ตามหัวข้อค่ะ ขอเล่านะคะ เราเริ่มทำร้ายตัวเองเมื่อ1เดือนก่อน จากนั้นก็ทำร้ายตัวเองมาโดนตลอด เหตุผลหลักๆเราก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะทุกอย่างมันปนกัน ทั้งเรื่องครอครัว ความรัก เวลาเราเครียด เราจะใช้คัตเตอร์กรี

          ตามหัวข้อค่ะ เหนื่อย ไม่รู้ว่าเหนื่อยอะไร รู้แค่ว่าเหนื่อยค่ะ ปัญหาที่มีก็คิดว่าไม่ได้หนักหนาอะไรพอที่จะทำให้อยากฆ่าตัวตาย แต่ก็รู้สึกไม่อยา

เราชอบกรีกแขนข้อมือตัวเองเล่น กรีดเป็นเส้น ไม่งั้นก็เอาคัตเตอร์กรีดเป็นข้อความที่แขนแล้วเวลามอง เรารู้สึกภูมิใจแปลกๆ แบบเหมือนมีความสุขที่ตัวเองมีแผล ช่วงนี้ยังคิดอยู่เลยว่าอยากลองเอาน้ำร้อนมาราดตรงแข

คือหนูอายุ 16 ค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัวเองควรควรปรึกษาจิตแพทย์ไหมเพราะก็รู้สึกว่าแค่ตัวเองประสาทเองหรือป่าวหรือเราป่วยจิตจริงๆ ล่าสุดพึ่งได้ทุนเรียนต่อที่บ้านก็กดดัน เพราะเขาอยากให้เรียนหมอ แต่หนูตั้งใจจะเข้

เรานอนยาก ร้องไห้บ่อย รู้สึกเหงา เคว้ง ดิ่ง ไม่ได้รู้สึกหรือคิดไปเองนะคะ เรื่องราวต่างๆในชีวิตมันเยอะมาก อายุแค่20 แบกทุกอย่างไว้ขนาดนี้ เราจะตายแล้วค่ะ.... ทุกวันทุกคืน จะมีเรื่องมาให้เครียด เรื่องห่

หลายวันนี้เราเป็นอะไรไม่รู้ อารมณ์ดีๆแล้วก็จิตตก ร้องไห้เฉย นอนก็ไม่ค่อยหลับ ปวดหัว แล้วเครียดจนถึงขั้นเอาคัตเตอร์กรีดแขนจนเป็นแผล ไม่มีสมาธิวาดรูปเลย ในหัวคิดแต่เรื่องอยากจะหายไปจากโลกนี้ คิดอยากฆ่าต

คือผมกรีดแขนด้วยความเบื่อนี้ผมเข้าข่ายโรคจิตหรือซึมเศร้ารึป่าวครับ คือผมเอาคัตเตอร์ไปตัดขนมแล้วมันตกมาบาดตรงแขนไปสามรอยครับแล้วตอนนั้นผมไม่รู้เพราะว่ามันไม่มีมีความรู้สึกเจ็บปวดผมก็ไม่ได้มองที่แขนตัวเ

คือสต.เป็นคนที่เรียนได้เกรดดีมาโดยตลอดเลยค่ะ แต่รู้สึกว่าพอขึ้นม.6 มาแล้วแบบเจอครูที่ค่อนข้างจะทำให้ปวดหัว ท้อ ไม่อยากเรียน กับเพื่อนๆที่เวลามีงานกลุ่มก็คือจะเป็นเดอะแบกคนเดียว พยายามไม่หยุดให้มันเยอะ

มีอาการแบบนี้ค่อนข้างจะบ่อย นอนดูอะไรเรื่อยก็รู้สึกใจหวิว ๆ อยากร้องไห้แต่เมื่อวานยังนอนขำมีความสุข อยากทราบว่ามันเป็นเรื่องปกติของอารมณ์ไหมคะ