาบาลในวอร์ดสูตินรีเวชฟัง
แบบ อือ... ไม่รู้จะเล่าไปทำไม
...แต่อยากเล่าอ่ะ

ช่วยส่งผม
...ไปแก้ไขปัญหานี้
ก่อนการผ่าตัดด้วยเถอะนะ

แล้วชะตาชีวิตจะไปไหนเสีย....
....ก็ต้องวนกลับไปเจอแพทย์เจ้าของไข้

เจ้าเก่าเจ้าเดิมสุดฮา

อาจารย์หมอมงคลนั่นไง...
....จากแผนกศัลยกรรม
เกี่ยวกับลำไส้ใหญ่และทวารหนัก

คือเรื่องทวารและลำไส้ใหญ่
เอามาพูดทีไรก็กลั้นขำไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นบุคลิกของอาจารย์หมอแกเอง
...ที่อายุก็ระดับคุณลุงของผม

แกก็แบบเหวี่ยงๆ...อารมณ์ร้อนๆ ...
...แต่เรากลับไม่รู้สึกโกรธแกสักนิด

หากแกจะด่าเราสักชุดสองชุด...
...ก็นับเป็นศิริมงคลแก่ชีวิต

แถมเวลาคุยอะไรกับแก..
ผมจะต้องพูดให้ดังกว่าปกติประมาณสองเท่า

แกจะแบบว่า ห๊ะ! อะไร!?
แล้วยื่นหูมาใกล้ๆ

คืออาจารย์หมอแกไม่ค่อยได้ยินน่ะครับ
คนไข้อย่างผมก็ไม่รู้จะทำยังไง

ตูดตัวเองยังมีปัญหาเลย
....

กับอาจารย์หมอมงคลนี่...

เมื่อหลายเดือนก่อนแกเป็นผู้ลงมีดผ่าตัด
โรคริดสีดวงทวารระดับ 6

(ความจริงมีแค่ระดับ 4
แต่ผมป่วยได้แอดวานซ์กว่านั้น)

ที่ผมเป็นหลังจากกลับ กทม
ซึ่งก็ผ่านไปด้วยดี

....

แต่อาการหลังผ่าตัดที่ไม่ได้ดูต่อ...
....คือกล้ามเนื้อทวารหดตัวรุนแรง

ก็เลยเกิดอาการ Anal Fissure
....หรือขอบทวารแตกปริอย่างที่กล่าวไว้

อาจารย์หมอมงคล
...จะมาจัดการสิ่งที่เกิดขึ้นนี้
...ให้จบสิ้นก่อนการผ่าตัดใหญ่

จินตนาการถึงความทรมานเบื้องหน้า
กว่าจะถึงผ่าตัดใหญ่สิครับ

ผมจะต้องเจ็บปวดกับอะไรอีกบานตะไท
...หลากหลายรายการเป็นหางว่าว

เหมือนอัศวินที่เจอศึกมา...
....หอกทิ่มเต็มตัวก็พอแรงอยู่แล้ว

ยังจะถูกส่งไปเจอราชสีห์ต่อ...
...คือผ่าตัดใหญ่
เป็นปลายทางสุดท้ายของชีวิต

จะเหลือความอดทนพอไหมนั่น

.....

วันนี้ก็เรียบร้อย...
...เจออาจารย์แกเรียกลงมาชั้น 1

‘อ่าวว วุฒิพงศ์....
นอนตะแคงถอดกางเกงเลยย...
ยื่นก้นมา... หมอจะดูหน่อย’

จ๊วบบ...
เสียงนิ้วแกสอดงอเข้ามาในรูตูดผม

“อ่ะฮึกกก!!!” อืออออออ!!!!
ผมกลั้นเจ็บ มันเจ็บมาก
ปวดแบบไข้จะขึ้น

แล้วหลังจากนั้นคืออะไรเดาออกไหมครับ
แกควานรูผมเล่นซ้ายขวาอยู่พักนึง

‘ดูเหมือนคนไข้จะเจ็บมากเลยนะคะอาจารย์’
....พยาบาลที่มายืนดูด้วยพูด

‘เอ้าา...!! เจ็บแล้วทำไมไม่บอกเล่าา!!!’
....แกพูดเสียงดังมาก

เอ่ออ
..เอานิ้วออกจากก้นผมก่อนสิครับ...

ผมก็ขำ...
...ทั้งๆที่ปวดเยอะนะ
....เหงื่อแตกด้วย

เพราะเสียงอาจารย์น่าจะดังจนรอบๆเขารู้
ว่าล้วงตูดกันอยู่เลยอ่ะครับ

แล้วแกจะงอนิ้วเป็นตะขอ
ในตูดผมอีกนานไหมเนี่ย

ความองความอาย
....ไม่รู้จะเอาไปไว้ไหน

.....,

‘โห ยังอักเสบอยู่เลย...
..วันนี้ทำไม่ได้
...คนไข้เจ็บเยอะ...

เดี๋ยวหมอจะให้ยาเหน็บกับยากินไปนะ...’

......

ก็จะมียากิน
...กับยาเหน็บทวาร

เข้าไปเพิ่มในกิจกรรม
ที่มีอยู่เดิมของผมนะครับ

ถ้าลืมทำนั่นทำนี่บ้าง
หวังว่าจะไม่มีใครถือสา

เยอะเหลือเกิน วันๆ

......

และตกดึกในคืนนั้นเอง

มีพยาบาลคนสวยเดินเข้ามา
...ถามด้วยเสียงที่เซ็กซี่ว่า

‘จะให้หนูเหน็บยาให้ไหมคะ...’

ภาพมันจะออกมายังไงเนี่ย
...แต่ในหัวผมก็ 18+ ไปเรียบร้อยละ

ถึงจะโชว์ก้นมานับไม่ถ้วน
....ก็ไม่ได้อยากให้คนสวยๆ
....ต้องมาทำอะไรแบบนี้

คุณไม่คิดแต่ผมคิดนะ
คิดมากเลยด้วย..