เราทะเลาะกับแม่บ่อยมากเลยค่ะ แม่ชอบบ่น ในวันนึงบ่นเยอะมากๆค่ะ แล้วเราก็ชอบเถียง เคยคุยและบอกกันว่าเราต้องอธิบายกันดีๆอย่าใช้อารมณ์ พยายามปรับกันหลายครั้ง หลายครั้งก็ดีขึ้น แต่บางครั้งก็เหมือนเดิมค่ะ

     พอทะเลาะกัน เราพยายามจะอธิบายให้แม่ฟัง ไม่ใช้อารมณ์ แต่ส่วนใหญ่แม่จะหาว่าเราเถียงค่ะ หลังๆเราเลยไม่อยากพูดแล้ว พูดไปก็หาว่าเถียง แต่พอเกิดเหตุการณ์หลายๆครั้งเข้า แล้วเราเริ่มเถียงอีก แม่ก็มักจะบอกกับเราว่า "ที่พูดไปไม่ดีขึ้นเลยนะ" "ลูกไม่ได้ปรับปรุงตัวเลยเหรอ" เราเหนื่อยค่ะ เพราะจากการสังเกต เราคิดว่าเราพยายามแล้วนะ ปรับแล้วนะ ทำไมแม่ไม่เห็นความพยายามของเราเหรอ เลยพูดกลับไปว่า "มันต้องปรับทั้งสองฝ่ายนะ แล้วแม่คิดว่าตัวเองดีขึ้นมั้ย" "แม่ก็มักจะพูดกลับมาว่า "แม่ก็พยายามอยู่ แต่แม่แก่แล้ว คงปรับได้ยาก"

     ในการทะเลาะเกือบทุกครั้ง เราจะเป็นฝ่ายง้อค่ะ พอวันนี้ทะเลาะกันอีก เราก็มีความรู้สึกอยากบอกให้เข้าใจ ว่าไม่ได้คิดแบบนั้น ไม่ได้ทำแบบนั้น แล้วเราก็เริ่มกลับมาเถียงเหมือนเดิมค่ะ เพราะเราคิดว่าเราไม่ผิด แม่ก็จะไม่คุยกับเราไปเลยจนเดือดร้อนไปถึงพ่อ

     ที่พิมพ์มาทั้งหมดคืออย่างย่อนะคะ เราแค่อยากระบายและอยากได้คำแนะนำ เพราะรู้ตัวว่าบางครั้งเราก็แรงไป แนะนำมาได้ทุกอย่างค่ะ ขอบคุณค่ะ