สวัสดีค่ะ วันนี้มีคำถามนิดหน่อยที่อยาถามนะคะคือ... หนูเครียดเพราะทะเลาะกับคนในครอบครัวเรื่องการเรียน คือเขากดดันหนูตลอดตอนนี้หนูต้องเก็บคะแนน แต่หนูทำไม่ได้ เลยได้0คะแนน เขาโทรมาด่าหนู ถามว่าทำไมทำไม่ได้ไม่ตั้งใจเรียนใช่มั้ย ไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน ในใจหนูอยากจะตอบเขาว่า..หนูตอบทุกข้อแต่มันไม่ถูกเพราะเป็นข้อเขียน หนูอยากจะอธิบายที่ทำไม่ได้เลย กลัวเขาจะคิดไปอย่างอื่นอีก หลังจากที่เขาบ่นเสร็จเขาก็วางสายไปและไปโพสต์ลงเฟซบุ๊คเหมือนเดิม ความรู้สึกของหนูเด็กอายุ15ปีมีหรอคะที่จะไม่คิดมาก หนูนั่งร้องไห้และโทษตัวเอง เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ และหนูก็ตัดสินใจใช้คัตเตอร์กรีดแขนตัวเองเพื่อระบายความเครียด แต่พอเห็นเลือดหนูกับชอบมัน หลงรักมัน และหนูก็กรีดให้มากขึ้น ในขณะเดียวกันหนูร้องไห้และหัวเราะไปด้วย หนูไม่เคยเป็นแบบนี้และไม่สามารถควบคุมได้ หนูนั่งมองแผลและหัวเราะมัน บอกตัวเองว่าฉันชอบความทรมาน หนูเป็นแบบนี้เกือบชั่วโมง และหนูก็หลับเพราะเหนื่อยจากการร้องไห้ แต่พอตื่นมาหนูกลับถามตัวเองว่า "กูเป็นอะไรวะ" แน่นอนค่ะที่หนูจะงง เพราะทุกครั้งที่เคยทำมันมีแต่ความเจ็บปวด ไม่ให้ความสุขแบบนี้ หนูแค่อยากรู้ค่ะว่าเป็นแบบนี้เขาเรียกว่าโรคจิตมั้ย หนูกลัวตัวเองกลัวว่าถ้ามีครั้งต่อไปแล้วจะคุมตัวเองไม่ได้ หนูอยากถามแค่นี้แหละค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ปล. เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่แต่งขึ้นแต่มันคือเรื่องจริง

ปล2. กรีดแขนไม่ใช่เรื่องไร้สาระหากคุณไม่เจอเองคุณไม่มีทางเข้าใจคนแบบหนูหรอกค่ะ