ตอนนี้เราเหนื่อยและท้อกับปัญหาที่เราเจอมาก. 
พ่อแม่เราเลิกกัน พ่อย้ายออกไปตามทางของเขาแต่ก็ยังสร้างปัญหาตามมากระทบเราอยู่ 
เราเหนื่อยที่ต้องมาคิดเรื่องของพ่อ  เราอยากเนรคุณไม่นึกถึงแต่ก็เครียดกลัวว่าจะเกิดไรขึ้นมาอีก
แล้วเป็นจังหวะนรกที่เราเลิกกับแฟน แฟนเราไปมีคนอื่น เราเหนื่อย
เรารู้สึกโดดเดี่ยวมาก เราต้องเข้มแข็งเพื่อแม่ แต่เราก็ยังแอบร้องไห้อยู่ทุกคืน ไม่อยากอยู่กับความทุกข์ที่ต้องเจอ

เราไม่รู้จะก้าวข้ามมันไปยังไง เราเครียดและคิดมากทุกวัน
ขอปรึกษาหน่อยว่าเราจะจัดการยังไงดี