ตอนสมัยเด็กๆ ยืนมองกระจกเเล้วคิดไปไกล เมื่อไหร่น๊าที่เราจะโตเป็นผู้ใหญ่ ถ้าเราโตขึ้นเราจะไว้ผมยาว จะเเต่งตัวสวยๆเป็นอิสระในการใช้ชวิตวาดฝันชีวิตตอนโตไว้อย่างสวยหรู .......
เเต่พอเริ่มเติบโตขึ้นมา ผ่านเส้นบางๆระหว่าง เด็กกับผู้ใหญ่เลยนึกย้อนอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง การเป็นผู้ใหญ่มันไม่ได้ง่ายเลย ถึงเเม้ชีวิตไม่ได้มีใครกำหนดกรอบไว้เหมือนตอนเด็กๆ  เเต่เราต้องทำบางอย่างเพื่อตอบเเทนให้คนที่เรารัก ดูเเลคนในครอบครัวที่เรารัก  การใช้ชวิตในสังคมในโลกใบกว้าง บางครั้งอาจจะล้มลุก คลุกคลาน บ้างเเต่จะเป็นประสบการณ์ที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จ ขอเพียงเราไม่ย่อท้อ ยังมีคนที่รักเราเเละห่วงใยเราที่บ้าน เราจะมีความสุขในเเบบของผู้ใหญ่ก็ได้อย่าไปท้อ เพราะเรายังเเค่ผู้ใหญ่มือใหม่ ใครมีประสบการณ์ในการเป็นผู้ใหญ่มือใหม่บ้าง...?