ภิกษุทั้งหลาย! ก็ภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ยังรู้สึกอร่อย ยังติดใจในลาภสักการะและเสียงเยินยอที่เกิดขึ้น หรือดิ้นรนใคร่จะได้อยู่
ภิกษุนี้เราตถาคตเรียกว่า ผู้กลืนเบ็ดของมาร จะได้รับทุกข์ถึงความพินาศ
อ้างคำ เดรัจฉาน
สอนแบบบิดเบี้ยว ไม่แยบคาย โดยความไม่รู้ทั่วถึงพร้อมในอรรถ และพยัญชนะ จึงพูดสอนโดยความหลง เช่นนี้
การกระทำสวนทางกับคำพูดตนเอง เช่นนี้ การสรรเสริญเยินยอ
สรรเสริญเยินยอ
การหลงผิด
เลี้ยงชีพผิด คือเดรัจฉานวิชา
พุทธวจน เมื่อศิษย์วัดนาป่าพง สอน อ.เจ้าสำนักตนเอง ผู้ดื้อดึง แก้ยาก โดยไม่รู้ตัว
ภิกษุนี้เราตถาคตเรียกว่า ผู้กลืนเบ็ดของมาร จะได้รับทุกข์ถึงความพินาศ
อ้างคำ เดรัจฉาน
สอนแบบบิดเบี้ยว ไม่แยบคาย โดยความไม่รู้ทั่วถึงพร้อมในอรรถ และพยัญชนะ จึงพูดสอนโดยความหลง เช่นนี้
การกระทำสวนทางกับคำพูดตนเอง เช่นนี้ การสรรเสริญเยินยอ
สรรเสริญเยินยอ
การหลงผิด
เลี้ยงชีพผิด คือเดรัจฉานวิชา